Gorączka Zachodniego Nilu jest niezakaźna choroba wirusowa Dotyka głównie ptaków, koni i ludzi i jest przenoszona przez komary. Jest to choroba pochodzenia afrykańskiego, ale rozprzestrzeniła się na cały świat dzięki ptakom wędrownym, które są głównymi żywicielami wirusa, utrzymując cykl komar-ptak-komar, który czasami obejmuje konie lub ludzi. Choroba powoduje objawy nerwowe, które czasami mogą stać się bardzo poważne, a nawet spowodować śmierć zarażonej osoby. W związku z tym należy prowadzić dobry nadzór epidemiologiczny, aby zapobiegać chorobie, a także szczepić konie w obszarach ryzyka.
Jeśli jesteś ciekawy lub słyszałeś o tej chorobie i chcesz dowiedzieć się o niej więcej, czytaj dalej ten artykuł z Better-Pets.net na stronie Gorączka Zachodniego Nilu u koni, jej objawy i kontrola.
Co to jest gorączka Zachodniego Nilu?
Gorączka Zachodniego Nilu jest niezakaźna choroba zakaźna pochodzenia wirusowego i przenoszone przez komara ogólnie z rodzaju Culex lub Aedes. Dzikie ptaki, zwłaszcza z rodziny Corvidae (wrony, sroki), są głównym rezerwuarem wirusa do przenoszenia go na inne istoty przez komary, ponieważ rozwijają silną wiremię po ukąszeniu zarażonego komara. Najlepszym środowiskiem do rozprzestrzeniania się wirusa są obszary wilgotne takie jak delty rzek, jeziora lub obszary bagienne, gdzie licznie występują ptaki wędrowne i komary.
Wirus naturalnie utrzymuje Naturalny cykl komar-ptak-komar, gdzie ssaki są czasami zakażone przez ukąszenie komara, który przenosi wirusa po ukąszeniu ptaka z wirusem we krwi. Ludzie i konie są szczególnie wrażliwe, gdzie może to prowadzić do objawy neurologiczne mniej lub bardziej poważne, ponieważ wirus dociera do ośrodkowego układu nerwowego i rdzenia kręgowego przez krwioobieg. Transmisja przezłożyskowa, karmienie piersią lub przeszczep zostały również opisane u ludzi, które są objawowe tylko w 20% przypadków. U koni nie dochodzi do zarażenia między osobnikami, ale zawsze konieczna jest obecność komarowego wektora wirusa między nimi.
Chociaż gorączka Zachodniego Nilu nie jest jedną z najczęstszych chorób koni, bardzo ważna jest odpowiednia kontrola weterynaryjna, aby zapobiec tej i innym patologiom.
Przyczyny gorączki Zachodniego Nilu
Choroba jest spowodowana przez wirus Zachodniego Nilu, który jest arbowirusem (wirusem przenoszonym przez stawonogi) z rodziny Flaviviridae i płeć Flawiwirus. Należy do tego samego rodzaju, co wirusy Dengue, Zika, żółtej febry, japońskiego zapalenia mózgu lub zapalenia mózgu St. Louis. Po raz pierwszy został zidentyfikowany w 1937 roku w Ugandzie, w dystrykcie Zachodniego Nilu. Choroba rozprzestrzenia się głównie w Afryka, Bliski Wschód, Azja, Europa i Ameryka Północna.
To jest choroba podlegająca obowiązkowi zgłoszenia do Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), a także zarejestrowane w Kodeksie Zdrowia Zwierząt Lądowych tej samej organizacji. Zwiększonej cyrkulacji wirusa Zachodniego Nilu sprzyja występowanie powodzi, ulewnych deszczy, wzrost temperatury na świecie, wzrost populacji, ekstensywna hodowla drobiu i intensywne nawadnianie.
Objawy gorączki Zachodniego Nilu
Po ukąszeniu komara Pojawienie się objawów może zająć od 3 do 15 dni. W innych przypadkach nigdy się nie pojawią, ponieważ duża część zarażonych koni nigdy nie rozwinie choroby, więc nie będą wykazywać żadnych objawów klinicznych.
Gdy choroba się rozwinie, szacuje się, że jedna trzecia zarażonych koni umiera. Oznaki, które może wykazywać koń z gorączką Nilu, to:
- Gorączka.
- Bół głowy.
- Obrzęk węzłów chłonnych.
- Anoreksja.
- Letarg.
- Depresja.
- Trudności w połykaniu.
- Zaburzenia widzenia z potykaniem się podczas chodzenia.
- Powolny i krótki krok.
- Głowa opuszczona, pochylona lub podparta.
