ten hawańczyk Havanan Bichon to uroczy piesek o długiej, miękkiej sierści. Początki rasy znajdują się między Hiszpanią a Włochami, w basenie Morza Śródziemnego, ale rasa ostatecznie rozwinęła się na Kubie, gdzie współistniała z arystokracją XIX wieku. Jest to wesoły, aktywny i wesoły pies, idealny dla bardzo różnych rodzin szukających kochającego towarzysza.
W tej zakładce Better-Pets.net podzielimy się z Wami kilkoma szczegółami dotyczącymi charakteru i opieki wymaganej przez Hawańczyka, doskonałego psa do towarzystwa. Jeśli myślisz o adopcji tego psa, nie możesz przegapić tego kompletnego pliku, w którym dowiesz się, czy jest to idealny towarzysz dla Ciebie:
Źródło- Europa
- Hiszpania
- Włochy
- Grupa IX
- W porządku
- Wydłużony
- Zabawka
- Mało
- Średni
- Duża
- Ogromny
- 15-35
- 35-45
- 45-55
- 55-70
- 70-80
- Ponad 80
- 1-3
- 3-10
- 10-25
- 25-45
- 45-100
Hawańska historia Bichon
Rasa ta ma wspólne pochodzenie ze wszystkimi innymi bichonami, które są potomkami krzyże barbetowe (starożytny pies, obecnie wymarły) i pieski z basenu Morza Śródziemnego. Inne rasy wywodzące się z tej samej linii to: Bichon Frise, Maltański Bichon, Bolognese i nieco dalej filogenetycznie pudel.
W XVIII i XIX wieku hiszpańscy marynarze zabrali niektóre z tych bichonów na Kubę, gdzie wygrali preferencje kubańskiej arystokracji tamtego czasu. W tym czasie te bichony były znane jako „biała Hawana”, ponieważ były wyłącznie białymi psami.
Dopiero w XIX wieku pojawili się współcześni Hawańczycy, dzięki udziale krwi niemieckich pudli i pudli. Jednak rasa straciła popularność na początku XX wieku i wszystkie oryginalne linie kubańskie zniknęły, pozostawiając Hawańczyków praktycznie wymarły. Na szczęście dla kinomanów rasa została uratowana w Stanach Zjednoczonych przez hodowców kubańskich, którzy wyemigrowali do tego kraju z niektórymi swoimi psami.
Według Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) nazwa hawańczyk nie pochodzi od rozwoju rasy w Hawanie, ale dlatego, że dominującym kolorem we współczesnej rasie jest kolor hawański. Obecnie hawańczyk jest rzadki pies, ale nie jest na skraju wyginięcia.
Charakterystyka Hawańczyków
Ciało tego psa to mało i nieco dłuższy niż wysoki. Linia górna jest prosta, ale na lędźwiach lekko łukowata, a zad opadający. Dolna linia ma dobrze podciągnięty brzuch.
Głowa Hawańczyka jest szeroka, a górna część spłaszczona lub lekko wypukła. Stop jest umiarkowanie zaznaczony, a nos czarny lub brązowy. Oczy o przyjaznym wyrazie są duże, w kształcie migdałów i ciemnobrązowego koloru. Uszy tego psa są wysoko osadzone i opadają na boki policzków. Jej koniec tworzy lekko zaznaczony punkt.
Ogon ma kształt pasterskiej laski (dalszy koniec jest zakrzywiony) lub najlepiej jest zawinięty nad grzbietem. Posiada charakterystyczną frędzle długich jedwabistych włosków.
Podobnie jak w przypadku innych bichonów, sierść Hawańczyków jest jednowarstwowa lub ma bardzo słabo rozwinięty podszerstek. Płaszcz kryjący jest bardzo długi, od 12 do 18 centymetrów, gładki, prosty lub falisty i może tworzyć kręcone smugi. Zgodnie ze standardem Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) akceptowane są następujące kolory sierści: czysta biel, płowa w różnych odcieniach, czarny, podpalany brąz, kolor tytoniowy, czerwonobrązowy. Dopuszczalne są również plamy w wymienionych kolorach. Standard FCI nie wskazuje idealnej wagi dla rasy, ale wysokość w kłębie waha się od 23 do 27 centymetrów.
Charakter hawańczyków
Ogólnie te psy są bardzo zabawny, aktywny, żywy a nawet mały klaun. Będąc tak wesołymi i towarzyskimi, potrzebują dużo towarzystwa i dużo mentalnej stymulacji.
