Australian Cattle Dog lub Australian Cattle Dog: charakterystyka i zdjęcia

ten australijski pasterz bydła jest również znany jako owczarek australijski lub australijski pies pasterski. Otrzymuje również dwie różne nazwy w zależności od rodzaju sierści, którą rozwija: niebieski obcas lub czerwony obcas. Ten pies ma niesamowite predyspozycje do treningu, pasterstwa i ćwiczeń fizycznych, będąc wybitnym psem w różnych psich sportach.

Pies do bydła jest doskonałym psem, ale nie pies dla żadnego właściciela. Jego duża stymulacja fizyczna, psychiczna i potrzeby edukacyjne sprawiają, że jest praktycznie wyłącznie dla doświadczonych właścicieli psów.

W tej zakładce rasy Better-Pets.net powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć, jeśli rozważasz adopcję australijskiego psa pasterskiego, mówiąc o jego zachowaniu, charakterze, opiece, jakiej potrzebuje lub o tym, jak powinna wyglądać jego edukacja. Nie zapomnij skomentować i podzielić się swoimi opiniami, czytaj dalej:

Źródło

• Oceania
• Australia

Klasyfikacja FCI

• Grupa I

Charakterystyka fizyczna

• Rustykalny
• Muskularny
• Krótkie nogi

Rozmiar

• Zabawka
• Mało
• Średni
• Duża
• Ogromny

Wzrost

• 15-35
• 35-45
• 45-55
• 55-70
• 70-80
• Ponad 80

Waga dorosłego

• 1-3
• 3-10
• 10-25
• 25-45
• 45-100

Długość życia

• 8-10
• 10-12
• 12-14
• 15-20

Zalecana aktywność fizyczna

• Krótki
• Połowa
• wysoka

Postać

• Nieśmiały
• Bardzo wierny
• Aktywny
• Dominujący

Idealne dla

• Domy
• Trekking
• Pasterz
• Sport

rekomendacje

• Uprząż

Zalecana pogoda

• Przeziębienie
• Ciepły
• Hartowany

Typ włosów

• Krótki
• Gładki
• Trwał
• Gruby

Historia australijskiego psa pasterskiego

W przeciwieństwie do owczarka australijskiego, owczarek australijski robi pochodzi z australii. Europejscy osadnicy, którzy wyemigrowali do Australii pod koniec XVIII i na początku XIX wieku, potrzebowali psów pasterskich zdolnych do radzenia sobie z dzikim bydłem w najtrudniejszych warunkach środowiskowych. Niestety dla nich psy, które przywieźli, nie były w stanie wytrzymać upałów i ekstremalnych warunków pracy.

Tak więc w 1840 roku niejaki Hall postanowił przejechać przez niektóre… blue-blackbird highland collie z dingo. Rezultatem był prekursor obecnego australijskiego psa pasterskiego. Późniejsze krzyżówki obejmowały dalmatyńczyka, bulteriera i australijskiego kelpie. W końcu uzyskano psa niestrudzonego, inteligentnego i odważnego, zdolnego do radzenia sobie z najbardziej gburowatym bydłem w najbardziej ekstremalnych warunkach. Owczarek australijski nie jest dziś najpopularniejszym psem, ale cieszy się sporą liczbą fanów, którzy dzielą z nim swoje życie, psie sporty i pracę z żywym inwentarzem. Jest niesamowitym psem, nieodpowiednim dla żadnego właściciela.

Charakterystyka australijskiego psa pasterskiego

Ciało tego psa to silny, muskularny i zwinny. Ma dużą odporność i nie powinien być gruby ani słaby. Jest nieco dłuższy niż wysoki i ma równą górną linię (nie jest pochylony). Klatka piersiowa jest głęboka i muskularna. ten głowa jest solidna ale dobrze proporcjonalna do reszty ciała, a jej cechy wskazują, że rasa ta ma krew dingo. Nos jest czarny. Oczy są owalne, koloru średniego i ciemnobrązowego. Mają żywy i inteligentny wygląd, co jest podejrzane, gdy zbliżają się nieznajomi. Uszy są średnie, szerokie u nasady, muskularne, stojące i nieco spiczaste.

Ogon osadzony umiarkowanie nisko i sięga prawie do stawu skokowego. Gdy pies odpoczywa, ogon zwisa z lekką krzywizną. Kiedy pies jest w akcji, podnosi ogon, ale nie poza pion.

Sierść owczarka australijskiego jest miękka i dwuwarstwowa. Włos okrywowy ma ściśle przylegające do siebie włoski, twarde, gładkie i dobrze przylegające do ciała. Podszerstek krótki i gęsty. Sierść może być niebieska (niebieska, cętkowana niebieska, kropkowana niebieska, która może mieć niebieskie, czarne lub podpalane znaczenia) lub cętkowana czerwona (małe czerwone plamki rozmieszczone na całym ciele, w tym na podszerstku, które mogą mieć ciemniejsze czerwone plamy na głowie ). Oto rozróżnienie między czerwony obcas i niebieski obcas, dwie nazwy, które akceptują różne maści psa pasterskiego.

Te psy są średniej wielkości, a wysokość w kłębie u samców wynosi od 46 do 51 centymetrów. Wysokość w kłębie samic waha się od 43 do 48 centymetrów. Waga wynosi zwykle od 25 do 50 kilogramów, w zależności od wielkości psa.

