Pies Wielki tricolor anglo-francuski: charakterystyka i zdjęcia

Podobnie jak inne psy gończe, wielki tricolor anglo-francuski jest doskonały pies do polowania z dużymi paczkami. Dziś nadal jest używany we Francji do polowania na grubą zwierzynę, ale rasa ta nie cieszy się obecnie dużą popularnością i jest prawie nieznana w pozostałej części świata. Mimo to wielki tricolor anglo-francuski pies gończy jest bardzo aktywny, współpracujący i wierny, który może stać się naszym wspaniałym psim przyjacielem, jeśli się nim zaopiekujemy i dobrze go wychowamy.

Z Better-Pets.net chcemy zaoferować Ci wszystkie informacje, które musisz wiedzieć o tej rasie, jeśli jesteś zainteresowany adopcją wspaniałego trójkolorowego anglo-francuskiego psa lub już go masz. W ten sposób dowiesz się, jakie jest jego pochodzenie, cechy fizyczne, charakter, opieka, wykształcenie i problemy zdrowotne, które najbardziej go dotykają.

Źródło

• Europa
• Francja

Klasyfikacja FCI

• Grupa VI

Charakterystyka fizyczna

• Rustykalny
• Muskularny

Rozmiar

• Zabawka
• Mało
• Średni
• Duża
• Ogromny

Wzrost

• 15-35
• 35-45
• 45-55
• 55-70
• 70-80
• Ponad 80

Waga dorosłego

• 1-3
• 3-10
• 10-25
• 25-45
• 45-100

Długość życia

• 8-10
• 10-12
• 12-14
• 15-20

Zalecana aktywność fizyczna

• Krótki
• Połowa
• wysoka

Postać

• Zrównoważony
• Towarzyski
• Bardzo wierny
• Mądry
• Aktywny

Idealne dla

• Podłogi
• Polowanie

Zalecana pogoda

• Przeziębienie
• Ciepły
• Hartowany

Typ włosów

• Krótki
• Gładki

Pochodzenie wielkiego trójkolorowego psa anglo-francuskiego

Wielki tricolor anglo-francuski gończy jest trzecim z wielkich francuskich psów gończych opracowanych przez krzyżówki różnych francuskich i angielskich ras myśliwskich jak angielski foxhound i pointevin, które odrodziły się w połowie XIX wieku po tym, jak prawie wyginęły podczas rewolucji francuskiej.

Ten solidny, wytrzymały pies był używany i jest używany do polowania na jelenie i jelenie zwłaszcza we Francji, choć niektóre widziano w Ameryce Północnej, ale trzeba powiedzieć, że jest bardzo mało okazów i że jest to dość nieznana rasa.

Tak zwane rasy „anglo-francuskie” zostały przyjęte w 1857 roku i uznane w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej oraz w głównych stowarzyszeniach kynologicznych świata w 1983 roku.

Cechy fizyczne wielkiego trójkolorowego gończego anglo-francuskiego

Wielki trójkolorowy pies anglo-francuski ma typowy wygląd psa i bardzo przypomina lisa angielskiego. Ten duży pies jest muskularna i silna budowa, waży od 34 do 36 kg i mierzy od 62 do 72 cm wzrostu.

Głowa jest umiarkowanie szeroka, ze spłaszczonym dachem czaszkowym. Zagłębienie nosowo-czołowe (stop) jest dobrze zaznaczone. Oczy są duże i brązowe. Uszy są średnie, krzywe, wiszące i średnio osadzone. Ciało wielkiego trójkolorowego psa anglo-francuskiego jest muskularne i mocne. Grzbiet prosty, lędźwie, które jednocześnie są krótkie. Zad długi i spadzisty. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka. Kolejka jest długa.

Sierść wielkiego trójbarwnego psa anglo-francuskiego jest krótka i średniej grubości. I jak sama nazwa wskazuje może być tylko trójkolorowy, tj. biały, brązowy i czarny.

Charakter wielkiego tricolorowego anglo-francuskiego psa gończego

Podobnie jak inne francuskie psy gończe, wielki trójkolorowy pies anglo-francuski jest bardzo aktywny podczas polowania i ma na jego punkcie obsesję. Te psy są odważny, dynamiczny, inteligentny i współpracujący z innymi psami w stadzie.

