Termin jaszczurka jest powszechnie używany w naszym codziennym życiu, ale generalnie jest używany w ograniczony sposób, ponieważ terminy jaszczurka i jaszczurka nie różnią się z taksonomicznego punktu widzenia, a raczej w użyciu przypisywanym mu przez różnice w wielkości między tymi gadami, ponieważ mogą mierzyć kilka centymetrów lub osiągać ogromne rozmiary, które sięgają 3 metrów długości. W ten sposób osobniki o małych gabarytach nazywane są często jaszczurkami i te o większej długości.
Biologicznie gady te należą konkretnie do rzędu Squamata (gady z łuskami) oraz do podrzędu Lacertilia, który składa się z ponad 5000 gatunków i w ramach których znajdujemy różne rodzaje jaszczurek lub jaszczurek, o czym porozmawiamy w tym interesującym artykule z Better-Pets.net.
Jaszczurki z grupy Dibamidae
Ta rodzina składa się z osób, w których mają znacznie zmniejszyły ich kończynyJednak samce mają małe tylne kończyny, których używają do trzymania samicy podczas krycia. Z drugiej strony jaszczurki z grupy Dibamidae są niewielkich rozmiarów, mają wydłużone cylindryczne ciała, są niewidome i pozbawione zębów. Ponadto są przystosowane do kopania w ziemi, więc ich siedlisko znajduje się pod ziemią, mogąc żyć pod skałami lub drzewami, które spadły na ziemię. Ta grupa składa się z 10 gatunków dystrybuowane w dwóch gatunkach: dibamus (który zawiera prawie wszystkie gatunki) i anelytropsis. Pierwsza grupa zamieszkuje dżungle Azji i Nowej Gwinei, natomiast druga występuje tylko w Meksyku. Mamy przykład w gatunku Anelytropsis papillosus, który jest powszechnie znany jako meksykańska ślepa jaszczurka.
Jaszczurki z grupy Iguania
Z tą grupą była pewna kontrowersje dotyczące jego klasyfikacji w obrębie gatunków jaszczurek istnieje jednak umowa, że są one reprezentatywne w obrębie Lacertilias i ogólnie są nadrzewne, chociaż niektóre są ziemskie, mają podstawowe języki i nie są chwytne, z wyjątkiem kameleonów. Niektóre rodziny mają siedliska wyłącznie w Europie, Afryce, Azji i Oceanii, podczas gdy inne zamieszkują również Amerykę.
W obrębie rodziny Iguanidae możemy wymienić kilka reprezentatywnych gatunków, takich jak zielona lub pospolita iguana (Legwan iguana), który może osiągnąć nawet 2 metry długości i jest głównie nadrzewny dzięki mocnym pazurom. Innym gatunkiem, który znajduje się w legwanach, jest jaszczurka obrożna (Crotaphytus collaris), który zamieszkuje część Stanów Zjednoczonych i Meksyku.
W grupie iguania znajdują się również te powszechnie znane jako kameleony, występujący w ponad 170 gatunkach i posiadający jako szczególną cechę możliwość zmiany koloru, oprócz dobrej zdolności trzymania w gałęziach drzew. Niektóre osobliwe gatunki ze względu na ich niewielkie rozmiary są pogrupowane w Brookesia spp. (Kameleony liściowe), typowe dla Madagaskaru. Ciekawe jest również to, że spotykamy grupę gatunku Draco, znaną jako latające jaszczurki lub latające smoki (na przykład, Draco spilonotus), ze względu na obecność błon bocznych w stosunku do ciała, które pozwalają im na doskonałą stabilizację podczas pokonywania długich dystansów między drzewami.
