Kiedy już poznamy gruczoły odbytu u psów i całą opiekę, jaką musimy im otoczyć, pozostaje wiedzieć, że te jamy są mimowolnie zaangażowane w nieco bardziej niepokojącą patologię: powstawanie przetok odbytu lub okołoodbytniczych.
W tym artykule na Better-Pets.net zostaną wyjaśnione różnice między przetoką odbytu i okołoodbytniczą, a rasy najbardziej dotknięte tą bolesną chorobą zostaną ujawnione. Czytaj dalej i odkryj, jakie są objawy przetok gruczołów odbytu u psów i jak je leczyć.
Co to jest przetoka okołoodbytnicza?
Chociaż zwykle nazywamy to „przetoką gruczołu odbytu”, aby lepiej zrozumieć siebie lub dla wygody, prawda jest taka, że bardziej poprawne jest mówienie o przetoce odbytu.
Przetoka to nieprawidłowa komunikacja między jamą ciała a otoczeniem, czyli powierzchnia skóry. Otwiera się „nieautoryzowany” kanał, przez który mogą spływać nagromadzone wydzieliny lub płyny, takie jak ropień w przypadku infekcji. Ale może się też zdarzyć w drugą stronę, że mikroorganizmy dostaną się i zanieczyszczą zawartość, która w zasadzie nie jest zakaźna.
W przetoce okołoodbytowej może być zajętych wiele struktur obecnych w okolicy odbytu, takich jak: mieszki włosowe, apokrynowe gruczoły łojowe i najbardziej rozpoznawalne i oczywiste gruczoły odbytu.
Czy w przypadku przetoki okołoodbytowej zaangażowane są gruczoły odbytu?
Nie zawsze, ale jasne jest, że bliskość dotkniętych obszarów i fakt, że spływają one do odbytnicy, zwykle prowadzi do tego, że stają się odpowiedzialną częścią procesu.
Przez większość czasu gruczoły odbytu psów nie są sprawcami, ale ofiarami. Chociaż od dawna uważano, że za pojawienie się przetok odbytu odpowiada ciągłe zaleganie wydzieliny z tych gruczołów, dziś ta teoria została odrzucona.
Więc chociaż nasz pies musi co tydzień jeździć na łyżwach lub sankach przez park, ciągnąc odbyt po trawie, aby spróbować uwolnić zawartość analną, nie oznacza to, że w przyszłości koniecznie będzie cierpieć z powodu tej patologii.
Objawy przetok okołoodbytowych u psów
Na początku możemy je pomylić z zaklinowaniem gruczołów odbytu, jeśli mamy już doświadczenie w tej kwestii, ponieważ niektóre objawy występują często zarówno w zaklinowaniu, jak i przetokach:
- Nasz pies będzie miał tendencję do stale lizać obszar odbytu, gryząc nawet wtedy, gdy zmiana jest zaawansowana lub zanieczyszczona przez bakterie.
- Możemy zauważyć, że masz problemy z wypróżnianiem (tenesmus).
- Możesz nosić podniesiony ogon, aby uniknąć tarcia o okolice odbytu i uniknąć siedzenia.
- Możemy to zauważyć ogon jest ścigany, nie będąc grą.
Jeśli pies mieszka na wsi, nie widzimy go regularnie wypróżniającego się lub ma dużo sierści i nie mieszka z nami blisko, proces ten możemy zaobserwować, gdy jest on bardzo zaawansowany. W zależności od przedłużenia drogi przetoki i wtórnego skażenia bakteriami, które przeniknęły, gdy jama otwiera się na zewnątrz (woreczek odbytu, gruczoły apokrynowe…), mogą się pojawić niespecyficzne oznaki infekcji już uogólnione jako: przygnębienie, apatia, anoreksja czy gorączka.
Podczas podnoszenia ogona obszar wokół odbytu, miejsce, w którym znajdują się gruczoły odbytu i pozostałe wymienione struktury, będzie rozdarty, pokazując otwarte ubytki głębokość, którą nasz lekarz weterynarii zmierzy jedynie za pomocą kaniul.
Nie zawsze łatwo jest określić, czy dotyczy to worka odbytu, czy tylko inne struktury są zaangażowane, ponieważ w ciężkich przypadkach trudno jest znaleźć normalną ścieżkę drenażu gruczołów odbytu. Dlatego też, gdy znajdujemy u psów przetoki okołoodbytnicze, często zakłada się, że gruczoły odbytu mają coś wspólnego z konsekwencjami i powinny zostać uwzględnione w ewentualnym zabiegu chirurgicznym.
Najbardziej dotknięte rasy
Właśnie dzięki obserwacji stwierdzono, że prawie wszyscy dotknięci tą patologią byli niemieccy pastrzeDoprowadziło to do ponownego rozważenia fałszywego przekonania, że to zatkana i niedrenowana zawartość gruczołów odbytu była odpowiedzialna za przetoki odbytu u psów.