Zwykle dobrze dogadują się z innymi psami i ludźmi, ale nie są zbyt zabawne ani czułe. Mają tendencję do ścigania innych zwierząt, więc trzymanie wielkiego trójkolorowego psa anglo-francuskiego razem z kotami lub innymi zwierzętami może być problematyczne. Dlatego konieczne jest prawidłowe zsocjalizowanie wielkiego trójbarwnego psa anglo-francuskiego od szczeniaka, aby nauczył się odnosić do swojego środowiska, z innymi zwierzętami lub ludźmi.

Pomimo tego, że jest zwierzęciem używanym do polowania na grubą zwierzynę, ten pies może być doskonałym pupilem ze względu na swoją wierność i doskonałą kondycję jako pies pracujący.

W trosce o wielkiego trójkolorowego ogara anglo-francuskiego

Opieka nad wielkim trójkolorowym gońcem anglo-francuskim nie jest zbyt duża, ponieważ wystarczy czesać sierść raz w tygodniu aby utrzymać płaszcz w dobrym stanie i kąpać go tylko wtedy, gdy jest naprawdę brudny i tego potrzebuje. Wskazane jest sprawdzenie opadających uszu, aby bakterie lub grzyby nie rozmnażały się z powodu wilgoci, która może się w nich gromadzić, jeśli nie są dobrze wysuszone lub utrzymywane w czystości.

Poza tym, ze względu na naturalny instynkt łowiecki, psy te potrzebują dużo ruchu, a codzienne spacery nie wystarczają na pokrycie tych wymagań, ale muszą mieszkać na dużym terenie z ogrodem lub mieć dostęp do pola co jakiś czas, aby mogli wydatkować swoją energię i zaspokoić swoje myśliwskie instynkty. Z tego powodu nie przystosowują się dobrze do życia w mieście ani do życia w mieszkaniach czy małych domkach.

Edukacja wielkiego trójkolorowego gońca anglo-francuskiego

Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, wielki trójkolorowy pies gończy anglo-francuski jest psem łatwy do nauczenia. Mimo to nie byłoby właściwe rozpoczynanie zaawansowanego treningu przedwcześnie lub dopóki nie nauczysz się podstawowych poleceń posłuszeństwa dla psów, tak jak w przypadku wszystkich innych ras. W tym celu konieczne jest przeglądanie poleceń od 5 do 10 minut dziennie, aby ogar dobrze się ich nauczył i abyśmy mogli dalej uczyć go innych, bardziej zaawansowanych.

Ze względu na swój instynkt myśliwski pies potrzebuje dodatkowego szkolenia, aby móc pracować z właścicielem, więc trzeba mieć cierpliwość i dążyć do tego, aby wielki pies gończy anglo-francuski stał się dobrym psem myśliwskim. Podobnie nie jest wskazane, aby spać na otwartej przestrzeni, ponieważ mają tendencję do gubienia się w pogoni za zdobyczą.

Te psy mogą być bardzo destrukcyjne, jeśli nie otrzymują dużej ilości ćwiczeń, których potrzebują i nie zużywają dużo energii, a także mogą bardzo szczekać, więc właściwa socjalizacja i dobre szkolenie w posłuszeństwie psów zachęci do dobrego zachowania psa. wielkie psy.

Zdrowie wielkiego trójkolorowego gończego anglo-francuskiego

Ponieważ jest to mało znana rasa, choroby psów, które najbardziej ją dotykają, nie są znane. Jednak z reguły te wspaniałe psy anglo-francuskie mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych, jeśli nie ćwiczą prawidłowo lub robią to nadmiernie.

Podobnie jak w przypadku innych psów myśliwskich, zaleca się: przegląd okresowy po spędzeniu dnia w polu lub na dworze, w celu wykrycia pasożytów na skórze lub utkniętych drzazg. I oczywiście obowiązkowe jest aktualizowanie harmonogramu szczepień i zabieranie go do weterynarza co 6 miesięcy, aby zapobiec i wykryć jakąkolwiek możliwą chorobę, zanim stanie się poważna.

Zdjęcia wielkiego trójkolorowego psa anglo-francuskiego