Arktyczna Tundra odpowiada dużemu obszarowi, najbardziej wysuniętemu na północ na planecie, co odpowiada obszarowi otaczającemu lód polarny na kontynencie północnoamerykańskim i euroazjatyckim.
W tym rejonie o radykalnym klimacie współistnieją różnorodne gatunki zwierząt. Najbardziej znane to między innymi: niedźwiedź polarny, lis polarny, foka ocelowana, bieługa, wilk polarny, mors i narwal.
W tym artykule Better-Pets.net przyjrzymy się zwierzętom w tym obszarze, czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej fauna arktycznej tundry.
Miś polarny
Niedźwiedź polarny, zwany także biały niedźwiedź, wraz ze swoim krewnym niedźwiedziem kodiak, gatunkiem Ursydzi największy na świecie.
Samce niedźwiedzi białych osiągające dorosłość ważą od 450 do 600 kg, chociaż zaobserwowano wyjątkowe okazy przekraczające tonę. Waga samic waha się w granicach 350-500 kg.
Dorosłe samice niedźwiedzi białych osiągają do 2 metrów wysokości. Samce osiągają do 2,6 metra.
Głównym pożywieniem niedźwiedzia polarnego są foki ocementowane, chociaż zjadają one również bieługi i inne niedźwiedzie polarne. Od czasu do czasu łapią również młode morsy, chociaż unikają konfrontacji z dorosłymi, ponieważ są jedynymi arktycznymi zwierzętami, które mogą je zranić, a nawet zabić.
Większość istnienia niedźwiedzia polarnego rozwija się na lodach, czyli strefa pływającej, zamarzniętej wody morskiej, która pokrywa ogromne przestrzenie Oceanu Arktycznego. Niedźwiedź polarny świetnie pływa i porusza się w ten sposób przez wiele kilometrów.
Niedźwiedzie polarne żyją od 30 do 40 lat. Biały niedźwiedź jest zagrożony wyginięciem z powodu zanieczyszczenia i zmian klimatycznych.
Lis polarny
Lis polarny, Alopex Lagopus, to mały lis, który żyje w Arktycznej Tundrze i dalej na południe od tego obszaru. Nie jest to gatunek zagrożony wyginięciem, ponieważ dobrze przystosował się do życia z ludźmi. Są nawet okazy, które stały się zwierzętami domowymi.
istnieć cztery podgatunki Lisy polarne: Grenlandzki lis polarny, Islandzki lis polarny, lis polarny z wysp Beringa i lis polarny z wysp Pribilof. Zwłaszcza lis polarny jest mały, od 55 do 85 cm, plus ogon, który jest prawie tak długi jak ciało psowatego.
Zimą lis ten nosi białe futro, dlatego lis polarny jest również nazywany białym lisem. To bardzo gęste i jedwabiste włosy, które lśnią śnieżnobiałą bielą, co pomaga skutecznie zakamuflować je między lodem a śniegiem.
W krótkim okresie letnim lis ten zrzuca sierść, która ciemnieje do ciemnobrązowych odcieni, a czasami niektóre okazy mają piękny niebieski odcień. Zrzucając włosy, skraca ich długość i wyludnia ich ilość, aż pod koniec jesieni ponownie zrzuca włosy, a sierść odzyskuje charakterystyczny biały odcień. Biały lis jest wszystkożerny, a ten stan pozwala mu wygodnie przeżyć na tych lodowatych północnych szerokościach geograficznych. Żywi się lemingami, ptakami, padliną itp.
Zimą dziesiątki lisów polarnych podążają za niedźwiedziami polarnymi żywić się szczątkami, które pozostawiają rośliny po polowaniach.
Ocelowana pieczęć
Ocelowana pieczęć To ulubiona zdobycz niedźwiedzia polarnego: To najmniejsze i najliczniejsze foki w Arktyce. Mierzą 100-110 cm. gdy są dorosłe i ważą 110 kg.
Nazywa się je fokami cętkowanymi lub fokami cętkowanymi, ponieważ ich krótkie, metalicznie wyglądające futro pokryte jest owalnymi brązowymi / szarawymi plamami, które są ciemniejsze niż reszta ich futra. Włosy na tej pieczęci przypominają włosie szczoteczki do zębów. Są krótkie i szorstkie.
