ten nieswoiste zapalenie jelit lub IBD u psów Składa się z przewlekłego procesu zapalnego, który może wpływać na różne odcinki jelita psa i występuje w wyniku nagromadzenia komórek zapalnych w błonie śluzowej jelit (limfocyty, komórki plazmatyczne, eozynofile i makrofagi). Z tego powodu mogą wystąpić różne typy IBD, w zależności od rodzaju przewagi komórkowej.
We wszystkich typach wspólnym objawem klinicznym jest: przewlekła biegunka. Ostateczną diagnozę uzyskuje się za pomocą histopatologii, a leczenie powinno obejmować terapię dietetyczną i farmakologiczną. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, czytaj dalej ten artykuł Better-Pets.net, aby dowiedzieć się o patologii układu pokarmowego, która może mieć wpływ na nasze psy, jej objawach, diagnozie i leczeniu.
Co to jest nieswoiste zapalenie jelit u psów?
Choroba zapalna jelit psów lub IBD (Nieswoiste zapalenie jelit), składa się z przewlekła enteropatia charakteryzuje się zapaleniem jelit lub zapaleniem jelita przez naciekanie komórek zapalnych (limfocytów, komórek plazmatycznych, eozynofili, makrofagów lub ich kombinacji) w błonie śluzowej psiego jelita.
Przyczyny nieswoistego zapalenia jelit u psów
Pochodzenie jest niepewne, ale istnienie zaostrzona odpowiedź na serię antygenów, tak jak oni:
- Bakterie mikroflory jelitowej.
- Alergeny pokarmowe z diety.
- Składniki samego układu pokarmowego w kontakcie z błoną śluzową jelita.
Ta przesadna odpowiedź lokalnego układu odpornościowego jelita psa może być spowodowana przez: upośledzona przepuszczalność jelit, co prowadzi do zwiększenia ekspozycji istniejących antygenów. Ze swojej strony powstały naciek zapalny powoduje uszkodzenie błony śluzowej, które powoduje większą absorpcję antygenów i substancji prozapalnych, które chronią proces.
Mikrobiota jelitowa może ulegać zmianom ze względu na zmiany wchłaniania i perystaltyki jelit spowodowane chorobą.
Rodzaje nieswoistego zapalenia jelit u psów
W zależności od tego, który typ komórek dominuje w zapalnym nacieku blaszki właściwej błony śluzowej jelita, wyróżnia się następujące rodzaje zapalenia jelit:
- Limfoplazmatyczne zapalenie jelit: naciekają w blaszce właściwej jelit limfocytów i komórek plazmatycznych. Ten typ IBD jest najczęściej diagnozowany u psów. Rasy basenji, owczarek niemiecki i shar pei są bardziej predysponowane.
- Eozynofilowe zapalenie jelit: Naciek eozynofilów w błonie śluzowej jelita. Częściej występuje w Rottweilerze.
- Ziarniniakowe zapalenie jelit: naciek ziarniniakowych formacji komórek nabłonka. Dominującym typem komórek są makrofagi.
Czasami może to dotyczyć okrężnicy, rozróżniając cztery rodzaje zapalenia jelita grubego:
- Limfoplazmatyczne zapalenie jelita grubego: naciek limfocytów i komórek plazmatycznych w błonie śluzowej okrężnicy.
- Eozynofilowe zapalenie jelita grubego: Naciek eozynofilów w błonie śluzowej okrężnicy.
- Ziarniniakowe zapalenie jelita grubego: naciek ziarniniakowych formacji komórek nabłonkowych w okrężnicy.
- Wrzodziejące-histiocytarne zapalenie jelita grubego: Szczególnie częsty u bokserów, charakteryzuje się zmniejszeniem kalibru światła jelita grubego, z bardzo pogrubioną, nieregularną, erozją, zastoinową błoną śluzową oraz obszarami aktywnego krwawienia.
ten limfagiektazja jelitowa, charakteryzujący się obrzękiem i rozszerzeniem naczyń limfatycznych, może wejść do kompleksu IBD, ponieważ wiele z tych procesów jest często związanych z tą patologią.
Objawy IBD u psów
Psy z nieswoistym zapaleniem jelit mają wspólne objawy: przewlekła biegunka, w przeciwieństwie do kotów z IBD, które częściej wykazują wymioty i utratę wagi. Oprócz przewlekłej biegunki, psy z nieswoistym zapaleniem jelit lub zapaleniem okrężnicy mogą wykazywać:
- Odchudzanie.
- Zmiany apetytu.
- Zaburzenia wchłaniania składników odżywczych.
- Niedożywienie.
- Żółciowe wymioty
- Masywne stolce w zapaleniu jelit.
- Krwawe lub śluzowe stolce w zapaleniu jelita grubego.
- Dudnienie w jelitach.
- Bębnica
- Ból brzucha.
- Niedokrwistość.
- Wodobrzusze lub obrzęki obwodowe, jeśli rozwinęła się enteropatia z utratą białka.
Diagnostyka nieswoistego zapalenia jelit u psów
Pierwszą rzeczą w diagnostyce IBD jest wykluczenie innych diagnoz różnicowych, które mogą powodować podobne objawy przed wykonaniem testu. biopsja jelita za badanie patologiczne, które jest ostateczną diagnozą tej choroby.
