Popularność gady jako zwierzęta domowe wzrosła wykładniczo na całym świecie. Wśród nich zielony legwan wyróżnia się jako jeden z faworytów ze względu na niezwykłe piękno i elegancki wygląd. Jednak życie i rozmnażanie w niewoli doprowadziło to piękne zwierzę do rozwoju szeregu problemów zdrowotnych, które mogą się nasilić, jeśli ludzcy towarzysze nie mają wystarczających informacji, aby zapewnić podstawową opiekę, której ten gatunek potrzebuje.
Aby upewnić się, że iguana jest w idealnym stanie i nie ma żadnych problemów, oprócz wszelkiej opieki, jakiej wymaga w zakresie higieny i jedzenia, musisz przeprowadzać okresowe wizyty wskazane przez egzotycznego weterynarza. Aby pomóc Ci poszerzyć swoje informacje, w Better-Pets.net pokazujemy Ci jakie są najczęstsze choroby legwanów?, Czytaj dalej!
Powszechne choroby legwana zielonego
Jak w przypadku każdego innego gatunku zwierząt, w tym ludzi, prawidłowa dieta to podstawa profilaktyki jakiejkolwiek choroby. A iguana nie jest wyjątkiem! Gad ten musi cieszyć się odpowiednią dietą w niewoli, która pozwala mu bezproblemowo rosnąć i wzmacniać jego układ odpornościowy.
Legwany mogą cierpieć na wszelkiego rodzaju choroby i wpływać na różne układy organizmu: oddechowy, rozrodczy, żołądkowo-jelitowy itp. Są jednak pewne problemy, które częściej pojawiają się w klinikach weterynaryjnych i to właśnie je zobaczymy w następnej kolejności.
Choroba metaboliczna kości u gadów
Choroba metaboliczna kości jest jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych u legwanów żyjących w niewoli. Główne przyczyny tej patologii są konsekwencją niewłaściwego obchodzenia się z ludzkimi towarzyszami. Zapoznaj się z naszym kompletnym przewodnikiem na temat pielęgnacji iguany, aby uniknąć popełniania tego rodzaju błędów, a tym samym zapobiec rozwojowi tej choroby.
Ta powszechna choroba legwanów jest spowodowana głównie przez:
- Niewłaściwa dieta. Diety ubogie w wapń i witaminę D3 powodują nieprawidłowy stosunek wapnia i fosforu.
- ten niewystarczająca ekspozycja na światło UV B. Brak światła ultrafioletowego typu B, zarówno naturalnego, jak i sztucznego, sprzyja rozwojowi tej patologii.
ten Objawy kliniczne najczęstsze z tego stanu to:
- Miękka i zdeformowana szczęka.
- Złamania samoistne.
- Zdeformowane kości i kręgosłup.
Aby uniknąć tego problemu, musisz upewnić się, że twoja iguana ma zbilansowaną dietę opartą na zielonych liściach. W odniesieniu do światła ultrafioletowego B, gdy tylko masz taką możliwość, należy zapewnić zwierzęciu bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jeśli jest to niemożliwe, należy umieścić w terrarium widmo sztucznego światła ultrafioletowego B i zapewnić legwanowi okres 12 godzin światła i 12 godzin ciemności. Podczas ekspozycji na światło, niezależnie od jego pochodzenia, należy upewnić się, że między wiązką a zwierzęciem nie ma plastiku ani kryształków, ponieważ w przeciwnym razie promieniowanie ultrafioletowe będzie pochłaniane przez nich, a nie przez zwierzę.
Powszechne pasożyty u legwanów
Rośliny i kłody używane w terrariach do wzbogacania środowiska legwana i symulowania jego naturalnego środowiska czasami przenoszą pewne pasożyty. Najczęstsze są pasożyty z rodzaju Hirstiella i ogólnie można je zobaczyć gołym okiem na skórze zwierzęcia jako czerwone kropki, jak widać na zdjęciu.
Jeśli niedawno je wykryłeś czerwone znaki Na swojej iguanie odwiedź swojego weterynarza, aby mógł zdiagnozować problem i rozpocząć właściwe leczenie. Jeśli zostanie potwierdzone, że są to wyżej wymienione roztocza, można zastosować leczenie oparte na iwermektynie lub innym akarycydzie, który lekarz weterynarii uzna za bardziej odpowiedni.
Inne powszechne pasożyty u legwanów to stażyści. Jeśli regularnie odwiedzasz swojego weterynarza, obejrzy on pod mikroskopem kał iguany i wykluczy obecność pasożytów lub, jeśli je wykryje, przeprowadzi odpowiednie odrobaczanie.
Ropnie w legwanach
Ropnie to inne najczęstsze problemy zdrowotne u legwanów, głównie u tych, które żyją w grupach i są atakowane z powodów terytorialnych.
