Urugwajski pies bighorn - Charakterystyka, charakter i troska

Urugwajska rasa bordowa, mająca swoje korzenie w rozległych Pampasach, jest niezwykle silna. To pies, który przeżył, z długą i trudną historią do opowiedzenia. Dlatego chcemy rozwikłać wszystkie tajniki tej ciekawej rasy, wyjaśnić skąd pochodzi, jak to jest, jak to jest mieć ją w domu, czego potrzebuje i jej najważniejsze problemy zdrowotne.

Czy zostajesz, aby poznać wszystkie? cechy bordowego urugwajskiego? W Better-Pets.net wyjaśniamy wszystko, co musisz wiedzieć i jak adoptować jednego z tych pięknych psów.

Źródło
  • Ameryka
  • Urugwaj
Klasyfikacja FCI
  • Grupa II
Charakterystyka fizyczna
  • Rustykalny
  • Muskularny
  • Pod warunkiem, że
Rozmiar
  • Zabawka
  • Mało
  • Średni
  • Duża
  • Ogromny
Wzrost
  • 15-35
  • 35-45
  • 45-55
  • 55-70
  • 70-80
  • Ponad 80
Waga dorosłego
  • 1-3
  • 3-10
  • 10-25
  • 25-45
  • 45-100
Długość życia
  • 8-10
  • 10-12
  • 12-14
  • 15-20
Zalecana aktywność fizyczna
  • Krótki
  • Połowa
  • wysoka
Postać
  • Zrównoważony
  • Silny
  • Aktywny
  • Dominujący
Idealne dla
  • Domy
  • Trekking
  • Pasterz
  • Nadzór
  • Sport
rekomendacje
  • Uprząż
Zalecana pogoda
  • Przeziębienie
  • Ciepły
  • Hartowany
Typ włosów
  • Krótki
  • Gładki

Pochodzenie urugwajskiego cimarrón

Urugwajski cimarron jest psem pochodzenie niepewne. Wiadomo tylko, że może to być bezpośredni potomek psów, które przybyły na terytorium Urugwaju towarzysząc europejskim zdobywcom. Podejrzewa się, że obecny urugwajski pies bighorn jest owocem doboru naturalnego, ponieważ psy kolonizatorów, które zostały porzucone lub uciekły, musiały przetrwać w nowym i nieznanym środowisku, trzymając tylko najsilniejsze.

Jednak ich walka o przetrwanie na tym się nie kończy. Ze względu na obfitość pożywienia w regionach, w których zaczął się rozmnażać, rozpoczęły się ataki dzikich bordowych na stada, a nawet karawany podróżników. Zatem, niektórzy zostali wytropieni i zabici, licząc tysiące martwych kasztanowatych. Jednak niektórzy miejscowi dostrzegli zalety rasy i postanowili ją udomowić i włączyć do swojego codziennego życia, zmieniając urugwajskiego bighorna w doskonałego psa stróżującego i pasterskiego dla różnych stad na całym terytorium. Dzięki temu i temu, jak bardzo te psy walczyły o dalsze życie, rasa jest tym, co znamy dzisiaj.

W 1989 roku osiągnięto pierwsze oficjalne uznanie rasy bordowej urugwajskiej, wraz z opracowaniem jej wzorca przez Urugwajski Związek Kynologiczny (KCU)[1]. W przypadku Międzynarodowej Federacji Kynologicznej standard pojawił się w latach 2021-2022[2].

Charakterystyka urugwajskiego cimarrón

U gruboroga urugwajskiego występuje ogromna zmienność między różnymi okazami, chociaż zwykle występują one pod względem wielkości między średnim a dużym. Ogólnie rzecz biorąc, dorosły samiec bighorn waży około 38-45 kilogramów i mierzy 58-61 centymetrów w kłębie, podczas gdy dorosła samica waży od 33 do 40 kilogramów i ma wysokość w kłębie od 55 do 58 centymetrów. Ich średnia długość życia waha się od 10 do 13 lat.

Urugwajski pies bighorn to jest typ molosaDlatego ich ciało jest podobne do tych ras psów. Dzięki temu jest silny, solidny i ma potężną muskulaturę, która nadaje mu tę atletyczną postawę. Jest psem zwinnym i ma świetną równowagę. Jego nogi są proste i dobrze umięśnione, a ogon gruby, średnio osadzony i niskonośny.

