Jak komunikują się psy?

Komunikacja jest częścią każdej relacji, czy to między ludźmi, czy z naszymi zwierzętami domowymi, które zawsze chętnie komunikują się z innymi psami lub z nami. Teraz, ponieważ jesteśmy różnymi gatunkami, łatwo jest popełniać błędy i błędnie interpretować to, co wyraża pies.

W tym artykule Better-Pets.net chcemy wyjaśnić jak psy się komunikują?Cóż, chociaż z pozoru możemy sądzić, że komunikacja psów jest prosta, w rzeczywistości zwierzęta te mają złożony język i różne sposoby wyrażania swoich potrzeb i intencji innym osobnikom.

Język psów

Powszechnie mówimy o komunikacji jako o działaniu, w którym a nadawca przesyła informacje do odbiorcy, z zamiarem, który później powiedział odbiorca udzieli odpowiedzi lub, aby to lepiej zrozumieć, dokonać zmiany zgodnie z intencją nadawcy, nawet jeśli odbiorca nie zawsze kieruje swoim działaniem w pożądany sposób.

Ten proces nie jest wykonywany przez ludzi, ale raczej zdecydowana większość gatunków komunikują się między osobnikami tego samego gatunku (interakcje wewnątrzgatunkowe) lub różnych gatunków (międzygatunkowe). Cóż, chociaż psy nie używają słów takich jak my, przekazują między sobą informacje za pośrednictwem wzrok, słuch i węch.

Czy psy się rozumieją?

Wielokrotnie pojawia się błędne przekonanie, że psy tylko dlatego, że są psami, są doskonale rozumiane, ponieważ język psów jest instynktowny, fakt, który może powodować konflikty i złe doświadczenia. I chodzi o to, że chociaż prawdą jest, że ten aspekt ma wrodzony składnik, język psów jest również silnie pod wpływem nauki, ponieważ kształtuje ją i rozwija z biegiem czasu od urodzenia.

Nic więc dziwnego, że większość psów, które wykazują konfliktowe zachowania z innymi osobnikami tego samego gatunku, jest wielokrotnie, ponieważ nie miały właściwa socjalizacja lub że brakuje im wystarczających zdrowych relacji z innymi psami.

Co chcemy wyrazić tym stwierdzeniem? Rzeczywistość jest taka, że ​​większość psiego języka wyraża osoba dorosła uczysz się jako szczeniak, zwłaszcza na etapie socjalizacji. Ponieważ pomimo tego, że szczenięta instynktownie już wiedzą, jak komunikować swoje potrzeby (płaczą o jedzenie, ochronę, ekspresję, kiedy chcą się bawić…), to właśnie interakcja z innymi psami na tym etapie pozwoli im nosić nauczyć się, które określi ich język dorosły. Oznacza to, że pies, który miał słabą socjalizację (na przykład tylko z jednym psem), nie zrozumie lub nie będzie komunikował się w najbardziej efektywny sposób z innymi psami, co prowadzi do niepewność lub nieporozumienia które mogą powodować konflikty.

W ten sam sposób, jeśli szczeniak jako dziecko znał psy, które również miały braki w tym aspekcie, może się zdarzyć, że te nie ucz się dobrze jaka powinna być właściwa komunikacja z innymi psami. Na przykład może się zdarzyć, że szczeniak mieszka z innym psem, który zawsze reaguje agresywnie z innymi psami swojego gatunku (bez dostosowywania się do kontekstu), a zatem szczeniak przyjmuje tę agresywną postawę w stosunku do innych psów i okazuje lęk przed partnerem kogo mieszka.

W tym innym artykule mówimy o współistnieniu nowego szczeniaka i dorosłego psa.

Komunikacja wizualna u psów - język ciała

Komunikacją wizualną nazywamy wszystkie gesty, postawy lub ruchy ciała, które pies wykonuje i wyrażają swój stan umysłu lub intencję. Rozróżniamy głównie:

