ten bullmastiff Z natury jest psem stróżującym, ale jednocześnie bardzo czuły i zaznajomiony z twoim, nawet jeśli jest duży i muskularny. Ponadto może żyć spokojnie w małym domu, o ile chodzi się po nim przez długi czas kilka razy dziennie.
Jeśli myślisz o adopcji bullmastiffa, nie możesz przegapić tej zakładki dotyczącej rasy, którą przedstawiamy na Better-Pets.net ze wszystkimi informacjami, które musisz wiedzieć o tej rasie. Czy wiesz, że tak się to nazywa, bo pochodzi z? skrzyżowanie buldoga angielskiego z mastiffem? I że teoretycznie rasa pochodzi z Wielkiej Brytanii, ale wiele teorii utrzymuje, że te psy wywodzą się od Alanów byków czy buldogów z XIX-wiecznej Hiszpanii? Prawda jest taka, że nie znaliśmy tej ani wielu innych informacji, które wyjaśniamy poniżej.
Źródło- Europa
- Zjednoczone Królestwo
- Grupa II
- Rustykalny
- Muskularny
- Pod warunkiem, że
- Zabawka
- Mało
- Średni
- Duża
- Ogromny
- 15-35
- 35-45
- 45-55
- 55-70
- 70-80
- Ponad 80
- 1-3
- 3-10
- 10-25
- 25-45
- 45-100
- 8-10
- 10-12
- 12-14
- 15-20
- Krótki
- Połowa
- wysoka
- Bardzo wierny
- Aktywny
- Czuły
- Podłogi
- Domy
- Trekking
- Nadzór
- Uprząż
- Przeziębienie
- Ciepły
- Hartowany
- Krótki
- Gładki
- Trwał
Pochodzenie bullmastiffa
Udokumentowana historia bullmastiffa zaczyna się w Wielkiej Brytanii pod koniec XIX wieku. W tym czasie było wielu kłusowników, którzy nie tylko zagrażali faunie brytyjskich lasów, ale także stanowili zagrożenie dla życia leśniczych.
Aby chronić się i ułatwiać im pracę, Strażnicy używali psów. Jednak rasy, których używali - buldog i mastiff - nie działały dobrze, więc postanowili spróbować krzyżówek między tymi psami. Rezultatem był bullmastiff, który okazał się bardzo ukradkowy, ma dobry nos i jest wystarczająco silny, aby pomieścić dorosłego samca bez ugryzienia go. Ponieważ bullmastiffy trzymały kłusowników na ziemi, dopóki nie zostali złapani przez strażników, mają reputację niegryzących, chyba że jest to absolutnie konieczne, ale to nie do końca prawda. Wiele z tych psów zostało wysłanych do ataku z założonymi kagańcami.
Z czasem popularność rasy wzrosła, a bullmastiffy stały się wysoko cenionymi psami na farmach, ze względu na swoje walory stróżów i obrońców.
Kontrowersje wokół jego początków
Niektórzy hiszpańscy hodowcy popierają niedawną hipotezę, że bullmastiff powstał w naszym kraju i że był to nic więcej i nic mniej niż alano de toros czy bulldog, który był używany w walkach byków już na początku XIX wieku. W rzeczywistości zdjęcia takie jak Stocznia dla koni na arenie walki byków w Madrycie, namalowany przez Manuela Castellano w połowie XIX wieku i rycina Goi Rzucają psami w byka Stworzone w 1801 roku pokazują psy, których morfologia odpowiada obecnym bullmastiffom. Jednak te wskazówki nie wystarczą, aby zmienić narodowość rasy.
Cechy fizyczne bullmastiffa
To jest duży i imponujący pies i na pierwszy rzut oka może budzić strach. Jego głowa jest szeroka i kwadratowa, a kufa krótka i kwadratowa. Ich oczy są średniej i ciemnej lub orzechowej barwy. Ich uszy są małe, trójkątne i pofałdowane. Są ciemniejsze niż reszta ciała.
Ciało tego psa jest mocne i symetryczne i choć oznacza to dużą siłę, nie jest ciężkie z wyglądu. Grzbiet krótki i prosty, lędźwie szerokie i muskularne. Klatka piersiowa szeroka i głęboka. Ogon jest długi i wysoko osadzony.
Sierść bullmastiffa jest krótka, twarda w dotyku, gładka i przylegająca do ciała. Dopuszczalny jest każdy pręgowany, płowy lub rudy odcień, ale zawsze z czarną maską. Dopuszczalny jest również mały biały znak na piersi.
Postać Bullmastiff
Pomimo tego, że jest świetny opiekun z natury, bullmastiff jest bardzo czuły i przyjazny ze swoim własnym. Jednak gdy nie został odpowiednio zsocjalizowany, jest powściągliwy i ostrożny, a nawet agresywny w stosunku do obcych ludzi i psów. Socjalizacja jest więc w tej rasie obowiązkiem. Właściwie uspołeczniony Bullmastiff może łatwo tolerować nieznajomych i dobrze dogadać się z innymi psami, a nawet innymi zwierzętami. Nie jest to jednak pies wesoły i bardzo towarzyski, ale raczej spokojny pies rodzinny.
Kiedy pies jest odpowiednio zsocjalizowany, zwykle nie przedstawia problemów behawioralnych, ponieważ nie szczeka ani nie jest bardzo dynamiczny. Może być jednak niezdarny jak szczeniak, ponieważ nie ocenia prawidłowo swojej siły.
Opieka Bullmastiff
Utrzymanie krótkiej sierści nie wymaga dużego wysiłku. Zwykle wystarczy szczotkowanie dwutygodniowy aby utrzymać włosy w czystości i dobrej kondycji. Bardzo często nie zaleca się kąpieli tych psów.
Chociaż są to duże psy, bullmastiffy wymagają tylko umiarkowane ćwiczenia które można pokryć codziennymi spacerami. Z tego samego powodu i ich spokojnego i spokojnego temperamentu dobrze przystosowują się do życia w mieszkaniu, o ile mają co najmniej trzy codzienne spacery. Te psy nie radzą sobie dobrze na zewnątrz i najlepiej, jeśli mogą mieszkać w domu, nawet jeśli mają ogród.
Edukacja Bullmastiff
To nie jest pies dla początkujących trenerów lub początkujących właścicieli, ale może być bardzo łatwo wyszkolony i obsłużony przez osoby, które mają trochę doświadczenie z psami. Chociaż rasa dobrze reaguje na różne style treningu, pod warunkiem, że odbywa się to bez nadużyć, lepsze wyniki osiąga się dzięki pozytywnemu treningowi.
Zdrowie Bullmastiff
Pomiędzy częstsze choroby u bullmastiffa występują: dysplazja stawu biodrowego, nowotwór, atopowe zapalenie skóry, świerzb nużycowy, wilgotne zapalenie skóry, niedoczynność tarczycy, skręt żołądka, dysplazja stawu łokciowego, entropia i postępujący zanik siatkówki.
Bullmastiff Zdjęcia