Jaszczurki z grupy Gekkota
Ten typ jaszczurki składa się z rodzin Gekkonidae i Pygopodidae, a między nimi obejmuje ponad 1200 gatunków. Mogą mieć małe kończyny lub nawet ich brakować. Z drugiej strony są powszechnie spotykane w obszarach tropikalnych oraz w siedlisko miejskie, ponieważ ze względu na swoje małe rozmiary są częścią wielu domów, żywiąc się owadami, które często w nich mieszkają. Gatunki Sphaerodactylus ariasae jest charakterystyczny dla bycia jednym z najmniejsze gady na świecie a w przeciwieństwie do tego mamy gatunek gekon Gekko, będąc jednym z największych rodzajów jaszczurek, do których może dotrzeć. W rzeczywistości gekon Grenadyny (Gonatodes daudini) jest obecnie jednym z najbardziej zagrożonych gadów na świecie.
Jaszczurki z grupy Scincomorpha
Gatunki jaszczurek z grupy Scincomorpha są jedną z najliczniejszych grup, z ważną różnorodnością gatunków, w szczególności rodziną Scincidae. Jego ciało jest cienkie, a głowa nie jest dobrze zaznaczona. Mają też małe kończyny i prosty język. Kilka gatunków ma długie, ostre ogony, które mogą oderwij się, aby odwrócić uwagę drapieżników, tak jak w przypadku jaszczurki ściennej (Podarcis muralis), który na ogół zamieszkuje ludzkie przestrzenie. Z drugiej strony charakterystyczna jest również rodzina Gymnophthalmidae, którą powszechnie nazywa się jaszczurki okularowe, bo mogą patrz z zamkniętymi oczami, ponieważ tkanka twoich dolnych powiek jest przezroczysta.
Jaszczurki z grupy Varanoid
W tej grupie znajdujemy reprezentatywne gatunki, takie jak waran z Komodo (Varanus Komodoensis), największa jaszczurka na świecie. Gatunki Varanus varius Jest to również duża jaszczurka, która zamieszkuje Australię i ma zdolność bycia lądowym i nadrzewnym, pomimo swojej wielkości. Z drugiej strony trującym przedstawicielem tej grupy jest gatunek Heloderma podejrzenie lub Potwór Gila, który jest bardzo przerażający ze względu na swoją truciznę, ale który zwykle nie jest to zwierzę agresywne, więc nie stanowi zagrożenia dla ludzi.
Aby lepiej poznać te zwierzęta, zachęcamy do przeczytania kolejnego artykułu pt. Co jedzą jaszczurki? - Niemowlęta i dorośli.
Czy jaszczurkom grozi wyginięcie?
Gady w ogóle, a także wszystkie zwierzęta, muszą być cenione i szanowane, nie tylko dlatego, że spełniają ważne funkcje w ekosystemach, ale ze względu na wartość wszystkich form życia na planecie. Jednak jaszczurki lub jaszczurki stale pod presją bieżących problemów środowiskowych, ze względu na zniszczenie ich siedlisk lub polowanie na te gady z różnych powodów. Tyle znajduje się na czerwonej liście zagrożonych gatunków.
Chociaż niektóre z tych zwierząt mogą być trujące i należy zachować ostrożność, aby uniknąć wypadków, większość jest nieszkodliwa i nie stanowi żadnego zagrożenia dla ludzi.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Rodzaje jaszczurek, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.
Bibliografia- Flores-Villela, O., García-Vázquez, U. (2014). Bioróżnorodność gadów w Meksyku. Mexican Journal of Biodiversity, 85 (1), 467-475. Dostępne pod adresem: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1870345314707249
- Peña Joya, KE, Téllez López, J., Quijas, S., Cupul-Magaña, FG (2018). Analiza scjentometryczna badań nad zbiorowiskami jaszczurek (Reptilia: Squamata) i atrybutami siedlisk. Acta Universitaria, 28 (6), 58-67. doi: 10.15174 / sie.2018.1931.
- UCL. (2003). Różnorodność kręgowców. UCL. Dostępne pod adresem: https://www.ucl.ac.uk/museums-static/obl4he/vertebratediversity/index.html
