CZERWONA PANDA - Charakterystyka, siedlisko i rozmnażanie

Myśląc o czerwonej pandzieAilurus fulgens), znany w niektórych miejscach jako czerwona panda, możemy początkowo pomyśleć, że jest to odmiana pandy, podobna do chińskiej pandy wielkiej, ale czerwona. Cóż, nic nie może być dalsze od prawdy, ponieważ czerwona panda nie jest rodzajem niedźwiedzia. Podobnie są tacy, którzy kojarzą go z szopem, a nawet nazywają go czerwonym szopem, ale nie jest to też rodzaj szopa pracza. Panda czerwona lub panda mała to gatunek całkowicie niezależny, nie dzielący rodziny z żadnym z wymienionych zwierząt.

W całej swojej historii panda czerwona była częścią zarówno rodziny niedźwiedzi, jak i rodziny szopów. Dlatego jego taksonomia jest do dziś niejasna i można ją zaliczyć do jednej z tych grup. Jednak obecnie panda czerwona należy do własnej rodziny o nazwie Ailuridae, w której spotykamy tylko ten gatunek i inne, już wymarłe. Chcesz uzyskać więcej informacji o czerwonej pandzie? Odkryj wszystkie ich charakterystyka, gdzie żyją czerwone pandy i wiele więcej w tym artykule z Better-Pets.net.

Pochodzenie czerwonej pandy

Czerwona panda, mniejsza panda lub Ailurus fulgens jest to jedyny gatunek w rodzaju Ailurus, a także jedyny w swojej rodzinie Ailuridae. Wcześniej był zaliczany do rodziny Ursidae, której częścią są niedźwiedzie i panda wielka. Później stał się częścią rodziny Procyonidae, do której należy szop pracz. Jednak jego liczne różnice w stosunku do wszystkich tych zwierząt spowodowały, że taksonomowie oddzielili go od innych, tworząc własną rodzinę. Podejrzewa się więc, że wszystkie te zwierzęta mają wspólnego przodka, który je wymyślił. Jednak najwyraźniej niedźwiedź był pierwszym, który pojawił się z tej linii, i zaczął sam ewoluować; później szop pracz, czerwona panda i inne zwierzęta. Z tego powodu czerwona panda może fizycznie bardziej przypominać szopa pracza.

Czerwona panda lub mniejsza panda pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, rozproszone po różnych krajach tej strefy. Jednak, jak pokażemy później, panda czerwona wyczerpała swoje siedliska, co ma wpływ na przetrwanie gatunku.

Charakterystyka pandy czerwonej

Czerwona panda nie jest bardzo duża, z grubsza przypomina kota domowego. ten mężczyźni zazwyczaj ważą od 4,5 do 6 kilogramów i mierzą od 30 do 60 centymetrów. Podczas, gdy kobiety mieć wagę złożoną od 3 do 4,5 kilogramów i mierzą od 30 do 50 centymetrów.

To zwierzę ma długi, włochaty ogon, mierzący od Długość od 37 do 47 centymetrów, który ma naprzemienne pierścienie między czerwienią i beżem, co zapewnia mu doskonałą równowagę i pozwala z dużą wprawą poruszać się po śliskich obszarach.

Kontynuując cechy pandy czerwonej, głowa ma zaokrąglony kształt, z czarnym nosem i białymi plamkami, które upodabniają ją do szopa pracza, chociaż każdy egzemplarz jest wyjątkowy. Uszy są średnie i stojące, o trójkątnym kształcie, zazwyczaj w kombinacji koloru białego i czerwonawego. Podczas gdy jego oczy są tak ciemne, że są praktycznie czarne.

Ciało pokryte jest długą, szorstką i gęstą sierścią koloru czerwonego, która ciemnieje w okolicy brzusznej i w kierunku nóg, gdzie zwykle jest czarna. Nogi pandy czerwonej pokryte są gęstym futrem, które zapewnia ochronę przed zimnem, a przednie pochylają się do wewnątrz, co nadaje im osobliwy sposób chodzenia, podobny do kaczki. Podobnie jak niedźwiedź panda ma fałszywy kciuk, a genitalia nie są widoczne.

