Kiedy szczeniak przychodzi do naszego domu, to normalne, że zadajemy sobie podstawowe pytania, zwłaszcza jeśli jest to nasz pierwszy pies. Pytania takie jak, ile czasu zajmie mu nauczenie się załatwiania się na ulicy lub ile czasu zajmie osiągnięcie jego ostatecznych rozmiarów jako dorosły, są prawdopodobnie najczęściej zadawane, gdy idziemy z nim do naszego weterynarza.
Czasami jednak zauważamy różnicę wzrostu od innych szczeniąt, które znamy lub które krzyżujemy na co dzień i zastanawiamy się „Dlaczego mój pies nie rośnie?”. W tym artykule Better-Pets.net wyjaśnimy niektóre choroby, które mogą uniemożliwić prawidłowy rozwój Twojego szczeniaka.
Niewłaściwe zarządzanie żywieniem
Ta sekcja zawiera te patologie, które wywołujemy naszą ignorancją u szczeniaka, co może generować opóźnienia w jego wzroście.
Jeśli chcemy dać domowa dieta, bardzo modne ostatnimi czasy, narażamy się na ryzyko nie oblicza poprawnie potrzeby każdego ze składników odżywczych (białka, węglowodanów, tłuszczów, jonów…) oraz na krytycznym etapie, takim jak pierwsze miesiące życia, mogą prowadzić do nieodwracalnych zmian.
Najbardziej uderzające może być zachamowany wzrostwraz z osteodystrofią hipertorficzną spowodowaną suplementami wapnia. Wszyscy pamiętamy „krzywicę”, która choć zawsze była związana z brakiem wapnia i fosforu, to raczej zwykle występuje z powodu braku witaminy D (bez niej odpowiedni metabolizm wapnia nie jest możliwy).
Niezależnie od naszej dobrej woli, musimy zrozumieć, że nawet jeśli z wielką starannością i starannością tworzymy domową dietę, czasami w tym niektóre pokarmy, uniemożliwiają przyswajanie składników odżywczych innych, a jest to tak, że pokarm z dużą ilością białka nie zawsze dostarczają korzyści (wszystko zależy od wartości biologicznej tego białka, a nadwyżki kończą się opłacaniem nerki), a czasem problemem jest to, że nie możemy zachować odpowiedniej relacji między różnymi pierwiastkami śladowymi.
Jak uniknąć niedoborów żywieniowych u szczeniąt?
Jeśli chcemy zaoferować naszemu szczeniakowi domowe przepisy, koniecznie udaj się do dietetyk weterynarz że opracowujemy dla naszego szczeniaka konkretną i odpowiednią dietę, w przeciwnym razie narażamy się na wspomniane problemy zdrowotne. Jednak ideałem jest oferowanie specjalna karma dla szczeniąt które zawierają oznaczenie „kompletne żywieniowo” na etykiecie opakowania.
Musimy powstrzymać się od oferowania suplementów diety, ponieważ wszystkie preparaty handlowe (tj. pasze) średniej jakości mają odpowiedni stosunek wapnia do fosforu, a także strawne białko, procent tłuszczów, nienasycone kwasy tłuszczowe itp.
Nasz szczeniak już nie będzie rósł lub lepiej (może odwrotnie) dostarczając mu dodatkowe suplementy. Oczywiste jest, że będą one konieczne, jeśli zdecydujemy się na domowe diety, ale powinniśmy ich unikać w tym krytycznym okresie, ponieważ mogą one oferować wiele korzyści w przyszłości.
Przynajmniej w pierwszych 12-18 miesiącach życia, w zależności od rasy psa, powinniśmy zdecydować się na a wysokiej jakości dieta handlowa, w której dzienna ilość, jaką powinni brać i jak ją rozprowadzać, jest nawet szczegółowa.
Wrodzona niedoczynność tarczycy
Jeśli nasz szczeniak cierpi na wrodzoną niedoczynność tarczycy, musimy wiedzieć, że nasz pies rodzi się z niezdolnością do wytwarzania wystarczającej ilości hormonów tarczycy. To skutkuje w oczywiste zmiany:
- Zachamowany wzrost.