Pysk cimarrona urugwajskiego jest szeroki i nieco krótszy niż czaszka, z nosem albo czarnym, albo w zależności od koloru futra, w każdym razie dość szeroki. Oczy w kształcie migdałów są średniej wielkości i mają przenikliwe spojrzenie, zwykle ciemnego koloru. Uszy, również średnie, są średnio osadzone i trójkątne, opadające w kierunku boków głowy. Dawniej amputowano uszy urugwajskiego bighorna, ale na szczęście jest to już nielegalna praktyka w większości krajów, ponieważ jest to całkowicie niepotrzebne okrucieństwo, które szkodzi zdrowiu zwierzęcia. Aby uzyskać więcej informacji o tym, dlaczego nie należy obcinać uszu urugwajskiego bighorna ani żadnego innego psa, nie przegap tego artykułu: „Dlaczego obcinanie ogona i uszu psów jest złe?”.

Sierść tego psa jest krótka, bardzo gęsta i gładka, ma bardziej jedwabisty i gęstszy podszerstek niż górny.

Kolory bordowego urugwajskiego

Oficjalne kolory bordowego urugwajskiego to gniada i pręgowana w dowolnej odmianie, w tym niebieskawy pręgowany i niebieskawy gniada. Może mieć maskę i nasycanie dwutlenkiem węgla lub nie. Białe plamki są akceptowane pod warunkiem, że znajdują się na gardle, żuchwie, brzuchu, klatce piersiowej lub nogach, ale nie sięgają stawu nadgarstkowego.

Urugwajski szczeniak bighorn

Od najmłodszych lat psy bighorn pokazują swoje silny charakter i wytrwałość. Są to psy, które, jeśli nie są szkolone od szczeniąt, mają tendencję do stwarzania problemów socjalizacyjnych, zwłaszcza z innymi zwierzętami, z którymi są terytorialne i agresywne. Dlatego w tej rasie niezwykle ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie socjalizacji i kontaktu z ludźmi i innymi zwierzętami.

Charakter bordowego urugwajskiego

Urugwajski cimarron jest psem zrównoważony charakter, bardzo towarzyski, jeśli prawidłowo przyzwyczaił się do kontaktu z innymi, ale przede wszystkim wyróżnia się wspaniałym bezpieczeństwo i odwaga. Jest wytrwałym psem, który nigdy się nie poddaje, nie przestaje, dopóki nie osiągnie swoich celów, przez co czasem trudno sobie z nim poradzić. Bez wątpienia ma bardzo silną osobowość.

Nie jest to rasa odpowiednia dla tych, którzy nie są przyzwyczajeni do posiadania psa, ponieważ potrzebują cierpliwości, wytrwałości, towarzystwa i dużo wcześniejszej wiedzy o rasie i sposobie jej noszenia.

Rasa bordowa urugwajska lepiej nadaje się do dużych przestrzeni i otwarte, chociaż istnieje wiele okazów, które żyją w mieszkaniach bez problemów, ponieważ są prawidłowo stymulowane. Jeśli chodzi o jego relacje z innymi, może wykazywać agresywne reakcje na inne psy i zwierzęta, ponieważ należy wziąć pod uwagę, że był to tradycyjnie pies szkolony jako pies stróżujący i myśliwski. Możesz mieszkać z dziećmi, jeśli odpowiednio trenujesz, ale zalecany jest nadzór.

Opieka nad urugwajskimi cimarrón

Jednym z podstawowych wymagań dotyczących opieki nad bighornem jest to, że ćwiczyć codziennie, z minimum 45-60 minutami intensywnej aktywności fizycznej, nieco więcej, jeśli jest ona umiarkowana. Chodzenie to dla Ciebie za mało, musisz biegać i ćwiczyć, aby zachować zdrowie i spokój. Możesz uprawiać sport, taki jak bieganie lub pływanie z tym psem, bawić się lub ćwiczyć w obwodach agility.

Jeśli chodzi o inną pielęgnację, bordowy urugwajski nie wymaga dużej uwagi, wystarczy zapewnić mu zbalansowana dieta i dostosowane do Twoich potrzeb żywieniowych, dobre nawodnienie i afektywna uwaga. Jego sierść nie wymaga więcej niż regularne szczotkowanie, przynajmniej kilka razy w tygodniu, aby usunąć brud i martwe włosy. Zaleca się obcinanie paznokci, jeśli nie powoduje to ich naturalnego ścierania.

Do ich diety możesz zdecydować się na naturalną karmę dla psów o cechach urugwajskiego cimarron lub stosować dietę BARF, najlepiej z pomocą weterynarza specjalizującego się w żywieniu.