Na twarzy ma białe zabarwienie, które może nadawać kształtowi rodzaj maski lub spływających po oczach łez. Jednak te formy różnią się w zależności od osoby.

Siedlisko pandy czerwonej

Gdzie mieszka czerwona panda? Siedlisko pandy czerwonej składa się z obszary zalesione z Azji Południowo-Wschodniej. W szczególności panda czerwona żyje w regionach Himalajów, Bhutanu, południowego Tybetu, prowincji Yunnan w Chinach i północno-wschodnich Indii.

Obszary, na których zamieszkuje czerwona panda klimat umiarkowany, ze średnią temperaturą od 10 do 25 ºC i wysokością 1800–4800 m n.p.m. Czerwona panda jest ściśle związana z lasy górskie, z obecnością drzew, takich jak dęby i jodły (iglaki) oraz gęstego podszytu bambusowego, które są niezbędne dla przetrwania gatunku. Wymagają również obecność wody, więc zazwyczaj trzymają się blisko niego, około 100 lub 200 metrów. Wolą przebywać na terenach leśnych o stosunkowo łagodnych zboczach, w których w dużej mierze rosną bambusy. Badania również wskazują, że wybierają lasy, w których korona ma pokrycie od 70 do 80%.

Atrakcyjna dla gatunku jest również obecność mikrosiedlisk ze starymi i zwalonymi drzewami. W niektórych regionach, takich jak Chiny, dzielą siedlisko z pandą wielką (Ailuropoda melanoleuca). Środowisko pandy czerwonej charakteryzuje się niewielkimi rocznymi zmianami, dlatego gatunek jest dość podatny na gwałtowne przekształcenia lub oddziaływania w swoim naturalnym środowisku.

Panda czerwona żyje w dziuplach drzew, gdzie spędza większość dnia, dlatego jest najbardziej aktywna podczas wschodu i zachodu słońca, a także w nocy. Dlatego są uważane za zwierzęta nocne.

Dieta pandy czerwonej

Chociaż panda czerwona należy do drapieżników, jej główna dieta składa się z: młode liście i pędy bambusa. Zjada również soczyste zioła, owoce, żołędzie, porosty i grzyby. Ponadto w mniejszym stopniu może obejmować jaja ptasie, małe gryzonie, mniejsze ptaki i owady; W związku z tym naprawdę je wszystkożerną dietę. Jednak jego dieta jest niskokaloryczna, co musi być zrekompensowane spożywaniem odpowiedniej ilości wysokiej jakości bambusa, który nie jest łatwo trawiony w całości, z wyjątkiem pnia, który jest najlepiej przetwarzaną częścią rośliny.

Niedobór trawienny bambusa przez czerwoną pandę wynika z faktu, że działanie drobnoustrojów nie jest głównym sposobem trawienia, w przeciwieństwie do innych roślinożernych zwierząt. W czasie karmienia zabiera pokarm nogami, odcina kawałek pokarmu z jednej strony ust i zwykle długo go żuje. Robiąc to, możesz siedzieć, stać lub twarzą w dół. Ponadto, chociaż rzadziej, czerwona panda może również jeść owady i małe zwierzęta, takie jak gryzonie lub pisklęta.

Zachowanie czerwonej pandy

Czerwona panda to gatunek o głównie zwyczajach samotny i nadrzewne, które zwykle wchodzą w interakcje z innymi osobnikami swojego gatunku tylko w okresie rozrodczym.

Chodzi o doskonały wspinacz, dlatego czerwona panda żyje na drzewach, a także żywi się owocami. Są dość zwinni, aby chodzić po gałęziach drzew, w których tworzą miejsca do spania. Poruszają się dość elastycznie, poruszając się między gałęziami, dla których spoczywają na ogonie. Najpierw schodzą na ziemię, a na powierzchni utrzymują ogon prosto i poziomo. Mają zwykle wolne tempo, które łączą się z małymi skokami lub stosunkowo szybkim kłusem.