W leczeniu ropnia konieczna będzie recepta antybiotyku przez weterynarza. W najcięższych przypadkach może być wymagana nawet interwencja chirurgiczna. Tak więc, jeśli wykryjesz jakiś obrzęk w twojej iguanie, Odwiedź weterynarza jak najszybciej! Nigdy nie próbuj samodzielnie osuszać ropnia, ponieważ rana może zostać skażona, zainfekowana lub nie zagoić się prawidłowo. W takich przypadkach możemy zapewnić, że środki zaradcze mogą być gorsze niż choroba, jeśli nie masz odpowiedniej wiedzy.
Problemy reprodukcyjne u legwanów
Jednym z najczęstszych problemów reprodukcyjnych u legwanów żyjących w niewoli jest dystocja. Zasadniczo dzieje się tak jajka są uwięzione w jajowodzie, a iguana nie może ich wydalić.
ten główne przyczyny tej powszechnej choroby u legwanów to:
- Brak odpowiedniego miejsca do układania.
- Zbyt twarde podłoże.
- Brak ekspozycji na światło słoneczne.
- Niewłaściwa dieta
- Stres.
- Kobiety za młode.
- Kobiety za stare.
- Problemy z jajkami: potłuczone jajka, wyższe niż zwykle, zbyt twarde itp.
Również ten problem, jak prawie wszystkie inne, ma swoje główne źródło w niewłaściwej obsłudze przez tutorów. Jeśli zapewnisz swojej iguanie wszystkie odpowiednie warunki i będziesz regularnie odwiedzać weterynarza, będzie trudniej o jakikolwiek problem. Jednak, jak widać z listy przyczyn, istnieją pewne przyczyny wewnętrzne, których nie można kontrolować. Z tego powodu ważne jest, aby być ich świadomym Objawy kliniczne:
- obrzęk brzucha
- Anoreksja.
- Zwiększona częstotliwość oddawania moczu.
- Zmiany behawioralne: iguana nieustannie domaga się miejsc do składania jaj.
Jeśli podejrzewasz, że twoja iguana cierpi na ten problem, natychmiast udaj się do weterynarza. Leczenie polega na ogół na podawaniu wapnia i oksytocyny. W cięższych przypadkach z niedrożnością może być wymagana interwencja chirurgiczna.
Problemy z zachowaniem legwanów
Problemy z zachowaniem są jednym z główne powody rezygnacji tych zwierząt. Zwłaszcza w przypadku legwanów płci męskiej, gdy osiągną dojrzałość płciową, mogą zacząć wykazywać bardziej agresywne zachowanie z przyczyn terytorialnych.
Niektórzy weterynarze sugerują sterylizację w celu zmniejszenia agresywnych problemówsJednak ważne jest, aby zaakceptować, że jest to naturalne zachowanie tego gatunku i że w większości przypadków można tego uniknąć, jeśli istnieje odpowiednie wzbogacenie przestrzeni i środowiska.
Jeśli chodzi o podnoszenie iguany, aby wziąć ją w ramiona, zawsze powinieneś podnosić ją od spodu, tak jakby twoja ręka była pniem drzewa, aby mogła cię złapać. Nigdy go nie podnoś, ponieważ iguana może czuć się zagrożona i w konsekwencji wykazywać agresywną postawę ze strachu.
Jak sprawdzić, czy moja iguana jest chora?
Teraz, gdy wiesz, jakie są najczęstsze choroby legwanów, oczywiste jest, jak je rozpoznać. Cóż, najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, czy iguana jest chora, jest uważna obserwacja jej każdego dnia. zwracać uwagę na ich zachowanie i kondycję fizyczną. Jeśli z jakiegoś powodu zmienia się jego zachowanie, przestaje jeść, pić, oddawać mocz lub kał, warto wiedzieć, że są to pierwsze objawy wskazujące na to, że dzieje się coś złego.
Nawet jeśli wszystko to wydaje się normalne, iguana może cierpieć z powodu jakiegoś wewnętrznego problemu. Dlatego tak ważne są regularne wizyty u weterynarza. Drobne zmiany mogą nie być widoczne dla naszych oczu, ale nie pozostaną niezauważone przez eksperta zajmującego się tymi zwierzętami. Gady są bardzo odpornymi zwierzętami i czasami trudno sobie uświadomić, że coś jest nie tak, a kiedy to robimy, jest już za późno.
Cała opieka w domu, właściwa dieta i wizyty u weterynarza Są kluczem do zapobiegania wszelkim najczęstszym chorobom u legwanów zielonych, wyjaśnionym w poprzednich rozdziałach. Więc nie wahaj się zainwestować w profilaktykę.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Najczęstsze choroby legwanów, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne.
Bibliografia- Silvestre, AM (2003) Choroby gadów. Edycje Reptilia
- Mader, DM Medycyna i chirurgia gadów. Elsevier. Wydanie drugie