Hawańczycy mają tendencję do bycia towarzyskimi z ludźmi, psami i innymi zwierzętami. Poza tym, pomimo niewielkich rozmiarów, zazwyczaj są bardzo przyjazne dla dzieci. Mogą jednak być agresywne lub nieśmiałe, gdy ich socjalizacja jest słaba. Dlatego tak ważne jest ich socjalizowanie od szczeniąt.
Są też bardzo inteligentnymi i łatwymi w szkoleniu psami, dlatego w przeszłości były szeroko stosowane w cyrkach. Obecnie nie są wykorzystywane w żadnej specjalności szkolenia psów i na szczęście nie w cyrkach, ale mogą ćwiczyć konkurencyjne posłuszeństwo, psi freestyle i agility, a także wyróżniać się jako doskonałe zwierzęta domowe. Stosowany styl treningu powinien opierać się na pozytywnym wzmocnieniu, takim jak trening klikerem.
Do najczęstszych problemów z zachowaniem Hawańczyków należą nadmierne szczekanie, lęk separacyjny i niszczenie rzeczy. Oczywiście te problemy występują najczęściej, gdy psy nie otrzymują towarzystwa, ćwiczeń fizycznych i stymulacji umysłowej, których potrzebują.
Jednak w większości przypadków te problemy z zachowaniem nie występują i hawańskie bichony stają się doskonałe zwierzaki, zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i bez dzieci. Są również doskonałymi zwierzętami domowymi dla właścicieli po raz pierwszy.
Hawańska pielęgnacja bichona
Sierść tego psa łatwo się plącze, dlatego konieczne jest szczotkowanie i czesanie przynajmniej co drugi dzień. Jednak, w przeciwieństwie do wielu ras psów długowłosych, Hawańczyk nie potrzebuje psiego groomera. Kąpiel powinna odbywać się tylko wtedy, gdy pies jest brudny i należy starać się unikać zbyt częstej kąpieli (nie częściej niż raz w miesiącu). Zaletą sierści tego psa jest to, że nie traci sierści, dlatego bichon jest psem hipoalergicznym.
W porównaniu z innymi rasami psów Hawańczyk ma niską potrzebę ruchu. Zwykle wystarczają umiarkowane ćwiczenia, które mogą składać się z codziennych spacerów, lekkiej zabawy i treningu posłuszeństwa. Wyczuwalny jest również smak, jaki te psy mają do pływania, więc nie zaszkodzi dać im możliwość pływania w bezpiecznym miejscu, gdy tylko jest to możliwe.
W każdym razie, ze względu na swój rozmiar, Hawańczycy mogą wykonywać większość ćwiczeń, których potrzebują w pomieszczeniach. Bardzo dobrze przystosowują się do życia w mieszkaniu i życia w gęsto zaludnionych miastach.
Z drugiej strony twoje potrzeby w zakresie towarzystwa są bardzo wysokie. Te psy muszą być w towarzystwie przez większość czasu i nie powinny mieszkać w izolacji na podwórku lub w ogrodzie. Nie nadają się również na psy, które można zostawiać same przez cały dzień, gdy ich rodzina jest w pracy.
Hawańska edukacja Bichon
Podobnie jak w przypadku wszystkich psów, na etapie szczenięcia Havanan Bichon będzie musiał przejść zwykły proces socjalizacji, który na to pozwala nauczyć się odnosić z innymi psami, zwierzętami, dziećmi, dorosłymi i przedmiotami. Celem socjalizacji jest zasadniczo zapobieganie powstawaniu przyszłych problemów z zachowaniem ze strachu. Zrozumiałe jest, że jeśli Hawańczycy nie znają środowiska miejskiego, będą odczuwać niepewność i strach.
Później nauczymy cię podstawowych poleceń posłuszeństwa, aby osiągnąć dobrą komunikację między wami. Musimy wiedzieć, że naturalne predyspozycje Hawańczyka da nam możliwość nauczenia go bardzo różnych sztuczek, w których będziemy się cieszyć zarówno my, jak i on. Cała ich edukacja powinna opierać się na pozytywnym wzmacnianiu psa, czymś, co pozwoli nam na dobre wyniki i wzmocni relację z psem.
Hawajskie zdrowie
Hawańczyk zwykle jest zdrową rasą, ale z pewną częstotliwością może wykazywać niektóre choroby psów. Zwichnięcie rzepki jest prawdopodobnie najczęstszą chorobą w rasie. Inne powszechne choroby, choć nie tak częste jak poprzednie, to postępujący zanik siatkówki, zaćma i zapalenie ucha zewnętrznego.
Hawańczyk Zdjęcia Bichon