• Zrelaksowany: jeśli pies jest spokojny, będzie miał uszy stojące (ale nie skierowane do przodu), pysk lekko otwarty, a ogon opuszczony bez ruchu.
• Czujny lub uważnyUWAGI: Kiedy pies próbuje fiksować coś konkretnego, kieruje się w stronę tego elementu, uszy skierowane do przodu, oczy szeroko otwarte, może lekko poruszać ogonem i utrzymywać ciało lekko pochylone do przodu.
• Bawić się: gdy pies chce zaprosić innego do zabawy, często obserwuje się, jak robi „ukłon”, porusza ogonem, podnosi uszy, rozszerza źrenice i ma otwartą buzię, w wielu przypadkach pokazując język . Tej pozycji może towarzyszyć szczekanie, niegroźne ataki i powtarzające się ucieczki, w których zaczyna biec w dowolnym kierunku, abyś mógł gonić.
• Agresja ofensywna: Ten rodzaj agresywności ma na celu grożenie lub przygotowanie się do ataku. Główne cechy, które możemy wykryć, to najeżone włosy, zadarty ogon, a także uszy, rozszerzone źrenice, pomarszczony nos, uniesione wargi wyraźnie ukazujące zęby, usta zamknięte lub lekko otwarte oraz sztywne ciało pochylone do przodu.
• Agresja obronna: Wręcz przeciwnie, ten typ agresywności przejawia pies, gdy czuje się niepewnie i dlatego próbuje się bronić. Rozróżniamy ten rodzaj agresywności, ponieważ sierść będzie szczeciniasta, nogi lekko cofnięte z ogonem między nimi, uszy do tyłu, rozszerzone źrenice, nos będzie pomarszczony z podniesionymi wargami, a usta pozostaną całkowicie otwarte. Wreszcie, w przeciwieństwie do poprzedniego, ciało będzie lekko przechylone w dół i do tyłu.
• Przestraszony: emocja ta jest łatwo dostrzegalna u psów, ponieważ charakteryzuje się tym, że pies umieszcza ogon między nogami, uszy tyłem do czaszki, głowę pochyloną i ogólnie całe ciało przechylone w dół i ze sztywnym napięciem mięśniowym Ponadto w skrajnym strachu pies może mimowolnie oddawać mocz.
• Oznaki spokoju: ta klasa sygnałów obejmuje szeroki zakres gestów i działań, których pies używa głównie do wyrażania dobrych intencji w interakcji oraz do uspokojenia w przypadku, gdy poczuje się nieswojo, zirytowany lub w sytuacji konfliktowej. Np. przytulając psa może się zdarzyć, że ziewa, odwraca wzrok, liże trufle… Również, gdy pies przyjmie agresywną postawę w stosunku do innego psa, jeśli chce zlikwidować konflikt, na pewno przyjmie to, co jest popularnie nazywana postawą uległą i będzie emitować tego rodzaju sygnały, pokazując, że jesteś całkowicie nieszkodliwy i prosząc o uspokojenie. Te działania są wykonywane, ponieważ komunikuje ci, że chociaż toleruje cię przytulanie, wolałby, abyś tego nie robił. Zidentyfikowano około 30 rodzajów spokojnych sygnałów, które są wykonywane w sposób ciągły, a najczęstsze z repertuaru to lizanie pyska, ziewanie, odwracanie wzroku, wąchanie ziemi, siedzenie, powolne poruszanie się, odwracanie się do tyłu itp.
• Postawa uległości: Jak już wspomnieliśmy, gdy pies chce pokazać, że jest nieszkodliwy, ponieważ czuje się zagrożony przez inną osobę, może przyjąć dwie pozycje lub mowę ciała związaną ze strachem lub pozycję uległości. Ta ostatnia charakteryzuje się tym, że zwierzę leży na grzbiecie odsłaniając brzuch i gardło (będąc więc bezbronne), odrzuca uszy do tyłu i blisko czaszki, unika kontaktu wzrokowego, chowa ogon między nogami i może, nawet ewakuować kilka kropel moczu.

Być może zainteresuje Cię także ten inny artykuł na temat komunikacji między zwierzętami – przykłady.

Komunikacja słuchowa u psów

Psy mają zdolność emitowania świetny repertuar wokalizacji i wszystkie informują nas o swoim stanie fizjologicznym i emocjonalnym. Teraz ten sam dźwięk może pojawiać się w różnych kontekstach, dlatego aby zrozumieć jego znaczenie, musimy jednocześnie zinterpretować jego mowę ciała. Zobaczmy, jakie są najczęstsze wokalizacje:

• Kora: ta wokalizacja jest najbardziej znana i stosowana w wielu kontekstach, ponieważ pies może szczekać, ponieważ jest podekscytowany, z powodu gry, jako alarm, gdy zbliżasz się do jego terytorium, jako przyjęcie, a nawet przyciągnięcie uwagi jej właściciela. Dlatego, jeśli chcesz wiedzieć, dlaczego twój pies szczeka, musisz skontekstualizować to działanie, zrozumieć, w jakim jest stanie umysłu i na co konkretnie szczeka.
• Warczenie: warczenie jest używane jako forma groźby w przypadku agresywności lub jako ostrzeżenie, jeśli wydarzy się coś, co naprawdę go niepokoi i dlatego chce, abyś przestał.
• marudzenie- Najczęstszą przyczyną skomlenia psa jest to, że prosi o pomoc. To znaczy, w taki sam sposób, jak robią to szczenięta, fakt płaczu oznacza, że ​​chcą, abyś się nimi zaopiekował lub chronił, na przykład je karmił lub jeśli czują się niepewnie i chcą, abyś był u ich boku.
• Krzyk- Psy krzyczą, gdy odczuwają silny ból lub nagle się boją. Na przykład, jeśli przypadkowo nadepniesz mu na ogon, naturalne jest, że krzyczy i szybko odchodzi.
• Wycie: ta wokalizacja nie występuje u wszystkich psów, ponieważ wraz z udomowieniem nie wszystkie rasy w pełni ją zachowały. Jest to zatem zachowanie instynktowne, które u wilków służy zlokalizowaniu członków grupy, indywidualnemu rozpoznaniu i koordynacji podczas polowania, a u psów może również wystąpić w tych okolicznościach, jeśli na przykład zostało utracone. oddalił się od niego zbyt daleko, może zawyć, abyś go zlokalizował. Ponadto u niektórych psów ten dźwięk zwykle pojawia się jako automatyczna reakcja, gdy słyszą bardzo wysoki dźwięk, taki jak syrena pojazdu.
• WestchnieniePo sytuacji, w której pies był w dużym napięciu lub stresie, może westchnąć, aby się zrelaksować. Podobnie pies może również westchnąć z rozczarowaniem, gdy czegoś nie może się doczekać i nie może tego dostać. Na przykład może być bardzo podekscytowany oczekiwaniem, że dasz mu nagrodę, a kiedy mu jej nie dasz, wzdycha zrezygnowany.
• Dysząc: Kiedy pies jest bardzo zmęczony lub bardzo gorący, normalne jest, że otwiera pysk i zaczyna dyszeć, ponieważ jest to mechanizm, który pozwala mu regulować temperaturę ciała. Ale dodatkowo możesz to zrobić również w sytuacjach, gdy jesteś zestresowany.

