Trąbka zwierząt może odnosić się do dwóch aspektów: z jednej strony do przedłużenia nosa; a z drugiej na przedłużenie aparatu jamy ustnej. Ta struktura jest zwykle długa lub krótka, aw niektórych przypadkach jest to rzucająca się w oczy i rzucająca się w oczy cecha, co skutkuje osobliwą i charakterystyczną cechą gatunku, który ją posiada. Te formacje są rurowe, puste i elastyczne, ale różnią się również w zależności od rodzaju rogu, o którym mówimy. Może to być więc wyraźnie widoczny wyrostek mięśniowy lub przeciwnie, drobne i drobne wyrostki, nie tak oczywiste dla percepcji wzrokowej.
Struktury te mają różne cele i, w zależności od długości, są używane do zbierania lub ssania jedzenia, dotykania, picia wody, a nawet spryskiwania się nią, a także wyczuwania zapachów, gdy jest to przedłużenie nosa. Istnieje wiele gatunków, które mają specyficzne pnie, co czyni je dość efektownymi, dlatego tym razem chcemy zaprezentować Wam, z Better-Pets.net, artykuł o zwierzęta z pniami, abyś mógł dowiedzieć się więcej na ten temat. Dlatego zapraszamy do dalszej lektury.
Rodzaje i cechy probówek zwierzęcych
Pień wyrażenia jest synonimem terminu trąba, który pochodzi od „łac trąba, -ĭdis, co oznacza pień i jest zdefiniowane jako a wyrostek robaczkowy znajdujący się na głowie zwierzęcia, wydłużony i rurkowaty, który jest zwykle używany w odniesieniu do przedłużenia nosa niektórych ssaków lub aparatu ustnego niektórych bezkręgowców. Ogólnie rzecz biorąc, ssaki z rozwojem trąbki mają wysoki węch, którymi lokalizują pożywienie lub wyczuwają zapach drapieżnika, natomiast w przypadku bezkręgowców formacja ta jest wykorzystywana głównie do pożywienia.
Jeśli chodzi o rodzaj rurek zwierząt, możemy mówić o dwóch: krótki i długi. Mogą one jednak przedstawiać różne cechy, wśród których są:
- Długie, muskularne, elastyczne i mocne struktury.
- Mogą obejmować górną wargę zwierzęcia, gdy są przedłużeniem nosa.
- Wysuwane, zatrzaskowe przedłużki.
- Niektórzy mają końcówki, które nakłuwają i zaszczepiają substancje toksyczne.
- Są rurki lub trąba pokryte rzęskami i śluzem.
- Niektóre rurki mięśniowe lub mięsiste mogą być nadmuchiwane do woli zwierzęcia.
Do czego służą pnie zwierząt?
Tak jak istnieją różne cechy tych formacji, mają one również: różne cele, wśród których możemy wymienić:
- Oddychać.
- Naciskać.
- Ssać.
- Generuj dźwięki.
- Kopanie w błotnistych dnach, aby zapewnić jedzenie.
Przykłady zwierząt z długimi pniami
Uwzględnienie długiego tułowia u zwierząt jest aspektem względnym, ponieważ bez wątpienia nikt nie przewyższyłby słonia. W tym sensie będziemy odnosić się do pnia tak długo w zależności od rozmiaru w odniesieniu do ciała samego zwierzęcia, a nie w porównaniu z innymi gatunkami.
Słoń
Zacznijmy od słoni, które w rzeczywistości należą do rzędu zwanego trąbowcem i są jedyną obecną rodziną z tej grupy. W tym przypadku mają długi pień, który składa się z tysiące mięśni i ścięgien, co pozwala z łatwością go podnosić, rozciągać lub podnosić, a każdy ruch można wykonać z dużą siłą.
Słonie używają tułowia do oddychania, zasysania wody, a następnie przynoszenia jej do ust lub spryskiwania nią ciała, zbierania jedzenia, ciężkich przedmiotów i emitowania charakterystycznych dźwięków, dzięki czemu służy również do komunikowania się między sobą. Z drugiej strony ten narząd jest bardzo wrażliwy na zapachy, zapewniając im dość rozwinięty węch; A jakby tego było mało, posiada funkcję dotykową, dzięki której stykają się ze sobą.
Trąbka trąbkowa może być tak długa, że po rozciągnięciu osiąga dotknąć ziemi. Pamiętajmy, że niektóre osobniki mogą mierzyć do 4 metrów wysokości. Aby uzyskać więcej informacji, zachęcamy do przeczytania tego innego artykułu Better-Pets.net na temat rodzajów słoni i ich cech.
Gigantyczny Mrówkojad
Innym zwierzęciem z długim pniem jest olbrzymi mrówkojad (Myrmecophaga tridactyla), który jest wyposażony w wydatny pysk który kończy się małymi ustami, oprócz posiadania długi język z brakiem zębów, a na którym są nozdrza.
Jeśli chcesz wiedzieć, co i jak mrówkojad je, zachęcamy do zapoznania się z innym artykułem Karmienie mrówkojada.
