Rekiny to grupa ryby chondrichthyan lub ryby chrzęstne należące do nadrzędu selachymorfów, czyli takie, które mają „kształt rekina”. Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj ryb ma szkielet zbudowany z chrząstki i tylko szczęka jest kostna.
Istnieje wiele rzędów selachymorfów, więc w tym artykule Better-Pets.net skupimy się na niektórych z najbardziej zbadanych, takich jak rekiny z Zakonu Carchariniformes i Zakonu Lamniformes.
Więc zobaczymy jak rozmnażają się białe rekiny i wiele innych rekinów. Rozwiążemy również kwestię, czy rekiny są ssakami, dzięki strategii reprodukcyjnej, którą stosują niektóre z tych gatunków.
Strategia reprodukcyjna rekina
Z różnych perspektyw istnieje kilka sposobów na rozmnażanie, wszystkie w tym samym celu, aby podtrzymać gatunek. Rekiny są wielkimi rybami mórz i oceanów i razem tworzą grupę ponad 100 gatunków, z których każdy ma inną strategię hodowlaną, ale można je podzielić na trzy różne typy:
Rekiny jajorodne
ten jajorodność to strategia reprodukcyjna, dzięki której zwierzęta składają jaja. U jajorodnych gatunków rekinów zapłodnione zalążki są zamykane w pojemniku na jaja i deponowane w środowisku zewnętrznym. Wszystkie składniki odżywcze, których będzie potrzebował zarodek, znajdują się w tej kapsułce jaja. Żaden gatunek rekina pelagicznego, to znaczy żyjącego na wolności w oceanie daleko od wybrzeża, nie jest jajorodny.
Aplacental jajożyworodne rekiny z oophagia
Wystawiają się rekiny z rzędu lamnokształtnych, takie jak kosogon czy rekin łososiowy Żywotność łożyska z oofagią embrionalny. Oznacza to, że są to zwierzęta jajożyworodne, a rozwój zarodka odbywa się w macicy matki, ale w zupełnie inny sposób niż u ssaków łożyskowych. W takim przypadku sprawny jest tylko prawy jajnik. Po kopulacji i zapłodnieniu jaja są pakowane pojedynczo w kapsułki, zwane kapsułki blastodowe. Te kapsułki migrują do macicy (dwóch), gdzie następuje rozwój.
W pierwszej fazie ciąży zarodki żywią się woreczkiem żółtkowym znajdującym się wewnątrz torebki. Gdy żółtko zostanie zużyte, zarodki opuszczają otoczkę otaczającą je i podczas tej fazy żywią się zalążkami (oofagia) niezapłodnione, które matka nadal produkowała podczas ciąży. Spożywanie tych odżywczych kapsułek powoduje rozdęcie embrionalnych żołądków, dlatego często określa się je mianem „żółtków”.
Pod koniec ciąży samica przestaje wytwarzać jaja, a embriony w późnym stadium zależą od trawienia żółtka w żołądku w celu uzyskania energii aż do urodzenia. Istnienie aplacentarios oznacza to, że u tych gatunków nie ma łożyskowego połączenia między płodami a matką. Reprodukcja żarłacza białego jest mało znana, ale nieliczne dostępne dane wskazują, że powinien on stosować tę strategię reprodukcyjną.
Łożyskowe jajożyworodne rekiny
Rekiny z Zakonu Carchariniformes, a konkretnie z rodzaju genera Carcharhinus Tak Prionace oni wszyscy są gatunkami łożysko żyworodne. Podobnie jak w poprzednim przypadku, jedyny sprawny jajnik wytwarza zalążki, które po zapłodnieniu są zamykane w osobnych jajeczkach i migrują w kierunku macicy, gdzie nastąpi rozwój. Na początku rozwoju embriony są odżywiane żółtkiem zmagazynowanym w jaju, ale po jego wyczerpaniu pusty woreczek żółtkowy tworzy połączenie podobne do łożyska z matczyną ścianą macicy, która staje się wysoce unaczyniona (pojawienie się wielu naczyń krwionośnych.
To „pseudołożysko” różni się od łożyska ssaków łożyskowych, ale działa jak prawdziwe łożysko, zapewniając wymianę składników odżywczych i prawdopodobnie gazów między układem matki i płodu. Zarodki będą zależne od tego łożyska, aby pokonać ostatnią fazę rozwoju w łonie matki. Tuż przed urodzeniem połączenie to zostaje zerwane, a małe rekiny ponownie wchłaniają resztę worka. Noworodki będą miały mała blizna jako pępek.
