Demodektyczna świerzb jest drugim najczęstszym rodzajem świerzbu u psów. Znany jest również jako świerzb czerwony ze względu na charakterystyczne zaczerwienienie skóry psów, które na nią cierpią. Świerzb dziedziczny to inna nazwa nadana chorobie, ale jest to myląca nazwa, ponieważ prawdziwą przyczyną choroby jest proliferacja roztocza Demodex canis.
W tym artykule Better-Pets.net opiszemy szczegóły co to jest demodectic mange, jakie są objawy, które pozwalają nam go zidentyfikować i zastosować leczenie w przypadku zarażenia. Pamiętaj jednak, że konieczne będzie udanie się do lekarza weterynarii, aby właściwie wyleczyć tę chorobę. Specjalista jest jedynym przeszkolonym do przeprowadzenia dokładnej diagnozy.
Co to jest świerzb demodektyczny?
Demodectic mange, znany również jako nużyca psów, jest jednym z najczęstszych rodzajów świerzbu u psów. Zwykle występuje w zlokalizowany formularz, czyli wpływa tylko na małe części skóry. Czasami jednak może wystąpić w sposób uogólniony i w takich przypadkach staje się znacznie bardziej niebezpieczną i skomplikowaną chorobą do leczenia.
ten grosz Demodex canis jest przyczyną tego świerzbu. Żyje w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych wszystkich psów zdrowych i chorych. Zwykle układ odpornościowy psa jest odpowiedzialny za utrzymywanie populacji tych roztoczy pod kontrolą, jednak gdy ten system zawiedzie i obniży się odporność, populacja Demodex canis wystrzeliwuje i powoduje choroby.
Psy zagrożone tym świerzbem to te, które są obecne jakiś rodzaj immunosupresji. Może to nastąpić z powodu choroby, przyczyn sezonowych (na przykład w okresie godowym u samic), zmian hormonalnych podczas wzrostu, stresu lub przyczyn genetycznych. To z powodu tego ostatniego świerzb demodektyczny jest czasami nazywany świerzbem dziedzicznym, ale jest to myląca nazwa, ponieważ nawet gdy deficyt odporności ma podstawy dziedziczne, to roztocze powoduje chorobę.
Z drugiej strony należy zauważyć, że niektóre linie występują częściej z tą chorobą. Ponadto demodekoza psów jest zwykle częstsza u następujących ras psów:
- chart afgański
- amerykański pitbulterier
- amerykański staffordshire terier
- bokser
- border collie
- doberman
- Bulldog Angielski
- Buldog francuski
- Owczarek niemiecki
- shar pei
- pies gończy
- mops
Czy świerzb demodektyczny jest zaraźliwy?
ten Demodex canis jest roztoczem obecnym na skórze wszystkich psów, więc nie ma ryzyka zarażenia choroby. Jak powiedzieliśmy w poprzedniej sekcji, świerzb demodektyczny rozwija się po wystąpieniu problemu, który powoduje, że układ odpornościowy nie działa prawidłowo, a zatem populacja roztoczy zwiększa się w niekontrolowany sposób.
Czy świerzb demodektyczny rozprzestrzenia się na ludzi?
W ten sam sposób, w jaki ten rodzaj świerzbu nie rozprzestrzenia się między psami, nie jest też możliwe zarażenie ludzi ani innym zwierzętom.
Demodex canis: morfologia i cykl życiowy
Roztocza Demodex canis jest przenoszona na szczenię w okresie laktacji przez matkę. W nim osadza się głównie w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych. Roztocza odżywia się sebum i resztkami komórek które może znaleźć we wszystkich swoich stadiach, jest więc trwałym pasożytem, który cały swój cykl biologiczny wypełnia w skórze zwierzęcia, ponieważ nie ma zdolności do przetrwania w środowisku.
ten Demodex canis Zanim stanie się dorosłym roztoczem, przechodzi przez różne etapy: jajo, larwa, protonimfa i nimfa. Samica składa na zwierzęciu jaja, z których wylęgają się larwy. Larwy te mają wydłużony kształt i mogą mierzyć około 100 µm. Później linieją do protonimfy i nimfy, osiągając długość 200 µm. To właśnie na tym etapie świerzb demodektyczny może rozprzestrzeniać się na inne obszary ciała, ponieważ poruszają się nimfy. Kiedy są dorosłe, pojawiają się otwory genitalne i zaczynają się rozmnażać, ponownie rozpoczynając cykl.