Motyle i ćmy
W przypadku bezkręgowców możemy w pierwszej kolejności wymienić motyle i ćmy, którzy mają aparat ustny wyposażony w długa trąbka których używają do ssać nektar z kwiatów. Gdy pień znajduje się w spoczynku, zwija się go w formie płaskiej spirali, aż zwierzę wróci na paszę, dla której struktura się rozwinie.
Więcej informacji o tych niesamowitych zwierzętach znajdziesz w artykule Gdzie żyją motyle i co jedzą?
Robak na taśmie
Znajdziemy również zwierzęta z rodzaju Nemertinos (guano taśmowe), które charakteryzują się dość wydłużona trąba, szybko rozprzestrzeniając go, aby schwytać swoją zdobycz. Jest pokryta śluzem, co ułatwia przywieranie pokarmu i uwięzienie podczas wciągania trąbki.
Istnieje również typ Enteropneustos o robaki żołędzi. W tym przypadku jego wyrostek robaczkowy lub tułów jest aktywną częścią zwierzęcia, którą wyczuwa błoto, w którym żyje i za pomocą pasków śluzu zbiera wokół siebie pokarm.
Przykłady zwierząt z krótkimi pniami
Wśród zwierząt z krótkim pniem możemy spotkać następujące gatunki:
Tapir lub tapir
Jednym ze zwierząt z małym pniem jest ten z rodzaju Tapirus, powszechnie nazywany tapirem lub tapirem, w którym tworzy się trąbka, która może różnić się wymiarem w zależności od gatunku i wielkości osobnika, jednak we wszystkich przypadkach daje im dość rozwinięty węch. Należy zauważyć, że pień tapira jest przedłużenie nosa.
Słoń morski
Z drugiej strony znajdujemy grupę należącą do rodzaju Mirounga, zwykle znaną jako słonie morskie. Cechą szczególną jest to, że pień jest obecny tylko u dorosłych mężczyzn, które rozwijają trąbkę wiszącą nad pyskiem, którą mogą napompować i wykorzystać do konfrontacji z innymi samcami w okresie rozrodczym, chociaż również wydają głośne dźwięki przez ten organ.
Antylopa Saiga
Antylopa saiga (Saiga tatarica) jest zwierzęciem roślinożernym żyjącym w Azji i ma również ciekawy nos trąbka lub trąbka, która jest elastyczny i szeroki. Zwierzęta te żyją w siedliskach o zmiennych warunkach, a ich nos pozwala im filtrować kurz znajdujący się na obszarach, w których się znajdują, a także ogrzewać zimne zimowe powietrze, zanim dotrze do płuc.
Małpa trąba
Innym zwierzęciem z krótkim pniem jest małpa proboscis (Nasalis larvatus) i chociaż zarówno samce, jak i samice mają a duży wypukły nos i mięsista tkanka, u samców jest zwykle znacznie większy, w rzeczywistości przekracza usta. Kiedy są zaniepokojone lub w akcie rozrodczym, nos puchnie i zaczerwienia się. Używają go również do wydawania głośnych dźwięków, gdy czują się w niebezpieczeństwie.
Babirusa i dzik
Dwa inne zwierzęta, które mają małe rurki lub wyraźne nosy, to babirusa (Babyrousa babyrussa), rodowita indonezyjska świnia, w której wyróżniają się dwa duże, wyrastające ku górze kły, a z drugiej strony mamy dzika świnia (Sus scrofa), również parzystokopytne, ale z rodzaju Sus, który ma rozwinięty węch.
Krety i ryjówki
Krety i ryjówki również mają przedłużenie głowy w kształcie pyska. W pierwszym przypadku jest dość giętki, w drugim jest bardziej spiczasty iz obecnością wąsów. W obu przypadkach odpowiadają one wydłużeniom, w których kończy się nos zwierzęcia, tak że jego rurki dają im a dobry węch.
Różne zwierzęta z trąbą znajdują się w kategorii na Czerwonej Liście Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. W tym sensie słonie afrykańskie są klasyfikowane jako wrażliwe, podczas gdy słonie azjatyckie są zagrożone wyginięciem. Ze swojej strony babirusa jest uważana za wrażliwą, a antylopa saiga jest zagrożona wyginięciem. W przypadku wszystkich gatunków tapirów należą one niestety do tej samej kategorii co wyżej.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Zwierzęta tułowia - długie i krótkie, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.
Bibliografia- Fumanal, Sylwia. (2012). Trąba. Wirtualna bioróżnorodność. Dostępne pod adresem: https://www.biodiversidadvirtual.org/taxofoto/glosario/1480
- Zespół redakcyjny. (2019). Saiga tatarica. Konwencja o gatunkach wędrownych (CMS). Dostępne pod adresem https://www.cms.int/es/species/saiga-tatarica
- Curtis H., Barnes N., Schnek A., Massarini A. (2008). biologia. Panamerican Medical Publishing House: Madryt.
- Hickman, C., Roberts, L., Parson A. (2000). Kompleksowe zasady zoologii. McGraw Hill Interamericana: Hiszpania.
- Królewska Akademia Hiszpańska. (2020). klakson. Dostępne pod adresem: https://dle.rae.es/trompa
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody. (2021). Czerwona lista zagrożonych gatunków. Dostępne pod adresem: https://www.iucnredlist.org/