Rasa ta stanowi 80%, aby dać nam wymierne pojęcie, psów dotkniętych chorobą, chociaż ich krzyżówki i inne, takie jak seter i labrador, również wydają się dobrze pozycjonowane w tych niefortunnych statystykach. Jednak zaobserwowano je u psów wielu ras i kundli, w szerokim przedziale wiekowym.
A deficyt immunologiczny (brak immunoglobuliny A) Ze względów genetycznych u tej rasy i jej krzyżówek wydaje się, że jest odpowiedzialna za powstawanie tych przetok okołoodbytowych, obejmujących gruczoły odbytu.
Leczenie przetok okołoodbytniczych u psów
Dawniej w pierwszej kolejności wybierano chirurgię. Są to jednak techniki agresywne, drogie, bardzo bolesne, o przeciętnym wskaźniku powodzenia i częstych nawrotach w bardzo krótkim czasie.
Zamierzano uniknąć resekcji chirurgicznej przy użyciu nowatorskich technik, takich jak kriochirurgia („usuwanie tkanek na zimno”) lub kauteryzacja chemiczna i elektryczna, ale możliwe są uszkodzenia uboczne, co oznacza, że należy ponownie rozważyć jej zastosowanie, takie jak zwężenie odbytnicy. Dlatego też operacja laserowa wydaje się być lepszą opcją jako alternatywa dla techniki klasycznej, chociaż zwieracz odbytu może stracić nieco ton.
Powodzenie operacji zależy również od rozległości i głębokości przetoki, ponieważ czasami dochodzi do zajęcia zwieracza odbytnicy, a manewrowość jest już bardzo mała, nie powodując większych uszkodzeń niż to, które ma być naprawiane.
ten sakulektomia (chirurgiczne usunięcie woreczków odbytu) wskazuje się, czy stwierdzono udział gruczołów odbytu w procesie, czy też nie było wiadomo, czy najpierw był to kurczak, czy jajko. Oprócz resekcji całego otaczającego obszaru dotkniętego chorobą.
Czy chirurgia jest jedyną opcją?
Na szczęście, po ustaleniu, że te przetoki okołoodbytnicze u psów wynikają z problemu immunologicznego, udało się otworzyć nową opcję leczenia weterynaryjnego. Ale odpowiedź jest zmienna i często robi się to, aby przygotować drogę do operacji.
ten leki immunosupresyjne są kluczem:
- Takrolium w maściach, jeśli przetoka nie jest bardzo rozległa, mogą kontrolować proces. Jednak procesy te zwykle prowadzą do nawrotów, w zależności od czasu, jaki zajęło nam rozpoczęcie leczenia naszego psa oraz ciężkości i rozległości obrażeń.
- Antybiotyki takie jak metronidazol, mogą być dokładne, jeśli występuje zanieczyszczenie bakteryjne zmian, co jest bardzo częste.
- ten kortykosteroidy Droga miejscowa w łagodnych lub ogólnoustrojowych przypadkach była dobrym rozwiązaniem do czasu pojawienia się innych bezpieczniejszych leków immunosupresyjnych.
- ten cyklosporynawreszcie pojawił się jako lek pierwszego wyboru. Ten lek immunosupresyjny osiąga zauważalną poprawę w ciągu kilku tygodni, ale ma wysoką cenę.
W przypadku przetok okołoodbytniczych u psów w większości przypadków oba zabiegi są łączone, tzn. zmiany są drastycznie zmniejszane za pomocą leczenia (cyklosporyna, takrolimus…), a później przechodzą operację, w której zostanie również wykonana sakulektomia.
Niektórzy weterynarze zalecali również wykonanie kaudektomii (amputacja ogona), aby obszar ten lepiej wentylował w przypadku przyszłych nawrotów, ale nie ma zgody w tej kwestii.
Wnioski
Po przeanalizowaniu głównych objawów przetok odbytu u psów i możliwych sposobów ich leczenia możemy stwierdzić, że:
- Przetoki okołoodbytnicze nie zawsze są powodowane przez gruczoły odbytu, często ponoszą konsekwencje. Tylko w niektórych przypadkach odpowiedzialność ponoszą wyłącznie gruczoły odbytu i trudno to udowodnić.
- Wydaje się, że problem ma podstawa immunologiczna i dotyczy głównie owczarków niemieckich i mieszańców, chociaż można to zobaczyć u każdego psa.
- To jest przewlekły problem i że pociąga za sobą nawroty, nawet jeśli jest właściwie leczone.
- Połączenie leczenia medycznego z lekami immunosupresyjnymi i zabiegiem chirurgicznym po zmniejszeniu zmian jest zwykle najbardziej wskazane.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Przetoki okołoodbytowe u psów - objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Choroby zakaźne.