Edukacja bordowego urugwajskiego

Jeśli chcemy trenować bordowego urugwajskiego, nie możemy wątpić, że stoimy przed wielkim wyzwaniem, ponieważ rasa ta zasłużyła nie bez powodu na wielką reputację ze względu na to, jak trudno jest ją trenować. To całkiem pies niezależny i uparty, Nie wyróżnia się posłuszeństwem lub skłonnością do ulegania prośbom, więc ogólnie jest uważany za psa o silnej osobowości.

Właśnie ze względu na powyższe cechy konieczne jest posiadanie pewnej wiedzy na temat szkolenia psów, aby nie była to rasa odpowiednia dla początkujących. Jeśli chodzi o edukację i szkolenie kasztanowca urugwajskiego, kluczowe znaczenie ma wytrwałość i pozytywne wzmocnienie. Podobnie ważne jest, aby nie zapomnieć socjalizacja szczeniąt aby nauczyć go prawidłowej interakcji z innymi psami, zwierzętami i ludźmi. Dzięki temu będzie to pies bardzo towarzyski, ale bez tego procesu osiągniemy wręcz przeciwnie. W przypadku adopcji dorosłego kasztanowatego z problemami związanymi z brakiem socjalizacji polecamy udanie się do psiego pedagoga lub etologa.

Ogólnie rzecz biorąc, obszary, które zwykle wymagają największej uwagi w przypadku bordo urugwajskiego, to agresywność, zaborczość i terytorialność oraz socjalizacja. Do tego potrzeba dużo cierpliwości, wiedzy, a przede wszystkim wysiłku, ponieważ możliwe jest, choć trudne, wyszkolenie kasztanowca. Ponownie, jeśli tego nie zrozumiemy, najwłaściwszą rzeczą jest udanie się do profesjonalisty.

Urugwajskie bordowe zdrowie

Ogólnie biorąc, biorąc pod uwagę pochodzenie rasy, która początkowo była całkowicie dzika, jest to pies o godnym pozazdroszczenia zdrowiu. Nie jest jednak odporny na choroby. Niektóre z nich obejmują zaburzenia, takie jak: niedoczynność tarczycy, który wpływa na funkcjonowanie tarczycy, powodując niedostateczną produkcję hormonu tarczycy, niezbędnego do prawidłowego metabolizmu. Niektóre objawy niedoczynności tarczycy u psów to zmęczenie, przyrost masy ciała bez wyraźnego powodu, infekcje i ścieńczenie skóry.

Aby dowiedzieć się, czy cimarron cierpi na ten i inne schorzenia, konieczne jest przeprowadzanie okresowych kontroli weterynaryjnych, ponieważ większość z nich jest wykrywana za pomocą podstawowych testów, takich jak badania krwi lub rutynowe kontrole.

Inne godne uwagi warunki to otyłość, dysplazja stawu łokciowego lub biodrowego oraz skręt żołądka. Dlatego ważne jest, aby był dobrze odżywiony, ćwiczony i oczywiście regularnie odwiedzał lekarza weterynarii.

Gdzie zaadoptować urugwajskiego kasztanowca?

Adopcja zwierzęcia zawsze musi być zdecydowanie przemyślana decyzja, ale musi być jeszcze bardziej w przypadku bordowego. Ze względu na jego szczególne cechy, takie jak codzienna aktywność fizyczna i bardzo silny charakter, trzeba wiedzieć, że możemy poświęcić czas i środki na jego codzienną pielęgnację.

Ogólnie rzecz biorąc, zwłaszcza w ich kraju pochodzenia, znalezienie bordowego urugwajskiego do adopcji jest stosunkowo łatwe, ale nie jest łatwo go wykształcić, jak już wyjaśniliśmy. Dlatego musisz być bardzo ostrożny, a jeśli nie masz wiedzy szkoleniowej, chętnie skorzystaj z profesjonalnej pomocy. To ostatnie jest bardzo ważne, aby nasz kasztan nie wykazywał zachowań agresywnych lub destrukcyjnych, ponieważ mogą one być śmiertelne dla wszystkich.

Bibliografia
  1. Urugwajski Klub Kynologiczny. urugwajski Cimarrón. Pozyskane z: https://www.kcu.com.uy/cimarron-uruguayo
  2. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna. Urugwajski Cimarron. Pozyskano z: http://www.fci.be/Nomenclature/Standards/353g02-es.pdf
Bibliografia
  • Królewski kanonik. urugwajski Cimarrón. Pozyskane z: https://www.royalcanin.com/es/dogs/breeds/breed-library/cimarron-uruguayo

Zdjęcia urugwajskiego Cimarrón

Będziesz pomóc w rozwoju serwisu, dzieląc stronę ze swoimi znajomymi

wave wave wave wave wave