- Światłowstręt.
- Brak koordynacji.
- Osłabienie mięśni.
- Drżenie mięśni
- Zgrzytanie zębami.
- Paraliż twarzy.
- Nerwowe tiki
- Ruchy okrężne.
- Niezdolność do stania.
- Paraliż.
- Napady padaczkowe
- Jeść.
- Śmierć.
Wokół 80% infekcji u ludzi nie daje objawów a jeśli się pojawią, są niespecyficzne, takie jak umiarkowana gorączka, bóle głowy, zmęczenie, nudności i/lub wymioty, wysypki skórne i powiększone węzły chłonne. U innych osób ciężka postać choroby może rozwinąć się z powikłaniami, takimi jak zapalenie mózgu i zapalenie opon mózgowych z objawami neurologicznymi, ale odsetek ten jest zwykle minimalny.
Diagnoza gorączki Zachodniego Nilu u koni
Rozpoznanie gorączki nilowej należy postawić na podstawie diagnostyki klinicznej i różnicowej oraz zweryfikować, pobierając próbki i przesyłając je do laboratorium referencyjnego w celu postawienia ostatecznej diagnozy.
Diagnostyka kliniczna i różnicowa
Jeśli koń zaczyna się od niektórych objawów neurologicznych, o których wspomnieliśmy, nawet jeśli są one bardzo subtelne, należy podejrzewać tę chorobę wirusową, zwłaszcza jeśli znajdujemy się w obszarze ryzyka krążenia wirusa lub koń nie został zaszczepiony. Dlatego zadzwoń do weterynarza od koni W obliczu każdego nietypowego zachowania naszego konia należy jak najszybciej je leczyć i kontrolować ewentualne ogniska. Powinieneś zawsze odróżnić gorączkę Zachodniego Nilu od innych procesów które mogą wykazywać podobne objawy u koni, w szczególności:
- Wścieklizna koni.
- Herpeswirus koni typu 1.
- Alfawirusowe zapalenie mózgu i rdzenia.
- pierwotniakowe zapalenie mózgu i rdzenia koni.
- Wschodnie i zachodnie zapalenie mózgu koni.
- Zapalenie mózgu koni z Wenezueli.
- Szkodliwe zapalenie mózgu.
- Bakteryjne zapalenie opon i mózgu.
- Botulizm.
- Zatrucia
- Hipokalcemia
Diagnostyka laboratoryjna
Ostateczna diagnoza i jej odróżnienie od innych chorób zostanie podana przez laboratorium. Powinien być weź próbki wykonanie testów, a tym samym wykrycie przeciwciał lub antygenów wirusa do diagnozy choroby.
Testy do bezpośredniej diagnozy wirusa, w szczególności antygeny, są wykonywane z próbek płynu mózgowo-rdzeniowego, mózgu, nerek lub serca z sekcji zwłok, jeśli koń odszedł, przydatną reakcję łańcuchową polimerazy lub RT-PCR, immunofluorescencję lub immunohistochemię w mózgu i rdzeniu kręgowym.
Jednak testy, które są powszechnie stosowane do diagnozowania tej choroby u dzieci żywe konie są serologiczne, z krwi, surowicy lub płynu mózgowo-rdzeniowego, gdzie zamiast wirusa przeciwciała zostaną wykryte wyprodukowany przez konia przed nim. W szczególności te przeciwciała to immunoglobuliny M lub G (IgM lub IgG). Wzrost IgG później niż IgM i gdy objawy kliniczne są wystarczająco obecne, tak że tylko wykrycie IgM w surowicy ma charakter diagnostyczny. ten testy serologiczne dostępne do wykrywania gorączki Nilu są:
- ELISA wychwytywania IgM (MAC-ELISA).
- ELISA IgG.
- Hamowanie hemaglutynacji.
- Seroneutralizacja: służy do potwierdzenia pozytywnych lub mylących testów ELISA, ponieważ w tym teście mogą wystąpić reakcje krzyżowe z innymi flawiwirusami …
Ostatecznej diagnozy gorączki Zachodniego Nilu u wszystkich gatunków dokonuje izolacja wirusa, ale zwykle nie jest to praktykowane, ponieważ wymaga 3 poziomu bezpieczeństwa biologicznego. Może być izolowany w VERO (komórki wątroby afrykańskiej zielonej małpy) czy RK-13 (komórki nerki królika), a także w liniach komórkowych czy zarodkach kurzych.
Leczenie gorączki Zachodniego Nilu u koni
Leczenie gorączki Nilu opiera się na leczyć objawy które występują, ponieważ nie istnieje żaden specyficzny lek przeciwwirusowy, więc terapia wspomagająca będą następujące:
- Leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne zmniejszające gorączkę, ból i stany zapalne wewnętrzne.
