ten Małe australijskie papugi Od dawna są jednymi z najczęstszych ptaków towarzyszących w naszych domach i chociaż ich pochodzenie to drugi koniec świata, niewielu może powiedzieć, że nigdy nie weszły do domu, w którym znajdowało się kilka tych kolorowych ptaków.
Choć kojarzymy je z długowiecznością i towarzyskością, życie w niewoli też ma swoje żniwo i pomimo tego, że coraz częściej spotyka się ich jako pacjentów w klinikach weterynaryjnych, pojawia się też więcej patologii z powodu niewłaściwego obchodzenia się z nimi. Dlatego w tym artykule Better-Pets.net postaramy się podsumować najczęstsze choroby papużek australijskich i jak im zapobiegać, jako fundamentalna część odpowiedniego planu działania.
Świerzb Cnemidocoptic
Rodzaj roztocza cnemidokopty odpowiada za tę powszechną u papug australijskich chorobę, która powoduje nadmierne rogowacenie lub pogrubienie skóry nóg i wosku dzioba.
Przerost skóry może dawać wrażenie „dodatkowych palców”, jak wspomniano w artykule Better-Pets.net na temat roztoczy u kanarków, i może zdeformować dziób zwierzęcia, jeśli choroba rozwija się bez leczenia.
Zdrapywanie zmian pozwala na obserwację tego roztocza pod mikroskopem, co prowadzi do diagnozy wraz z bardzo charakterystycznymi zmianami.
Jak jest traktowany?
ten iwermektyna jest to najskuteczniejsza terapia i może być podawana domięśniowo, podskórnie lub nawet doustnie. W przypadku, gdy świerzb jest bardzo zlokalizowany, a w początkowych stadiach można go stosować miejscowo, w pewnym oleju, np. z drzewa herbacianego, ale trudno w ten sposób nie przekroczyć dawki terapeutycznej.
Zaleca się powtórzenie po kilku tygodniach, a nawet może być wymagana trzecia dawka.
Niedobór jodu
Brak jodu w diecie może dotyczyć papug, które spożywają wyłącznie nasiona o niewielkiej różnorodności, zwłaszcza gdy najliczniejszą frakcją jest proso. Jego niska podaż jodu w sposób ciągły w czasie powoduje brak tego podstawowego pierwiastka do syntezy hormonów tarczycy przez tarczycę, czyli wtórna niedoczynność tarczycy.
Ten przerost gruczołu próbuje utrzymać produkcję hormonów tarczycy, powodując typowe wybrzuszenie szyi znane jako „wole”. Możemy zauważyć guzek i oznaki takie jak zmiany głosu, duszność czy cofanie się pokarmu, ponieważ przerost tarczycy powoduje ucisk na tchawicę i przełyk.
Jak jest traktowany?
ten suplementacja jodu w wodzie pitnej w postaci kropli lugola podczas korygowania diety zwykle wystarczy. Należy pamiętać, że dodając leki do wody, nie powinniśmy podawać papużce zbyt dużej ilości owoców lub sałaty, ponieważ zawierają dużo płynów, a to zmniejszy potrzebę podchodzenia do poidełka.
Jak można temu zapobiec?
Zróżnicowana dieta, w której zwierzę nie może wybierać tego, co lubi najbardziej, jest niezbędna, aby zapobiec rozwojowi tej powszechnej choroby u papug australijskich. Niektóre warzywa zawierają wystarczającą ilość jodu, więc podawanie tych pokarmów zwierzęciu dwa lub trzy razy w tygodniu gwarantuje, że ten problem nie wystąpi, niezależnie od zbilansowanej diety. ten szpinak lub sałataMogą być ciekawym pokarmem, jeśli podaje się je dwa razy w tygodniu, usuwając po pewnym czasie nadmiar i unikając nadużyć. Aby uzyskać więcej informacji, nie przegap listy dobrych owoców i warzyw dla papużek.
Chlamydioza
Zakażenie przez Chlamydia psittaci Może być subkliniczny, nasze papugi są nosicielami bez objawów, ale zwykle rozwija się w każdej sytuacji stresowej (przeludnienie, zmiana środowiska, choroba, brak higieny…). Ta bakteria jest wydalana z kałem, moczem, wydzieliną nosowo-gardłową i nosową i może generować przewlekłych nosicieli, którzy eliminują ją z przerwami i przenoszą do środowiska, infekując ich kongenery.
Jakie są objawy ptasiej chlamydiozy?
Objawy ze strony układu oddechowego, a czasem wątroby będą wskazywać, wraz z innymi objawami tej infekcji:
- Zapalenie spojówek
- Duszność (duszność, otwarty dziób)
- Odgłosy oddychania
- Biliverdinuria (zielono zabarwione stolce i mocz, wskazujące na zajęcie wątroby)
- Biegunka
- W ciężkich przypadkach apatia, letarg i anoreksja
Diagnoza
W celu jej rozpoznania obserwacja objawów jest połączona ze specyficznymi testami, takimi jak test serologiczny, w którym mierzy się podwyższenie poziomu immunoglobulin M, lub technika laboratoryjna zwana PCR, która pokazuje materiał genetyczny bakterii obecnych w kale i wysięku z gardła. papugi.