Budują podziemne galerie w śniegu, aby rodzić i chronić swoje młode. Jej głównymi wrogami są: niedźwiedzie polarne, orki i morsy.
Żyją w górnej części lodu i polują pod lodem. Ich ulubionym pożywieniem jest dorsz, choć zjadają też skorupiaki. Jego okres półtrwania szacuje się na około 25-30 lat.
Beluga
Beluga to piękny waleń o znacznych wymiarach. Dorosłe samce mierzą od 3,4 do 5 metrów, ważą od 800 do 1500 kg. Dorosłe samice mierzą od 3,3 do 4 metrów. Ważą od 550 do 800 kg.
Po urodzeniu są koloru jasnoszarego, a ich kolor stopniowo się rozjaśnia, aż do uzyskania koloru kości słoniowej. Stają się one ostateczną ofiarą niedźwiedzi polarnych, które polują na nie, gdy wynurzają się z dziur rozsianych w pakie lodowym, które są również wykorzystywane przez foki. Wiele bieług ma metki na skórze, które pokazują ich nieszczęścia z białymi niedźwiedziami.
Bieługi jedzą ośmiornice, kalmary, kraby i ryby. Są to zwierzęta stadne, żyjące w grupach liczących od pół tuzina do trzydziestu osobników. Czasami są zgrupowane w bardzo liczne kongregacje liczące tysiące egzemplarzy.
Jego status to "słaby punkt"i jest gatunkiem chronionym.
Wilk arktyczny
Wilk polarny nie żyje na krze arktycznej, żyje na stałym lądzie, albo na wyspach borealnych, albo na stałym lądzie.
Wilk polarny jest nieco mniejszy niż zwykłe wilki. Dorosłe samce mierzą maksymalnie 2 metry, łącznie z ogonem. Jego morfologia jest bardziej zwarta i masywna niż u zwykłego wilka. Ich waga waha się od 45 do 80 kg, przy czym samice są mniejsze od samców.
Arktyczny wilk poluje w stadach, jak wszystkie inne wilki. Ich zwykłą ofiarą są woły piżmowe i karibu. Polują również na zające śnieżne, lemingi, foki i kuropatwy arktyczne.
Kiedy młode się rodzą, mają szary kolor, gdy rosną, ich ton rozjaśnia się, aż pokażą biały kolor, który odróżnia je od reszty pospolitych wilków.
Mors
Mors żyje w wodach, w których występują góry lodowe. Zbierają się w celu rozmnażania w bardzo dużych grupach setek osobników na skalistych obszarach wybrzeża. Zwykle odpoczywają również w małych grupach na pływających górach lodowych arktycznego paku lodowego.
Kształt ciała morsa jest podobny do fok, ale znacznie większy. Dorosłe samce mierzą do 4 metrów, a ich waga może dochodzić do 1600 kg. Samice są mniejsze i mogą osiągnąć 2,6 metra przy wadze 1250 metrów.
Oprócz rozmiaru, najbardziej charakterystycznym śladem morsów jest para kłów super rozwinięte, które rosną przez całe życie, osiągając do 1 metra u najdłużej żyjących okazów. Charakterystyczne są również krzaczaste wibrysy, lub wąsy, które mają na górnej wardze. Używają tego organu do wykrywania zakopanych małży i skorupiaków, którymi się żywią.
Kły wykorzystują je do wykopywania pożywienia i podtrzymywania się podczas poruszania się po lodzie. Drapieżnikami morsa są orka i niedźwiedź polarny.
Narwal
Narwal to jest waleń który żyje w lodowatych wodach arktycznych w grupach po około 20 osobników. Latem gromadzą się setki osobników. Dorosłe samce mierzą do 4,7 metra, ważą 1600 kg. A samice mierzą do 4,2 metra, ważą 1000 kg.
Samiec narwala ma spektakularny kieł, który wyrasta na zewnątrz, tworząc rodzaj rogu, który rośnie spiralnie. Istnieją okazy, które ten kieł może mierzyć do 2,7 metra.
Narwale jedzą kalmary, krewetki, dorsze i inne ryby pelagiczne. Naturalnymi wrogami narwala są orki i białe niedźwiedzie. Nie grozi mu poważne wyginięcie, ale jego polowania są bardzo ograniczone. Tylko Eskimosi mogą na nie polować.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Fauna Arktycznej Tundry, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.
