Temat ten jest niewątpliwie bardzo ciekawy i możemy znaleźć na jego temat bardzo różne opinie. Wywołuje wielkie debaty między weterynarzami a hodowcami przy jej definiowaniu i dla właścicieli nie jest to do końca jasne.
W tym artykule Better-Pets.net chcemy odpowiedzieć na najczęściej zadawane pytanie: Czy pies może być autystyczny? Zapewne później zostaniemy zakwestionowani, ponieważ nie ma świetnych definicji w tym zakresie, ale podamy główne idee, które są bardziej sprawdzone.
Badania naukowe dotyczące autyzmu u psów
Toczy się wielka debata na temat autyzmu u psów, ponieważ nie mamy rozstrzygających wyników, które mogłyby rzucić na nią jakiekolwiek światło. Niektóre badania sugerują, że neurony lustrzane, które mają mózgi psów, byłyby przyczyną choroby. To byłyby wrodzone neurony, więc pies mógłby urodzić się z tym schorzeniem, ale nie nabyć go w życiu. Ponieważ jest to bardzo rzadka choroba, wielu lekarzy weterynarii woli określać ją jako dysfunkcyjne zachowanie.
Są inni autorzy, którzy mówią o choroba idiopatyczna, o nieznanej przyczynie, więc bardzo trudno jest ustalić, skąd pochodzi problem.
Wreszcie, aby bardziej zmylić, mówi się, że można go odziedziczyć po niektórych krewny, który był narażony na liczne toksyny na określony czas. Może to być spowodowane niepotrzebnymi szczepionkami lub w dużych ilościach i wzmacnia teorię, że nadmierne szczepienie psa może nie tylko zaszkodzić danemu zwierzęciu, ale jego potomkom przez lata.
Źródła: dr Nicholas Dodman na konferencji „Międzynarodowe Stowarzyszenie Konsultantów Zachowania Zwierząt”, 2011.
Oznaki autyzmu
Zidentyfikowanie psa jako autystycznego może być dużym wyzwaniem, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że może być kwestionowany przez innych weterynarzy. Mamy jednak wiele oznak, zwłaszcza behawioralnych, które można powiązać z chorobą. Czy zaburzenia zachowania, w tym działania, które mogą być obsesyjne i/lub kompulsywne.
Zwykle kojarzą się z zachowaniami związanymi z: ludzki autyzm ale zróżnicujmy je, aby lepiej je zrozumieć. Istnieją pewne zaburzenia, takie jak spektrum autyzmu, czyli trudności w mowie, których nie znajdziemy u zwierząt.
ten zaburzenia kompulsywne u psów, jest bardzo obecny w rasach takich jak owczarek niemiecki i doberman, to powtarzające się zachowania lub zachowania stereotypowe, takie jak pogoń za ogonem, gryzienie lub lizanie niektórych części ciała w obsesyjny i powtarzalny sposób, które z czasem stają się coraz bardziej intensywne i trwały .
Właściciel musi być świadomy ewolucji tych zaburzeń, jeśli nasila się z biegiem lat lub jeśli powoduje obrażenia u psa, takie jak okaleczenie jego ogona. Możesz także mieć zła interakcja z innymi psami (bycie zbyt niezdarnym lub brak wiedzy na temat interakcji społecznych), a nawet całkowity brak interakcji. To uczucie dyskomfortu może dotyczyć innych zwierząt tego samego lub różnych gatunków, a nawet ich właścicieli. Nie jest to cecha, która prowadzi nas bezpośrednio do autyzmu, ale jest dzwonkiem alarmowym dla ludzi żyjących ze zwierzęciem.
Również w bardziej zaznaczonych przypadkach możemy zaobserwować zwierzę, które pozostaje stojąc w jednym miejscu, bez emocji. Łatwiej jest go wykryć u ras, które zwykle są bardzo aktywne i w takich przypadkach spędzają bardzo dużo czasu stojąc i gapiąc się bezmyślnie.
Co mogę zrobić?
Jak wyjaśniliśmy na początku artykułu, nie można ustalić, czy autyzm rzeczywiście występuje u psów, dlatego nie ma leczenia. Jednak właściciele, którzy obserwują te zachowania u swojego psa, uczęszczają na weterynarz lub etolog spróbować znaleźć przyczynę, która powoduje to odchylenie w zachowaniu psa.
istnieć różne terapie, ćwiczenia lub gry że możesz ćwiczyć ze swoim psem, aby spowolnić postęp tego stanu. To zwierzęta, które mają trudności z wyrażaniem swoich emocji, więc będą potrzebować całego współczucia i miłości ich właścicieli, a także cierpliwości niezbędnej do zrozumienia, że jest to długi proces.
Kolejną wskazówką, którą możemy zaoferować, jest próba utrzymania bardzo ścisłej rutyny spacerów, jedzenia, a nawet chwil zabawy. Zmiany powinny być minimalne, ponieważ to, co kosztuje te psy najbardziej, to adaptacja. Wyraźna rutyna sprawi, że poczujesz się bezpieczniej, ponieważ znasz swoje otoczenie i swoją rodzinę. Utrzymuj rutyny To bardzo ważne.
Widocznie cofniemy każdy rodzaj kary, ponieważ hamuje naturalne i eksploracyjne zachowanie psa, co pogarsza jego stan, a my pozwolimy mu działać swobodnie (lub w miarę możliwości) zarówno na spacerze, jak i w domu, pozwalając mu wąchać, przeglądać i komunikować się z nami, jeśli chce, ale nigdy nie zmusza do interakcji.
Aby usprawnić wąchanie możemy wykonywać takie ćwiczenia jak poszukiwanie, bardzo popularne w schroniskach i budach, celowanie, a nawet oferowanie motywujących zabawek (z dźwiękiem, z jedzeniem itp.).
Ale nie zapominaj, że ważne będzie, aby przezwyciężyć problem dotykający Twojego psa idź do specjalistyPonieważ bez terapii nie będzie poprawy w ich zachowaniu.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Czy pies może być autystyczny?, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne.