- Otępienie, brak apetytu, letarg…
- Mały aktywny szczeniak i niezdarny.
- Mała błyszcząca sierść i przypominające szczenię łysienie.
- Brak skostnienia w niektórych częściach kości.
Początkowo brak koordynacji ruchów i ciągła senność przypisuje się jego kondycji szczenięcia, ale z biegiem czasu staje się to widoczne. Jeśli spotkamy inne rodzeństwo z tego samego miotu, możemy zauważyć, że po kilku miesiącach osiąga ono normalny rozwój, podczas gdy u nas nadal pojawia się pulchny i nieaktywny szczeniak.
Diagnoza
A pełna analityka, gdzie określana jest produkcja hormonów tarczycy oraz produkcja hormonów wymuszających na tarczycy produkcję hormonów (TSH i TRH), poprowadzi naszego lekarza weterynarii po patologii naszego szczeniaka.
Leczenie
Jedyną opcją jest podaż hormonów tarczycy (tyroksyna) co 12 godzin, na całe życie. Niezbędne są okresowe przeglądy w celu dostosowania dawki, a także pełna analityka w celu kontrolowania możliwych zmian metabolicznych.
karłowatość przysadkowa
Na szczęście zdarza się to naprawdę rzadko, chociaż prawie wszyscy weterynarze z ponad dziesięcioletnim stażem będą mieli do czynienia z przypadkiem. wrodzony niedobór hormonu wzrostu (somatotropina), która jest wytwarzana na poziomie przysadki. Stąd jego potoczna nazwa „karłowatość przysadkowa”.
Jak wskazuje jego wrodzony stan, jest to zaburzenie dziedziczne, typowy dla niektórych ras, a owczarek niemiecki jest niewątpliwie najbardziej dotknięty. W znacznie mniejszym stopniu przypadki zostały opisane w Spitz i Weimaraner.
Objawy
Po dwóch miesiącach zaczynamy zauważać, że nasz pies nie rozwija się tak jak reszta. W miarę upływu czasu znajdujemy pewność cechy tej choroby:
- Trwałość sierści szczeniąt, a później łysienie.
- Pioderma, infekcje skóry.
- Zachowane są proporcje ciała (są jak dorosłe, ale małe).
- Gonady cierpią na atrofię (jądra u samców wyglądają na bardzo słabo rozwinięte).
- Ciemia, czyli stawy kości czaszki, pozostają znacznie dłużej otwarte.
- Ząbkowanie szczeniąt trwa długo, istnieje wyraźne opóźnienie w przejściu na protezę definitywną.
Jeśli nie możemy temu zaradzić, po zmiennym czasie skutki niedoboru hormonu wzrostu i brak innych hormonów przysadka (niedoczynność tarczycy), coś, co często zdarza się po roku lub dwóch. W rzeczywistości, praktycznie u osób cierpiących na karłowatość przysadki po tym okresie pojawia się niedoczynność tarczycy.
- Niedoczynność tarczycy: bezczynność, utrata apetytu, letarg …
- Zaburzenia nerek: z powodu braku hormonu tarczycy tyroksyny powoduje te uszkodzenia.
Diagnoza
Ewolucja kliniczna w okresowych kontrolach naszego szczeniaka sprawi, że nasz lekarz weterynarii będzie podejrzliwy, który określi we krwi IGF-I (czy on jest Wzrost podobny do insuliny Czynnik), czyli coś, co wątroba syntetyzuje bezpośrednio na podstawie hormonu wzrostu lub somatotropiny. Łatwiej to wykryć niż sam hormon) i określi jego brak. Jednak najpierw wykluczy inne rodzaje zmian, takie jak zmiany metaboliczne lub złe zarządzanie, przed przystąpieniem do ustalenia leczenia.
Leczenie
Nie ma wyłącznej opcji, a przeżycie tych psów jest krótsze niż normalnego psa, ale mogą mieć dobrą jakość życia przez pewien czas, jeśli są leczone.
- Hormon wzrostu (ludzki lub bydlęcy). Jest trudny do zdobycia i drogi, ale stosowany 3 razy w tygodniu przez kilka miesięcy może dać dobre efekty.
