Istnieje wiele przyczyn, które powodują wyginięcie określonego gatunku lub rasy. Od działania człowieka, przez rywalizację z innymi zwierzętami zamieszkującymi to samo środowisko, po niszczenie ekosystemów, zawsze kończy się to smutną wiadomością.
Kiedy mówimy o zaniku gatunków, wiele razy myślimy o dużych zwierzętach: rzadkim nosorożcu, dużym kotu, jakimś endemicznym ptaku z zaginionej wyspy i jak możemy zapomnieć o pradawnych dinozaurach? Jednak gatunki, które towarzyszą nam na co dzień, takie jak psi, również poniosły straty. Czytaj dalej, jeśli chcesz poznać 15 wymarłych ras psów na świecie. Odkryj je wszystkie!
1. Bullenbeiser lub buldog niemiecki
Uważany za ojca dużych ras w Niemczech, bullenbeiser istniał w Syrii i innych regionach Azji i Afryki 2000 lat przed Chrystusem, dlatego jest uważany za jednego z najstarszych psów. Według zapisów był silnej i masywnej budowy, używany do polowania na zwierzęta, do pasterstwa i jako towarzysz w bitwach.
2. Zając indyjski
Według zapisów był podobny do psa domowego i udomowionego kojota. Pochodzi z Kanady, wychował się w Plemię Indian Hare. Mówi się, że z zabawną osobowością bardzo dobrze utrzymywał kontakty towarzyskie z nieznajomymi, ale jednocześnie był szybki, zwinny i był dobrym myśliwym. Wierny towarzysz Indian, znikał tak jak plemię, z powodu krzyżowania się z innymi rasami.
3. Pies bojowy Cordovan
Pochodzi z Kordoby, w Argentita, jest wynikiem krzyżówki kilku ras, takich jak mastiff i buldog angielski. Ich ciało było zwykle koloru białego, czasami z brązowymi plamami. Solidny, duży i energiczny, był niezwykle brutalny, nawet z kongenerami jego rasy. To ta sama przemoc, która doprowadziła do jego wczesnego wyginięcia: kiedy nie była używana w walkach psów, walczyli ze sobą na śmierć i życie z jakiegokolwiek powodu.
4. Puy braco
Typowy dla Francji charakteryzował się białym płaszczem z pomarańczowymi plamami. Był to pies pełen wdzięku, o cienkich, ale zwinnych nogach, używany przez ludzi m.in polowanie. Zniknięcie braco nastąpiło pod koniec XX wieku, kiedy mieszanka z innymi rasami zmniejszyła pierwotne cechy, aż zniknęła, zamieniła się w nowe okazy.
Są tacy, którzy zapewniają, że jeszcze kilka lat temu na Wyspach Kanaryjskich przeżyła samica, ale ponieważ nie miała innej pełnej krwi, by ją kojarzyć, i tak uznano ją za wymarłą.
5. hawajski poi
Badania wskazują, że poi, związane z innymi rasami polinezyjskimi, przybyło na Hawaje wraz z pierwszymi osadnikami polinezyjskimi w okolicach 400 AD. Tam powstała odmiana, która nieco odeszła od swoich przodków, nabierając własnych cech, które ich wyróżniały.
Małe ciało poi było popularne w hawajskich domach ze względu na przekonanie, że chroni rodzinę. Stopniowo używano go jako pożywienia i właśnie to, plus krzyże wykonane z innymi rasami, sprawiły, że poi zniknęły w dwudziestym wieku.
6. Argentyński pies polarny
Ta rasa psów została stworzona w Argentynie w bardzo konkretnym celu: aby była używana do ciągnięcia sań bazy wojskowej, którą armia argentyńska otworzy się na zimnych ziemiach Antarktydy.
Pies użytkowy, był produktem skrzyżowania husky syberyjskiego z 3 innymi, równie silnymi rasami, o masywnym ciele i dużej sprawności fizycznej. Do 1994 roku uznano go za wymarły, a przyczyny tego są nadal niejasne. Rozpoczął się spór między instytucjami, które uznały, że obecność psa negatywnie wpłynęła na ekosystem Antarktydy, więc ostatecznie zostały usunięte z tego obszaru; jednak niektórzy twierdzą, że taki wpływ nie był.
Podobnie rasa, nie będąc potrzebna do celów, dla których zostały wychowane, zaczęła mieszać się z innymi, aż w końcu została utracona i uznana za wymarłą.
7. Paisley terier
Wyhodowana w regionie Paisley w Wielkiej Brytanii, była to rasa o niewielkich rozmiarach i obfitej długiej sierści, która stała się popularna jako pies do towarzystwa i wystawowy. Zwycięzca konkursów i reklamowany jako pies na kolanach dla gospodyń domowych, jego sława zaczyna słabnąć ze względu na to, jak trudno było dbać o jego delikatną sierść.
Różne krzyżówki modyfikowały rasę, aż całkowicie zniknęła. Jest przodkiem dzisiejszego Yorkshire Terriera.