Charakter australijskiego psa pasterskiego

Te psy charakteryzują się tym, że bardzo lojalny, energiczny, niestrudzony, odważny, wytrwały i strasznie inteligentny. Są bardzo przywiązani do jednej osoby, dlatego mówi się, że są „psami jednego pana”. Są doskonałymi strażnikami i potrafią być bardzo zaciekli, jeśli chodzi o obronę tego, co do nich należy. Jego temperament znacznie lepiej przystosowuje się do pracy psa pasterskiego niż do jakiejkolwiek innej aktywności.

Cechy tego psa nie pozostały niezauważone przez dużą liczbę osób, które cieszyły się jego towarzystwem. Jej wielkie zdolności fizyczne i psychiczne stanowią nie lada wyzwanie dla każdego doświadczonego właściciela. Jak już wcześniej skomentowaliśmy na temat psa pasterskiego nie pies dla nikogo. Jego niepokój, inteligencja i siła fizyczna będą wymagały aktywnego, energicznego właściciela, który chce stymulować swojego psa (w posłuszeństwie i grach). Potrzebują też dużo ćwiczeń fizycznych i to właśnie nie są dobrymi zwierzętami domowymi dla osiadłych rodzin ani dla osób niedoświadczonych w zajmowaniu się psami.

Jeśli rozważamy posiadanie australijskiego pasterza bydła, musimy być pewni, że możemy zaspokoić ich potrzeby fizyczne, które mogą obejmować kilka codziennych spacerów, ćwiczeń, wycieczek, posłuszeństwa i stymulacji.

Pielęgnacja australijskich psów pasterskich

To jedna z ras psów, w których pielęgnacja włosów jest bardzo prosta. Szczotkowanie raz w tygodniu jest zwykle wystarczające do utrzymania sierści owczarka australijskiego w dobrej kondycji. I nie jest konieczne ani dobre kąpanie psa zbyt często, ale trzeba to robić tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne. Minimalna przestrzeń między kąpielami musi wynosić miesiąc, ponieważ w przeciwnym razie moglibyśmy eliminować jej naturalną warstwę ochronną ze skóry.

Australijscy hodowcy bydła potrzebują dużo ćwiczeń i dużo uwagi. Musimy pamiętać, że nie są to psy do pozostawienia samych w ogrodzie. Będą czuli się dobrze w wiejskim otoczeniu, gdzie mogą ćwiczyć w dużym ogrodzie, zwłaszcza jeśli mają towarzysza z paczki, z którym mogą biegać i cieszyć się otoczeniem.

Żyjąc w środowisku miejskim, pies pasterski będzie potrzebował co najmniej 3 spacerów dziennie, podczas których może wyeliminować stres i niepokój. Powinieneś także mieć co najmniej 10 minut swobodnego biegania bez smyczy. W tym celu najwłaściwszą rzeczą jest pójście do siusiaka.

Sporty psie mogą pomóc w skierowaniu dużych ilości energii u australijskich psów pasterskich. Jednak razem z psem możemy również ćwiczyć. Wspaniały pomysł, bo to rasa, która nienawidzi samotności i zindywidualizowanego życia. Odkryj kilka ćwiczeń, które możesz ćwiczyć ze swoim australijskim psem pasterskim. Oczywiście, typowym sportem dla australijskich hodowców bydła jest pasterstwo.

Edukacja australijskich psów pasterskich

Australijscy hodowcy bydła są bardzo blisko swoich rodzin, ale często są podejrzliwi i powściągliwi w stosunku do obcych. Mogą też być niezdarne w stosunku do dzieci. Dlatego bardzo ważne jest, aby uspołecznić je od szczeniąt z różnymi ludźmi, zwierzętami domowymi i różnymi istniejącymi środowiskami (kraj, miasto, miasto, plaża …). ten różnorodność w socjalizacji Szczenię Australian Cattle Dog będzie kluczem do osiągnięcia towarzyskiego, szczęśliwego, stabilnego i nieustraszonego dorosłego psa.

Z drugiej strony te psy pasterskie mogą dostać wyjątkowe rezultaty w niektórych specjalnościach szkolenia psów, ale mogą być również trudne do wyszkolenia do bardziej domowych zadań. Są to bardzo inteligentne psy, ale ich silne instynkty i wysoka energia sprawiają, że trudno jest je wyszkolić w zachowaniu samokontroli w codziennych sytuacjach. Zwłaszcza gdy trener jest niedoświadczony. Tradycyjny trening z tymi psami nie daje dobrych wyników, a kary, walki i maltretowanie są bardzo negatywnym sposobem rozwijania naszej relacji z tak niesamowitym psem. Musimy całkowicie unikać tego typu sytuacji stosując pozytywne wzmocnienie, cierpliwość oraz własny rozwój i naturalną inicjatywę psa. Zalecane jest na przykład użycie klikera.

Ze względu na swoje cechy psów pracujących, australijskie psy pasterskie mogą mieć problemy z zachowaniem, gdy są brutalnie karane, nie otrzymują ćwiczeń, których potrzebują lub nie mają żadnej stymulacji umysłowej. Wtedy stają się nerwowe, destrukcyjne i zestresowane. Większość psów do bydła została porzucona z powodu właścicieli, którzy nie rozumieli potrzeb tego psa.

Zdrowie australijskiego psa pasterskiego

Niestety, mimo że jest to prawie wyłącznie pies pracujący, owczarek australijski jest… skłonność do różnych chorób dziedzicznych. Do najczęstszych należą: dysplazja stawu biodrowego, głuchota, postępujący zanik siatkówki oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Czasami diagnozowano również zaćmę, zwichnięcie soczewki wewnątrzgałkowej i chorobę von Willebranda.

Zdjęcia australijskiego psa pasterskiego lub australijskiego psa pasterskiego