Dorosły roztocz ma wydłużony kształt i mierzy około 200 µm, jeśli jest samcem i 300 µm, jeśli jest samicą. Całkowity, jego cykl biologiczny może trwać 10-12 dni, dzięki czemu w bardzo krótkim czasie może rozmnażać się i rozprzestrzeniać chorobę z dużą prędkością, jeśli się rozwinęła. W normalnych warunkach liczba roztoczy jest ograniczona, a ich proliferacja kontrolowana jest przez układ odpornościowy psa, więc ich obecność nie stanowi problemu.
Objawy nużycy u psów
Istnieją dwa rodzaje nużycy nużyckiej u psów: nużyca miejscowa i nużyca uogólniona. W zależności od rodzaju objawy kliniczne będą jedno lub drugie.
ten miejscowa nużyca Jest powszechny u szczeniąt, ale może również wystąpić u dorosłych psów. Jej objawy to:
- Miejscowe wypadanie włosów w małych kępkach. Te złuszczone plamy mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, ale najczęściej występują na głowie, twarzy, szyi, przednich nogach i ramionach.
- Rumień (zaczerwieniona skóra).
- Zapalenie.
Zwykle ta forma świerzbu demodektycznego nie swędzi, więc nie ma podrażnień ani urazów skóry. Jednak te warunki mogą wystąpić w niektórych przypadkach.
ten uogólniona nużyca ma następujące objawy:
- Uogólnione wypadanie włosów na dużych obszarach ciała.
- Swędzenie.
- Drapanie, lizanie i gryzienie miejsc, które Ci przeszkadzają.
- Zapalenie, łuszczenie, zadrapania, rany i strupy.
- Bakteryjne infekcje skóry.
Diagnostyka nużycy u psów
Diagnozę musi postawić lekarz weterynarii. Oprócz rozważenia wcześniejszej historii psa, zrobisz skrobanie dotkniętych obszarów wysterylizowanym skalpelem. Następnie przyjrzą się skrobaniu pod mikroskopem, aby określić, czy roztocze jest obecne. Demodex canis.
W niektórych przypadkach uzyskanie roztoczy może być trudne za pomocą prostego zeskrobania i weterynarz może wybrać jedno biopsja skóry. Dzieje się tak u psów o grubej i bardzo pofałdowanej skórze, takich jak shar pei.
Jak leczyć świerzb demodektyczny: leczenie
Leczenie świerzbu demodektycznego, zarówno miejscowego, jak i ogólnego, polega na podawaniu leki doustne i maści. Stosowany lek i dawkowanie muszą być wskazane przez lekarza weterynarii, ale zwykle stosuje się środki przeciwpasożytnicze o działaniu roztoczobójczym, takie jak iwermektyna, milbemycyna, moksydektyna i amitraz. Niektóre szampony lecznicze mogą również pomóc w leczeniu nużycy u szczeniąt i dorosłych psów.
Ważne jest, aby pamiętać, że leki stosowane w leczeniu nużycy może wywoływać niepożądane skutki uboczne. Te potencjalne skutki powinny być zgłoszone przez weterynarza, aby właściciele mogli podjąć odpowiednie działania. Kiedy istnieje wtórna infekcja bakteryjna, zwykle też są podawać antybiotyki by z tym walczyć.
Rokowanie różni się w zależności od przypadku, więc nie jest możliwe ustalenie, ile czasu zajmuje wyleczenie świerzbu demodektycznego. Szczenięta ze zlokalizowanym świerzbem mają doskonałe rokowanie. W takich przypadkach choroba zwykle ustępuje w sposób naturalny, chociaż lepiej jest zastosować leczenie, aby zapewnić sukces. Dorosłe psy z miejscowym świerzbem mają bardziej powściągliwe rokowanie i nie oczekuje się, że choroba ustąpi naturalnie. W takich przypadkach kuracja może trwać krócej lub dłużej, ale zwykle daje dobre efekty.