8. Technika
Z Meksyktechichi jest uważany za prekolumbijskiego przodka Chihuahua, ponieważ był to pies wyhodowany przez toltekowie. Chociaż istnieje niewiele zapisów, które dostarczają danych na temat jej cech, niektóre szczątki ujawniły naukowcom istnienie rasy. Podobno był nie tylko zwierzęciem towarzyszącym, ale otaczała go również symbolika religijna, ponieważ odkryto grobowce ze szczątkami tych zwierząt towarzyszących zmarłym.
Przyczyny jego zniknięcia nie są do końca jasne, chociaż badania skłaniają się ku dwóm decydującym czynnikom: po pierwsze, że Hiszpanie zasmakowali w mięsie techichi, co przyczyniło się do znacznego spadku ich populacji; drugi, że rasa została skrzyżowana z innymi, takimi jak chiński grzywacz, co przyczyniło się do mutacji i ostatecznie do zaniku rasy, jaką była znana.
9. Talbot
Wychował się w Wielkiej Brytanii w Średniowieczei rozprzestrzenił się na różne regiony Europy. Według zachowanych zapisów miał dobry węch, silne ciało i dobrą posturę. Być może na niektórych terenach był używany do polowań, ale ta informacja nie jest do końca jasna.
Niewiele jest informacji o jego zniknięciu, chociaż najwyraźniej, ponieważ nie był ani zatrudniony, ani niezbędny do określonego celu, nie było wystarczającej liczby służących, aby zająć się zachowaniem rasy. Uważany jest jednak za przodka beagle.
10. Mastif Alpejski
Zaginął pod koniec XIX wieku, mastif zamieszkiwał górzyste tereny Alp. Był to tak zwany pies moloser, to znaczy wielkich rozmiarów, mocnych nóg i wielkiej siły. Uważany jest za przodka św. Bernarda.
W 1829 został wywieziony do Anglii, gdzie wzbudził wielki podziw i tam mieszał się z innymi rasami. Ponadto na terenach, na których pochodził, krzyżował się bez różnicy z innymi psami, przyczyniając się do jego zniknięcia.
11. Biały angielski terier
Na temat tej rasy mamy bardzo mało danych, być może ze względu na jej krótki czas. O białej maści i kruchej kondycji uważa się, że pierwszy okaz tej rasy należał do Benjamin Alfred w 1876 roku.
Stamtąd niektórzy hodowcy próbowali ustanowić białego teriera jako nową rasę, promując jego reprodukcję. Jednak okazy były słabej budowy, nienadające się do pracy, a nawet jako psy do towarzystwa ich utrzymanie było trudne: skłonne do głuchoty, nadmiernie wymagające czułości i rozpieszczania oraz inne problemy genetyczne, doprowadziły rasę do całkowitego wyginięcia w okres krótszy niż 30 lat.
12. Pies wodny San Juan
Pochodzący z Kanady, a konkretnie z prowincji Labrador, był chudym, szczupłym psem, zrodzonym z mieszanki różnych psów pracujących. Byli towarzyszami rybaków w okolicy, a świadkowie twierdzą, że mieli świetne umiejętności wodne.
Jego zniknięcie było spowodowane dwoma czynnikami: po pierwsze, Kanada ograniczyła hodowlę psów, próbując zachęcić do trzymania owiec; po drugie, epidemia wścieklizny poddała osobniki kwarantannie. Mimo to, zamiast całkowicie wyginąć, rasa doprowadziła do powstania innych psów wodnych, które można dziś znaleźć w okolicy.
13. Brazylijski tracker
Nazywane również urrador, była rasą psów endemiczną dla Brazylii. Duży, mocny i solidny korpus, a także zwinny i inteligentny, służył jako pies gończy. Jego zniknięcie datuje się na koniec XX wieku, a wina leży po stronie ludzkiego zaniedbania: po straszliwej pladze owadów pola podlewano chemikaliami, aby spróbować z nią walczyć. Jednak dawka i składniki składające się na środek owadobójczy spowodowały masowe zatrucie, które zabiło tę rasę.
14. Buldog kubański
Chociaż nie pochodziła z Kuby, rasa ta rozmnożyła się na wyspie, gdzie była używana do dwóch równie makabrycznych celów: zaciekłe walki powietrzne i zbuntowane polowania na niewolników. Jego ciało było masywne i mocne, z silnymi nogami i rozwiniętym węchem.
Po ogłoszeniu zniesienia niewolnictwa potomstwo doży przestało być przedmiotem zainteresowania, więc okazy krzyżowano z innymi rasami, tracąc swoje cechy.
15. Kuri
Pochodzący z Polinezji i Nowej Zelandii kuri był psem, który plemię maoryskie wychowywali się jako źródło pożywienia, oprócz skóry, z której tworzyli część swojej odzieży. Z zapisów tej rasy wynika, że wyglądała podobnie do wilka, tylko z jasną sierścią i wiadomo, że nie szczekała.
Pod koniec XIX wieku z różnych przyczyn całkowicie wyginął. Jeden z nich, jego i tak już niewielka populacja, a kiedy wyspy zostały skolonizowane, kuri żywili się bydłem europejskim, więc koloniści byli odpowiedzialni za polowanie na nie w celu ochrony swoich zwierząt.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do 15 wymarłych ras psów na świecieZalecamy zajrzeć do naszej sekcji Zagrożone Zwierzęta.
