Iwermektyna jest lek przeciwpasożytniczy znany od dawna i używany do wielu celów u różnych gatunków zwierząt, takich jak psy, koty, zwierzęta gospodarskie, a nawet ludzie. Pomocne może być również: iwermektyna dla królików, do którego będziemy się odnosić w tym artykule Better-Pets.net.
Przede wszystkim należy pamiętać, że chociaż iwermektyna jest bardzo rozpowszechnionym lekiem, nigdy nie powinniśmy jej podawać naszemu królikowi, jeśli nie została mu wyraźnie przepisana przez weterynarza.
Co to jest iwermektyna dla królików?
Iwermektyna jest środek przeciwpasożytniczy o szerokim spektrum. W szczególności jest środkiem przeciwko pasożytom wewnętrznym, co oznacza, że działa na różne pasożyty, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne, które mogą atakować króliki. Jest to lakton makrocykliczny o szerokim spektrum działania, czyli aktywny przeciwko licznym pasożytom, który zaczęto stosować u zwierząt gospodarskich.
Działa poprzez blokowanie przekazywania impulsów nerwowych od pasożytów, powodując paraliż i śmierć. Zaczyna działać między 24-48 godzin później jego podania i jego działanie utrzymuje się przez kilka dni, ponieważ produkt utrzymuje się na skórze, dzięki czemu utrzymuje długotrwałe działanie.
Do czego służy iwermektyna u królików?
Głównym zastosowaniem jest iwermektyna do króliki ze świerzbem. Świerzb to choroba wywoływana przez roztocza, która powoduje swędzenie, dyskomfort i urazy, które mogą być poważne, a nawet, w najpoważniejszych przypadkach, spowodować śmierć królika. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze zdiagnozowanie i leczenie wszystkich dotkniętych chorobą królików. Nie zapominaj, że niektóre z tych roztoczy mogą być przenoszone na inne zwierzęta, w tym na ludzi.
Iwermektyna jest skuteczny w zwalczaniu roztoczy Podobnie jak Psoroptes cuniculi które mnożą się w uszach, powodując świerzb uszny, Sarcoptes scabiei cuniculi, które powodują świerzb sarkoptyczny, lub Cheyletiella parasitovorax. Oczywiście należy pamiętać, że świerzb nie goi się w ciągu dwóch dni. Likwidację tej patologii można przedłużyć na miesiące. Ponadto należy pamiętać, że choć jego działanie utrzymuje się, gdy pozostaje na skórze, to udaje się wyeliminować kilka pokoleń wylęgających się roztoczy, nie działa na ich jaja. Możesz potrzebować inne leki wspomagające środki sanitarne i środowiskowe są niezbędne.
Z drugiej strony iwermektyna może być stosowana w: odrobaczanie przeciwko nicieniom Jako Baylisascaris procyonis, który jest przyczyną zapalenia mózgu. Mimo że mamy królika w domu bez dostępu na zewnątrz, to już po przyjeździe do domu może zostać spasożytowany. Dlatego ważne jest, aby udać się do weterynarza, aby przejrzeć i zaplanować najbardziej odpowiedni kalendarz odrobaczania w Twojej sytuacji.
Wreszcie, ważne jest, aby szukać wyspecjalizowany lekarz weterynarii w tzw egzotyczne zwierzęta. Nie wszyscy absolwenci Weterynarii posiadają aktualną wiedzę na temat opieki nad królikami. Warto zainwestować czas w znalezienie kliniki z doświadczeniem w tej dziedzinie i dobrymi referencjami, aby uzyskać najlepszą opiekę nad swoim królikiem.
Aby dowiedzieć się, czy Twój królik wymaga opieki weterynaryjnej, zachęcamy do przeczytania tego innego artykułu o 9 objawach chorego królika.
Dawkowanie iwermektyny dla królików
Aplikacje iwermektyny u królików są zwykle wykonywane jako zastrzyki podskórne, więc to lekarz weterynarii będzie odpowiedzialny za jego administrację w porozumieniu. Oczywiście dawki muszą być ustalane przez tego specjalistę. Przeciw świerzbowi są zwykle pomiędzy 0,2-0,4 mg na kg wagi. Najczęstsze wytyczne to dwie zastrzyki co 4-6 dni lub trzy rozłożone na kilka tygodni. Gdy iwermektyna jest stosowana w przypadku nicieni, dawka jest taka sama, ale zwykle jest podzielona na dwie dawki w odstępie 14 dni. Zawsze według uznania lekarza weterynarii.
Można również znaleźć iwermektyna dla królików w na miejscu. W takim przypadku warunki podawania mogą się różnić w zależności od producenta, dlatego przed zastosowaniem będziemy musieli również skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Aby zapobiec tej i innym chorobom, zachęcamy do zapoznania się z innym artykułem Better-Pets.net na temat szczepionek dla królików.
Przeciwwskazania iwermektyny u królików
Oczywiście nie możemy leczyć iwermektyną, jeśli królik wcześniej wykazywał niepożądaną reakcję na tę substancję. Jeśli królik jest poddawany leczeniu, jest bardzo młody lub jest ciężarny królik lub z podejrzeniem, że mogę być lub być okres laktacji, Musisz poinformować lekarza weterynarii, aby mógł zdecydować się na najbardziej odpowiednie leczenie.
Skutki uboczne iwermektyny u królików
Iwermektyna dla królików to produkt o dość akceptowalny poziom bezpieczeństwa. Oznacza to, że poważne skutki uboczne są rzadkie, ale nie oznacza to, że są one niemożliwe. Większość z nich wiąże się z podawaniem znacznie większej dawki niż zalecana, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie konsultacji z weterynarzem przed podaniem leków. W niewielkim odsetku przypadków działania niepożądane występują przy zwykłych dawkach.
Te efekty zwykle wpływają na układ nerwowy i mogą wystąpić niezależnie od drogi podania. Również wielokrotne stosowanie iwermektyny ma konsekwencje dla narządów płciowych samców królików. Dlatego wszelkie zmiany, które obserwujemy u naszego królika po ekspozycji na iwermektynę, muszą być natychmiast zgłaszane weterynarzowi.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Iwermektyna dla królików - dawkowanie i zastosowanie, zalecamy wejście do naszej sekcji Leki.
BibliografiaESCCAP.2021-2022. Zwalczanie chorób pasożytniczych i grzybiczych małych ssaków domowych.
González, Fernández, Sahagún, García, Díez, Tamame i Sierra. 2010. Bezpieczeństwo iwermektyny. Toksyczność i niepożądane reakcje u różnych gatunków ssaków. Magazyn MVZ Kordoba 15.2. 2127-2135.
Martorell, Montesinos i Morera. 2012. Medycyna wewnętrzna. Medycyna prewencyjna u małych ssaków. Awepa.