- Wspieraj, jeśli możesz utrzymać postawę.
- Płynoterapia, jeśli koń nie jest w stanie odpowiednio się nawodnić.
- Odżywianie przez cewnikowanie, jeśli masz trudności z przyjmowaniem.
- Hospitalizacja z bezpiecznym miejscem, wyściełanymi ścianami, wygodnym łóżkiem i ochraniaczem głowy, aby zapobiec urazom spowodowanym uderzeniami i kontrolować objawy neurologiczne.
Większość koni zarażonych regeneruje się, rozwijając swoistą odporność. W niektórych przypadkach, nawet jeśli koń przezwycięży chorobę, następstwa mogą pozostać z powodu trwałych zmian w układzie nerwowym.
Zapobieganie i kontrola gorączki Zachodniego Nilu u koni
Gorączka Zachodniego Nilu jest choroba podlegająca obowiązkowi zgłoszenia ale nie podlega programowi zwalczania, ponieważ nie jest zaraźliwa między końmi, ale konieczne jest, aby komar pośredniczył między nimi, aby ubój zarażonych koni nie był obowiązkowy, z wyjątkiem przyczyn humanitarnych, jeśli nie mają już jakość życia.
Dla dobrej kontroli choroby niezbędne jest przeprowadzenie nadzór epidemiologiczny komarów jako wektorów, ptaków jako głównych żywicieli, a koni lub ludzi jako przypadkowych. Celem programu jest wykrycie obecności krążenia wirusowego, ocena ryzyka jego pojawienia się oraz wdrożenie określonych działań. Obszary podmokłe powinny być szczególnie obserwowane, a nadzór nad ptakami prowadzony jest z ich zwłokami, ponieważ wiele z zakażonych umiera lub przez pobieranie próbek od podejrzanych; u komarów poprzez ich schwytanie i identyfikację, a u koni poprzez pobieranie próbek z wartowników lub przez podejrzane przypadki.
Ponieważ nie ma specyficznego leczenia, szczepienie i zmniejszenie narażenia na przenoszące komary mają kluczowe znaczenie dla zmniejszenia ryzyka zachorowania koni na tę chorobę. ten zapobiegawczy program zwalczania komarów opiera się na zastosowaniu następujących środków:
- Stosowanie miejscowych repelentów na koniach.
- Konie stabilne unikające aktywności na świeżym powietrzu w godzinach największego narażenia na komary.
- Wentylatory, insektycydy i pułapki na komary.
- Wyeliminuj miejsca lęgowe komarów, codziennie czyszcząc i wymieniając wodę pitną.
- Wyłącz światło w stajni, w której koń ma nie przyciągać komarów.
- Umieść moskitiery na stajniach, a moskitiery na oknach.
Szczepionka przeciwko gorączce Zachodniego Nilu u koni
U koni, w przeciwieństwie do ludzi, tak są szczepionki które są używane w obszarach największego ryzyka lub występowania wirusa. Wielką użytecznością szczepionek jest zmniejszenie liczby koni z wiremią, to znaczy, że mają one wirusa we krwi i zmniejszenie ciężkości choroby poprzez wykazanie odporności, jeśli są zakażone.
Stosowane są szczepionki z inaktywowanym wirusem od 6 miesiąca życia konia, podawane domięśniowo i wymagają dwóch dawek. Pierwsza jest w wieku sześciu miesięcy, ponownie szczepiona w czterech lub sześciu tygodniach, a następnie raz w roku.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Gorączka Zachodniego Nilu u koni - objawy i profilaktykaZalecamy przejście do naszej sekcji Choroby Wirusowe.
Bibliografia- Wyższa Szkoła Medycyny Weterynaryjnej, Iowa State University. (2019). Gorączka Zachodniego Nilu. Dostępne pod adresem: http://www.cfsph.iastate.edu/Factsheets/es/fiebre_del_nilo_occidental.pdf
- Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Gorączka Zachodniego Nilu. Dostępne pod adresem: https://www.oie.int/doc/ged/D14014.PDF
- Platforma chorób zakaźnych koni. Gorączka Zachodniego Nilu. Dostępne pod adresem: https://www.visavet.es/infequus/fiebre-nilo-occidental.php
- Ministerstwo środowiska, środowiska wiejskiego i morskiego. Choroba gorączkowa Zachodniego Nilu. Dostępne pod adresem: https://www.mapa.gob.es/es/ganaderia/temas/sanidad-animal-higiene-ganadera/info_west_nile_tcm30-111126.pdf