Psy z uogólnionym świerzbem demodektycznym mają mniej korzystne rokowanie. W takich przypadkach znacznie trudniej jest opanować chorobę i możliwe jest, że pies będzie zachowywał się tak przez całe życie, chociaż można zapewnić mu dobrą jakość życia.
Dorosłe psy z tą chorobą, zarówno w sposób miejscowy, jak i uogólniony, mogą być poddane głębszej diagnozie w poszukiwaniu choroby ogólnoustrojowej, która jest przyczyną obniżenia odporności.
Szampon na świerzb u psów i inne produkty
Obecnie istnieje wiele marek, które potrafią leczyć ten problem. Dlatego jeśli zadajemy sobie pytanie, co jest lepsze, Bravecto dla demodectic mange, Seresto czy inne marki, odpowiedź należy znaleźć u specjalisty prowadzącego sprawę, ponieważ każdy lekarz weterynarii woli wybrać jedno lub drugie na podstawie swojego doświadczenia i wyników uzyskany. Te marki sprzedają produkty w formie tabletek lub pipet, wszystkie mają działanie roztoczobójcze, aby zwalczać nadmierną proliferację roztoczy.
Jeśli chodzi o szampony, celem jest złagodzenie objawów uogólnionej nużycy, takich jak intensywny świąd, stan zapalny i podrażnienie skóry. W wersji zlokalizowanej nie są używane.
Świerzb demodektyczny: leczenie naturalne
Domowe środki na świerzb demodektyczny powinny być stosowane w sposób komplementarny, dlatego nie powinny zastępować leczenia weterynaryjnego. Ogólnie rzecz biorąc, te naturalne zabiegi są stosowane w celu wzmocnienia działania leków, regeneracji skóry, utrzymywania jej nawilżenia i łagodzenia swędzenia. W przypadku tego typu świerzbu najbardziej odpowiednie są:
- Oliwa z oliwek lub mieszanka zrobiona z tego oleju, oleju migdałowego i neem. Po umyciu psa szamponem zaleconym przez lekarza weterynarii lub neutralnym mydłem roztwór należy nałożyć na dotknięte obszary. Nie zaleca się stosowania tego środka częściej niż dwa razy dziennie.
- Rumianek i cytryna. Zarówno napar z rumianku, jak i woda cytrynowa mają ważne właściwości antyseptyczne, dlatego pomogą odkazić skórę i goić rany.
- jogurt. W przypadku nużycy miejscowej jest zwykle dobrym lekarstwem, ponieważ sprzyja gojeniu.
Jak zapobiegać nużycy psów
Ponieważ roztocze wywołujące nużycę normalnie żyje u psów, nie można go wyeliminować. W związku z tym, nie ma sposobu, aby zapobiec jego obecności u naszych zwierząt. Można jednak zapobiegać chorobie, utrzymując psy w dobrej kondycji, bez stresu, z dobrym odżywianiem, ćwiczeniami i odpowiednim towarzystwem. W tym sensie dieta oparta na surowym mięsie daje doskonałe rezultaty, ponieważ wzmacnia układ odpornościowy psa. Po więcej szczegółów nie przegap tego artykułu: "Dieta BARF dla psów".
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Demodectic Mange u psów - objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Choroby pasożytnicze.
Bibliografia- Mason, I.S., Mason, K.V., Lloyd, D.H. Przegląd biologii skóry psów pod kątem komensali Staphylococcus intermedius, Demodex canis i Malassezia pachydermatis. Dermatologia Weterynaryjna 1996; 7: 119-132.
- A.V.E.P.A. Kliniczne postacie nużycy psów. Nie wszystko jest łysieniem. Klinika Weterynaryjna Gran Vía Av. Corts Catalanes, Barcelona.
- Guerra, Y.; Mencho, JD; Rodriguez, JG; Marín, E.; Olivares, JL (2010). Demodex spp. u psów z nużycą.