Reprodukcja rekinów
Jak widzieliście, rozmnażanie tych zwierząt jest bardzo różne między różnymi gatunkami, dlatego czasy ciąży u rekinów również będą różne, w rzeczywistości niektóre nie mają nawet okresu ciąży, ponieważ rozwój jest jajorodny. embrionów odbędzie się poza ciałem matki.
Dla rekinów jajożyworodnych, okres ciąży waha się od 9 do 22 miesięcyW zależności od gatunku mogą osiągnąć nawet 24 miesiące ciąży. Dane te nie są dokładne, ponieważ badanie tych zwierząt w ich naturalnym środowisku jest z pewnością skomplikowane.
Nie wiadomo również, czy dla każdego gatunku istnieje określony okres lęgowy lub rui, chociaż dotychczas zebrane dane wskazują, że może rozmnażać się o każdej porze roku.
W tym filmie możesz obserwować rytuał godowy i kopulację rekinów białopłetwych:
Jak odróżnić samca i samicę rekina?
ten dojrzałość płciowa rekinów osiąga się, gdy narządy rozrodcze są w pełni rozwinięte, co nie jest zauważalne z zewnątrz, a zatem, aby wiedzieć, czy dana osoba jest dorosła, czy nie powinniśmy patrzeć na jego rozmiar co oczywiście różni się w zależności od gatunku.
Na przykład dojrzałość płciowa samców Alopias superciliosus lub kosogona osiąga, gdy zwierzę mierzy od 270 do 288 centymetrów, rozmiar ten odpowiada wiekowi 9 lub 10 lat. Samice osiągają dojrzałość płciową, gdy mierzą od 300 do 355 centymetrów, czyli gdy są między 12 i 13 lat stary.
Aby na pierwszy rzut oka wiedzieć, czy rekin jest samcem czy samicą, musimy przyjrzeć się obszar kloaki lub obszar odbytu. U ryb zarówno układ rozrodczy, moczowy, jak i wydalniczy odprowadzają płyny do kloaki, a stamtąd na zewnątrz. U samic obok kloaki zobaczymy płetwy kloaka (Jeśli gatunek je posiada, jeśli nie, docenimy tylko mały otwór).
Samce po obu stronach kloaki mają wyrostek zwany pterygopodium. Te wyrostki wewnątrz mają narząd zwany syfon który jest wypełniony wodą przed kopulacją i zostanie opróżniony wraz z nasieniem wewnątrz samicy.
Na dolnym zdjęciu widzimy a) Żeński narząd płciowy (lub kloaka) rekina; b) Męski narząd płciowy (lub zapinki); c) Rekin w stadium noworodkowym z otwartym otworem pępowinowym; d) Młody rekin roku z częściowo zamkniętym otworem pępowinowym.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak rozmnażają się rekiny?, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.
Bibliografia- Bruce, BD (2008). Biologia i ekologia żarłacza białego, Carcharodon carcharias. Rekiny na otwartym oceanie: biologia, rybołówstwo i ochrona. Oksford, Wielka Brytania: Blackwell Publishing, 69-81.
- Colonello, JH, Lucifora, L.O. i Massa, AM (2006). Reprodukcja kanciastego rekina anielskiego (Squatina guggenheim): różnice geograficzne, cykl reprodukcyjny i dymorfizm płciowy. ICES Journal of Marine Science, 64(1), 131-140.
- Dodd, JM (1983). 2 Rozmnażanie w rybach chrzęstnych (Chondrichthyes). w Fizjologia ryb (t. 9, s. 31-95). Prasa akademicka.
- Sims, DW (2005). Różnice w doborze siedlisk i strategiach rozrodu samców i samic rekinów. Segregacja płciowa kręgowców: Ekologia obu płci, 8, 127-147.
- Stevens, JD (1983). Obserwacje dotyczące rozrodu u mako krótkopłetwego Isurus oxyrinchus. Kopeja, 126-130.
- Wourms, J.P. i Demski, L.S. (1993). Rozmnażanie i rozwój rekinów, łyżew, płaszczek i ratfish: wprowadzenie, historia, przegląd i perspektywy na przyszłość. w Rozmnażanie i rozwój rekinów, łyżew, płaszczek i ratfish (s. 7-21). Springera, Dordrecht.
