w naszym kraju jest ich niewiele przypadki ataków wilków na ludzi, ostatni zweryfikowany był w León, w 1997 roku, chociaż nie był to atak sam w sobie, tylko zagrożenie ze strony wilka, który żywił się na osiołku, gdy tropiciel przeszedł obok niego, wilk podążał za nim, aż stał się tropicielem odszedł od swojej ofiary. W 1983 r. pasterz został ugryziony w twarz przez wilczycę, gdy próbowała odebrać mu swoje młode. Z drugiej strony, w latach 1957-1974 we wszystkich atakach wilków, które miały miejsce, ofiarami były dzieci, w wieku od kilku miesięcy do 15 lat, wiele ataków było śmiertelny.
W tym artykule Better-Pets.net porozmawiamy jeśli wilki zaatakują ludzi, dlaczego te ataki zwierząt występują i co można zrobić, aby zmniejszyć liczbę przypadków, które praktycznie nie występują. Cała prawda poniżej:
Wilcze ataki na ludzi
Relacja między ludźmi a duże drapieżniki to się zmieniło w historii. Na początku uciekliśmy przed nimi i omijaliśmy ich terytorium, ale dziś tak nie jest. Wiele osób nalega na ich wyeliminowanie, a inni walczą o ich ochronę.
Ze względu na duże terytoria, na których żyją duże drapieżniki, ich ochrona nie powinna skupiać się wyłącznie na obszarach chronionych. Musi być chroniony w środowisku naturalnym. Zwykle to medium ma wiele zastosowań i to tutaj są produkowane konflikty z ludźmi.
Konflikty są zróżnicowane i obejmują: drapieżnictwo zwierząt gospodarskich i kompetencja przez dzikie zwierzęta kopytne (duża zwierzyna). Jednak jednym z najpoważniejszych problemów jest zranienie lub zabicie przez dużego drapieżnika. Zabijanie tygrysów, lwów, lampartów, kuguarów i niedźwiedzi (niedźwiedź brunatny, czarny niedźwiedź, niedźwiedź polarny i leniwiec) zdarza się regularnie, a setki ludzi ginie rocznie na całym świecie.
Chociaż zagrożenie, jakie wilki stwarzają dla bezpieczeństwa ludzi, pozostaje kontrowersyjne, ludzie żyjący w dowolnym miejscu na świecie boją się wilków.
Czynniki związane z atakami wilków
Po wielu latach śledztwa i kompilacji przypadków napadów wilków na ludzi, kilka czynniki związane z tymi atakami:
- Wściekłość: Najważniejszym czynnikiem wyjaśniającym ataki wilków dzisiaj i prawdopodobnie w całej historii jest obecność wścieklizny. Chociaż wilki nie są rezerwuarem ze względu na tę chorobę (nie zatrzymują w swoim organizmie bakterii wywołujących wściekliznę, po prostu na nią cierpią) wydaje się, że są podatne na przeludnienie psów domowych w niektórych krajach świata, szakali i lisów polarnych na terenach północnych . Konsekwencje tych ataków mogą być dramatyczne, ponieważ chociaż nie zabijają osoby, mogą ją zarazić chorobą. Wścieklizna jest odpowiedzialna za większość ataków na ludzi. Jest to szczególnie widoczne w ciągu ostatnich 25 lat, kiedy wścieklizna jest przyczyną zdecydowanej większości ataków poza Indiami. W naszym kraju przypadki ataków wściekłych wilków miały miejsce w latach 1720-1949. Wścieklizna nigdy nie była endemiczną chorobą dzikiej fauny tego kraju.