Pobieranie próbki krwi Zwykle jest bardzo pomocny, można zaobserwować wzrost leukocytów, a w biochemii parametry wątrobowe są zwykle podwyższone. Nie wszystkie infekcje przez Chlamydia są tak samo poważne, zależy to od serotypu bakterii (jest wiele „ras” w ramach tego, co znamy jako Chlamydia) i wiele razy pozostaje przewlekłą infekcją w postaci np. ciągłych problemów z oddychaniem.
Leczenie
Sposób użycia doksyklina, antybiotyk z rodziny tetracyklin, jest najskuteczniejszym znanym sposobem leczenia tej powszechnej choroby u australijskich papug. Musi być podawany przez około 45 dni, będąc w stanie zastosować domięśniową iniekcję związku u ludzi, chociaż powoduje to bardzo duże uszkodzenie tkanki (martwicę). Jest zarezerwowany dla ciężkich przypadków, w których wymagane jest agresywne leczenie wstępne. Jeśli jednak nie ma innego sposobu, możesz zdecydować się na zastrzyk doksykliny co 7 dni, około 7 tygodni z rzędu w mięśnie piersiowe.
Formą leczenia z wyboru jest droga doustna, bezpośrednio w dziób z syropem doksycyklinowym, chociaż przydałoby się dodać proszek powstały w wyniku rozkruszenia tabletek doksycyklinowych w mieszance nasion z dodatkiem oleju, aby proszek przylgnął do powierzchni tego samego.
Zapobieganie
Unikać stresu, obciążone i niehigieniczne środowiska, przeludnienie ptaków oraz wprowadzanie nowych osobników bez kwarantanny lub niewiadomego pochodzenia. W tym momencie znów kluczowym sprzymierzeńcem jest czystość.
Pamiętaj, że ta bakteria, która jest uważana za odzwierzęcą, może zostać dotknięta przez osoby pracujące z grupami ptaków, weterynarzy lub osoby mające bliski kontakt z papużkami (właściciele dużej grupy).
Pasożyty wewnętrzne
Parazytoza wewnętrzna nie jest powszechna u naszych papug towarzyszących, ale można ją zaobserwować u ptaków żyjących w kurnikach z brudną podłogą iw dużych zbiorowiskach.
- Pasożyty mikroskopowe: Co Giardia, lub Kokcydia mogą wpływać na nasze papugi, powodując typową okresową lub ostrą biegunkę, brudne upierzenie kloakalne, utratę wagi, apatię… Badanie kału pod mikroskopem pozwala nam zaobserwować Giardias lub formy reprodukcyjne Cokcydianie, odpowiednio. Izolacja chorego zwierzęcia, dokładna dezynfekcja i leczenie chorego ptaka toltrazurilem (Kokcydia) oraz metronidazol lub fenbendazol (Giardias), wraz z niezbędną terapią wspomagającą, może rozwiązać problem, jeśli zostanie złapany na czas.
- Pasożyty makroskopowe: Glisty mogą być najczęstsze u papug, ale nie są zbyt powszechne u ptaków w niewoli. Te glisty jelitowe mogą powodować biegunkę i utratę wagi, a także matowe, brudne upierzenie. W badaniu stolca pod mikroskopem łatwo jest wykryć ich jaja, a leczenie iwermektyną lub też albendazolem lub fenbendazolem jest zwykle bardzo skuteczną opcją.
Problemy reprodukcyjne
Jak u wszystkich ptaków, u samic mogą pojawić się zaburzenia nieśności, takie jak: przewlekłe kładzenielub problemy w tworzeniu skorupki jajka, które powodują pęknięcie jaja w jamie brzusznej iw konsekwencji zapalenie otrzewnej.
Przewlekłe tarło jest skomplikowane w obsłudze, próbuje się je skrócić przez skrócenie dnia, odsuwając samicę od samca (bez widzenia go lub słyszenia), ale najskuteczniejsze jest zwykle implant hormonalny hamuje oś podwzgórze-przysadka-gonady. To znaczy zatrzymać aktywność jajników. Trwa kilka miesięcy, jest zmienny i wymaga sedacji przed umieszczeniem, ale czasami jest jedynym lekarstwem na tę niebezpieczną zmianę.
Konsekwencje dystocji (niemożność układania), ze względu na zbyt duże jajo lub pęknięcie jaja w jamie brzusznej z powodu słabości skorupy, powoduje zapalenie otrzewnej lub zapalenie otrzewnej, gdy mówimy o ptakach, co jest stanem nagłym i z którym niewiele ptaków radzi sobie odzyskać.
Jako oznaki możemy zaobserwować wzdęcie brzucha, anoreksję, apatię, letarg…, wszystkie bardzo niespecyficzne i wymagające badania przez naszego lekarza weterynarii w celu ustalenia ich pochodzenia i odpowiedniego leczenia, chociaż rokowanie w tych przypadkach nie jest bardzo korzystne.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Najczęstsze choroby papug australijskich, zalecamy przejście do naszej sekcji Zapobieganie.