W tym celu oprócz dobrego wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego należy je wykonać następujące testy:
- Analiza krwi i biochemia.
- Skan kości.
- Ultradźwięk
- Analiza stolca.
- Kultura stolca.
Jeśli te choroby są wykluczone, diagnozę należy zweryfikować, wykonując biopsje. Biopsje te polegają na pobraniu fragmentu psiego jelita do późniejszego badania. Biopsje należy uzyskać do endoskopia lub laparotomia (chirurgia eksploracyjna). W zależności od dominującego typu lub typów komórek w histopatologii, zostanie zdiagnozowany rodzaj choroby zapalnej jelit, na którą cierpi pies.
Leczenie IBD psów
Leczenie IBD nigdy nie jest lecznicze, ale można to zrobić objawy kontrolne zwierzęcia, mimo że stan zapalny utrzymuje się.
Leczenie będzie zależeć od ciężkości nieswoistego zapalenia jelit i obecności hipokobalamimii (niski poziom witaminy B12), w ten sposób można podzielić na cztery wskaźniki aktywności klinicznej z leczeniem specyficznym dla danego kryterium:
Leczenie IBD psów z niskim wskaźnikiem aktywności klinicznej
Histopatologia nie wykazuje nieprawidłowości, więc IBD jest wątpliwe. Również stężenie albuminy jest normalne. W takich przypadkach leczenie empiryczne powinno obejmować:
- Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne.
- Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym lub nowym białkiem: jeśli objawy ustępują, oznacza to, że jest to enteropatia reagująca na dietę lub nadwrażliwość pokarmową, a nie IBD.
- Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol. Jeśli jest dobra odpowiedź, jest to enteropatia, która reaguje na antybiotyki.
Leczenie IBD psów z łagodnym do umiarkowanego wskaźnikiem aktywności klinicznej
Istnieją zmiany wskazujące na IBD w histopatologii, ale stężenie albuminy jest większe niż 2 g/l. Leczeniem w tym przypadku będzie:
- Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne.
- Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym lub nowym białkiem: przez co najmniej dwa tygodnie.
- Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol przez dwa tygodnie. Jeśli pojawi się dobra odpowiedź, na miesiąc.
- Glikokortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych: prednizon (2 mg/kg/24 h) przez 2-4 tyg. do poprawy objawów, następnie stopniowo zmniejszaj dawkę do minimalnego skutecznego poziomu.
Jeśli odpowiedź nie jest prawidłowa, powinny być dodaj inne leki immunosupresyjne, tak jak oni:
- Azatiopryna (2 mg/kg/24 h przez 5 dni, a następnie 2 mg/kg co 2 dni).
- Cyklosporyna (5 mg/kg/24 h).
Leczenie IBD psów z umiarkowanym i ciężkim wskaźnikiem aktywności klinicznej
Zmiany histologiczne są dość zaawansowane, a stężenie albumin wynosi poniżej 2 g/l. Leczenie ciężkiego IBD jest następujące:
- Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne.
- Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym białkiem.
- Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol przez dwa tygodnie. Jeśli pojawi się dobra odpowiedź, na miesiąc.
- Glikokortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych: w przypadku nieskuteczności inne leki immunosupresyjne (azatiopryna (2 mg/kg/24 h przez 5 dni, a następnie 2 mg/kg co 2 dni) lub cyklosporyna (5 mg/kg/24 h) lub niskie wchłanianie jelitowe podejrzewa się, że można go wypróbować za pomocą wstrzykiwanych kortykosteroidów.
- Leki przeciwzakrzepowe: Jeśli rozwinęła się enteropatia z utratą białka, należy rozważyć dodanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak aspiryna lub klopidrogel, ponieważ te psy mają większe ryzyko rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej z powodu utraty antytrombiny w jelicie.
- Koblamina: podawać kobalaminę (witaminę B12) raz w tygodniu przez miesiąc, a następnie raz w miesiącu przez 3 miesiące. Następnie powtórz pomiar, aby sprawdzić, czy konieczne jest kontynuowanie suplementacji, czy nie.
U psów z histiocytarnym wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego stosowanie enrofloksacyny przez długi czas jest wskazanym leczeniem, ponieważ choroba ta jest związana ze szczepami Escherichia coli które atakują głębokie warstwy jelita grubego.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Choroba zapalna jelit u psów - objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Problemy z jelitami.
Bibliografia- J. Cerón, M.J. Fernández, C. García, M. Hervera, S.M. Angulo, D. Pérez, C. Pérez, G. Santamarina. (2016). Podręcznik kliniczny chorób wewnętrznych małych zwierząt I. ESVPS, red. SM Publishing Ltd. Sheffield, Wielka Brytania.
- A. Sainza. Nieswoiste zapalenie jelit i biegunka reagująca na antybiotyki. Uniwersytet Complutense w Madrycie. Dostępne pod adresem: https://www.yumpu.com/es/document/read/37818346/enfermedad-inflamatoria-intestinal-avepa
- JA Ramos. (2019). Nieswoiste zapalenie jelit u psów - IBD. Dostępne pod adresem: https://soyunperro.com/enfermedad-inflamatoria-intestinal-perros-ibd/