- Przyzwyczajenie: Wiele przypadków ataków wilków na ludzi, zwłaszcza w Ameryce Północnej, jest spowodowanych przez zwierzęta, które straciły strach przed ludźmi, a nawet kojarzą naszą obecność z jedzeniem. Na przykład w niedźwiedziach konsekwencje tego związek między jedzeniem i ludzi. Wielokrotnie możemy oglądać w telewizji nagrania niedźwiedzi na gankach domów w Kanadzie. To samo wydaje się być w przypadku wilków, ale w rzadkich przypadkach nie jest tak powszechne jak u niedźwiedzi. W XIX wieku w krajach takich jak Szwecja i Estonia miały miejsce ataki na ludzi ze strony wilków, które uciekł z niewoli. Ta niewola była spowodowana fermami futrzarskimi. Z drugiej strony wilki hybrydowe (krzyżówki dzikich wilków i psów domowych), które żyją na wolności, mniej boją się ludzi i powodują więcej ataków. Na całym świecie jest wiele ogrodów zoologicznych, które trzymają wilki w niewoli. Zwierzęta te są w pełni przyzwyczajone do ludzi, a mimo to nie ma zapisów o atakach lub zabójstwach.
- Prowokacja: Jak prawie wszystkie zwierzęta, gdy czują się osaczone, wilki również atakują. Wilk, który wpadł w pułapkę myśliwego, będzie desperacko próbował się uwolnić, a jeśli zbliży się człowiek, zaatakuje go.
- Ekstremalne sytuacje społeczno-środowiskowe: zniszczenie ich siedlisk, brak ofiar i obecność zwierząt gospodarskich sprawiają, że wilki zbliżają się do obszarów, w których żyją ludzie, ponieważ rozpaczliwie potrzebują się pożywić. Jeśli wilki nie mają gdzie mieszkać, ponieważ zabraliśmy im dom, jeśli nie mają nic do jedzenia, ponieważ polujemy na ich zdobycz i trzymamy w ogromnych grupach bezbronnych zwierząt (inwentarza żywego) tylko chronionych płotami, jest to dla nich całkowicie normalne. zbliżają się do naszych obszarów i, w rzadkich przypadkach, spotykamy się z nimi, jednak w takich spotkaniach normalne jest, że uciekają.
Jak ograniczyć ataki wilków na ludzi?
Przede wszystkim musimy zrozumieć, jak atakują wilki. W naturze wilki żyj i poluj w grupach krewni. Czuwają nad swoją zdobyczą, decydują, która jest najsłabsza i najłatwiejsza do złapania, następnie najbardziej doświadczone osobniki wybierają strategię polowania i przystępują do ataku.
Aby ograniczyć ataki, każdy czynnik należy traktować indywidualnie. Niezbędna jest kontrola wścieklizny na poziomie stanowym. Na Półwyspie Iberyjskim od 1978 r. nie odnotowano przypadków wścieklizny. W innych krajach, takich jak Indie, wścieklizna jest powszechną chorobą, więc ten rodzaj ataku jest normalny.
Unikaj przyzwyczajenia albo wyzwolenie zwierząt przyzwyczajonych do istoty ludzkiej jest czymś pierwotnym. Pozostawiamy coraz mniej terytorium dla dzikiej przyrody, która jest nieustannie nękana, zwierzęta muszą się do nas zbliżyć, aby przetrwać.
Zarządzanie i odbudowa populacji ofiara i jej siedliskooraz stosowanie skutecznych metod ochrony inwentarza żywego, tak aby wilki nie były uzależnione od ludzkich źródeł pożywienia, zmniejszy zarówno liczbę spotkań między wilkami a ludźmi, jak i ryzyko habituacji. Powinno to zmniejszyć szanse na ataki wilków na ludzi.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Czy to prawda, że wilki atakują ludzi?, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.
Bibliografia- JDC Linnell, R. Andersen, Z. Andersone, L. Balciauskas, JC Blanco, L. Boitani, S. Brainerd, U. Breitenmoser, I. Koola, O. Liberg, J. Loe, H. Okarma, HC Pedersen, C Promberger, H. Sand, EJ Solberg, H. Valdmann, P. Wabakken; Strach przed wilkami: przegląd ataków wilków na ludzi - NINA, Norsk Institutt For Naturforsking