Możesz być także zainteresowany Dlaczego mój pies wyje, gdy słyszy karetkę?

Komunikacja węchowa u psów

Komunikacja węchowa jest prawdopodobnie jedną z najtrudniejszych do zidentyfikowania dla nas, ponieważ nie mamy tego zmysłu tak rozwiniętego jak psy. Musimy jednak pamiętać, że ta forma komunikacji ma duże znaczenie dla naszych futrzaków, ponieważ mogą przekazywać wszelkiego rodzaju informacje, Co:

• Seks
• Wiek.
• Status społeczny.
• Choroba.
• Status reprodukcyjny (na przykład, czy samica jest w rui).

Ta forma komunikacji jest możliwa dzięki: feromony, które są lotnymi substancjami chemicznymi wytwarzanymi w gruczołach znajdujących się w różnych obszarach ciała, takich jak obszar twarzy, okolice odbytu, moczowo-płciowy, stopy i sutek.

Te feromony są wychwytywane przez receptor po ich wdychaniu przez nos dzięki Organ Jacobsona, znajduje się w jamie nosowej i przekazuje tę informację do mózgu.

Ponadto istnieją różne sposoby, za pomocą których psy nawiązują tę komunikację, bezpośrednio lub pośrednio. To znaczy, kiedy pies podchodzi by powąchać innego (na przykład podczas wąchania odbytu lub policzków) ma miejsce ten proces bezpośredniej komunikacji węchowej. Podobnie jedną z zalet tej formy przekazu informacji jest to, że może ona pozostawać w środowisku przez długi czas. Z tego powodu komunikacja pośrednia może również wystąpić, gdy: pies oddaje mocz, dając możliwość wąchania go przez inne psy i otrzymywania wszelkiego rodzaju informacji, a także poprzez inne wydzieliny, takie jak: ślina.

Jak psy komunikują się z ludźmi?

Jeśli masz jednego lub więcej psów jako członków swojej rodziny, z pewnością nie będzie dla Ciebie zaskoczeniem, gdy dowiesz się, że te zwierzęta dokładnie się z nami komunikują. I te czułe zwierzęta są prawdziwymi gąbkami, ponieważ są szczeniętami, które pochłaniają wszelkiego rodzaju informacje o tym, jak się z nami komunikować.

Oznacza to, że psy od najmłodszych lat uczą się powiąż swoje działania z konsekwencjami, i to dzięki tym relacjom uczą się, jak mogą wyrażaj swoje intencje i proś nas o rzeczy. Na przykład, jeśli jako szczeniak twój pies kojarzy, że za każdym razem, gdy liże twoją rękę, karmisz go, nie byłoby dziwne, że za każdym razem, gdy jest głodny, liże twoją rękę, aby dać ci znać.

Z tego powodu każdy pies ma tryb pojedyńczy komunikować się ze swoim ludzkim opiekunem i nic dziwnego, że doskonale rozumiesz swojego psa za każdym razem, gdy chce iść na spacer lub napełniasz jego miskę wodą.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak psy się komunikują?, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.

Bibliografia

• Bentosela, ME Mustaca, A. (2007). Komunikacja między psami domowymi (canis familiaris) a mężczyznami. Latynoamerykański Journal of Psychology, 39 (2). 375-387
• Putrino, N., Jakovcevic, A., Carpintero, S., D´Orazio, M. i Bentosela, M. (2014). Czy istnieją związki między towarzyskością, nauką i komunikacją między psami a ludźmi? Dziennik Psychologii.
• Yllera Fernández, MM, Camiña García, M., Cantalapiedra Álvarez, J. (2016). Zachowanie i narządy zmysłów zwierząt. Monografie Ibader - seria zwierząt gospodarskich 2. Ibader. Uniwersytet w Santiago de Compostela. Lugo.