- Medroksyprogesteron lub proligeston: analogi hormonu progesteronu. Zanim zaczniesz zajmować się jakimkolwiek hormonem płciowym, konieczne jest wykastrowanie zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Dość używany, zwłaszcza ten pierwszy.
- Tyroksyna: Ponieważ po kilku latach u każdego rozwija się niedoczynność tarczycy, czynność tarczycy mierzy się zwykle co kilka miesięcy, a gdy zauważymy jej spadek w badaniach laboratoryjnych, należy leczyć na całe życie.
Problemy sercowe
Czasami niewystarczający przepływ krwi może powodować zahamowanie wzrostu. W dużych miotach często obserwuje się osobnika, który rośnie słabiej niż reszta, a podczas osłuchiwania wykrywa się szmer serca.
Czasami jest to zwężenie zastawki (nie otwiera się prawidłowo), więc krew wyrzucana przez serce do narządów nie jest taka sama, a najbardziej charakterystycznymi objawami jest nieco bardziej nieaktywny i opóźniony wzrost szczeniaka. Jest to wrodzona patologia, dlatego rodzice tego szczeniaka powinni przestać się rozmnażać, podobnie jak ich rodzeństwo z miotu.
Innym razem jest to przetrwały przewód tętniczy, to przewód obecny w płodzie przed urodzeniem, przez który miesza się krew żylna i tętnicza (natleniona i nienatleniona). Z płodem nic się nie dzieje, ponieważ matka jest odpowiedzialna za dostarczanie tlenu, ale jeśli nie zaniknie przed urodzeniem tak, jak powinno, konsekwencje będą następujące:
- Szczenię, które nie rośnie, z objawami utraty apetytu.
- Osłabienie, przyspieszenie oddechu.
- Pozycja, aby spróbować łatwiej oddychać (głowa wysunięta).
- Zawala się, całkowita nietolerancja ćwiczeń…
Diagnostyka przewodu tętniczego
Osłuchiwanie pojedynczego kontinuum u podstawy serca (górna strefa) u szczeniaka, który nie rośnie wraz ze słabością i nietolerancją wysiłku, zwykle wskazuje na tę patologię. Jeśli jest to również rasa podatna (maltański, pomorski, owczarek niemiecki…), będziemy na tropie. Konieczne będzie przeprowadzenie Płytki, EKG i ewentualnie USG.
Leczenie
Przewód jest łatwy do rozwiązania przez operację stosunkowo proste, ale wiąże się to z zajęciem się klatką piersiową. Rurka zostaje podwiązana, a serce zaczyna normalnie pracować. Jest to nieco bolesny okres pooperacyjny, ale pies może zakończyć swój normalny rozwój i rosnąć jak każdy dorosły osobnik tej rasy. Oczywiście zależy to od stopnia wykrycia oraz od wcześniejszego uszkodzenia serca przed operacją.
Zwężenie zastawki (aortalnej, płucnej itp.) jest czymś znacznie bardziej skomplikowanym, chirurgia zastawki serca nie jest tak rozwinięta jak u ludzi.
Inne patologie
Istnieje wiele problemów metabolicznych lub strukturalnych, z którymi nasz szczeniak może się urodzić i które mogą prowadzić do opóźnienia wzrostu. Poniżej pokrótce podsumujemy niektóre z nich:
- Zaburzenia wątroby: Wątroba oczyszcza organizm, a jej nieprawidłowe działanie z powodu wrodzonych lub nabytych problemów może prowadzić do nieprawidłowego wzrostu.
- Problemy jelitowe: Wapń jest wchłaniany na poziomie jelit, a jego metabolizm jest bezpośrednio związany z poziomem witaminy D. Każda awaria enterocytów (komórek jelita) może zmienić wchłanianie wapnia.
- Problemy z nerkami: Cała homeostaza wapnia i fosforu zależy od prawidłowej pracy nerek.
- Cukrzyca: Niewystarczająca produkcja insuliny od urodzenia może powodować nieprawidłowy wzrost.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Dlaczego mój pies nie rośnie?, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne.