Podobnie czerwona panda pochodzi z osiadłe zwyczaje, więc spędza dzień głównie na spaniu i jedzeniu. Najczęściej są najbardziej aktywne wieczorem, wczesnym rankiem i wczesnym rankiem, ponieważ śpią w ciągu dnia. Po przebudzeniu wykonują rodzaj rytuału, w którym liżą swoje ciało, a zwłaszcza łapy, części takie jak brzuch i plecy są pocierane ruchami masującymi. Również po zejściu na ziemię ocierają się plecami o drzewa i skały, w których dzięki substancji wytwarzanej przez gruczoł odbytu pozostawiają silny zapach, stanowiąc wspólną strategię oznaczania terytorium. Dodatkowo mogą to zrobić również z moczem.

Czerwona panda jest spokojnym zwierzęciem, ale jeśli jest zaniepokojona lub czuje się zagrożona, potrafi się agresywnie bronić, wstawanie na tylnych łapach i używanie pazurów, co może spowodować poważne obrażenia. Pomimo samotnych nawyków komunikują się za pomocą dźwięków, które są rodzajem przeraźliwego krzyku.

Reprodukcja pandy czerwonej

W swoim naturalnym środowisku pandy czerwone zachodzą na swoje terytoria, ale spotykają się tylko w okresie godowym. Dojrzałość płciową osiągają około 18 miesięcy a samice mogą mieć pierwsze potomstwo w dwa lata. Rozmnażanie odbywa się w zima, szczególnie między miesiącami styczeń i marzec, aby młode rodziły się wiosną i latem.

Panda czerwona szuka partnera do kopulacji, a zarówno samiec, jak i samica mogą kopulować z różnymi okazami, aby zapewnić kopulację i późniejszą ciążę. Jedną z ciekawostek pandy czerwonej jest to, że kopulacja zwykle odbywa się na ziemi, a nie na drzewach, gdzie spędzają większość swojego życia. Jak powiedzieliśmy, jest to jedyny okres, w którym czerwona panda jest spokrewniona z innymi osobnikami tego samego gatunku.

Po skojarzeniu samica inicjuje okres ciąży, który zwykle trwa 112 do 158 dni. Jak u wszystkich gatunków zwierząt, przyszła matka buduje gniazdo, aby urodzić i chronić swoje młode, dopóki się nie usamodzielnią. Samice organizują gniazda z gałęziami i liśćmi w zagłębieniach pni lub szczelinach skalnych, w których będą miały swoje potomstwo.

Młode rodzą się niewidome i ważą między 110 i 130 gramów a każdy miot może się różnić między 1 i 4 osoby, które czasami obejmują bliźnięta. Chociaż po 90 dniach noworodki zaczynają opuszczać gniazdo, to dopiero po 6 miesiącach stają się w pełni samodzielne. W niewoli ciąża ma kilka wariantów, trwa od 114 do 145 dni i zwykle rodzi się od 1 do 2 na miot. Długowieczność osobników w niewoli wynosi od 12 do 14 lat. Te procesy rozmnażania w niewoli są częścią programów ochrony w celu utrzymania populacji. Tak więc osobniki są następnie ponownie wprowadzane do ich naturalnych siedlisk.

Czy czerwona panda jest zagrożona wyginięciem?

Czerwona panda jest jedną z najbardziej zagrożone gatunki zwierząt na świecie. Głównymi zagrożeniami dla gatunku są niszczenie i fragmentacja siedlisk, polowanie na ich futro oraz nielegalny handel osobnikami w celu sprzedaży ich jako zwierząt domowych. Zmiana klimatu jest również kolejnym czynnikiem pogarszającym sytuację w ich populacjach, ponieważ to zwierzę jest niezwykle wrażliwe na wysokie temperatury, w rzeczywistości nie toleruję ich powyżej 25^lubC. Klęski żywiołowe i pożary lasów również znacząco zmieniają siedlisko tego zwierzęcia, co wpływa na dostępność bambusa na niektórych obszarach, co ma kluczowe znaczenie dla gatunku.

Innym bardzo ważnym czynnikiem jest wprowadzenie psów do siedliska pandy czerwonej, która jest bardzo podatna na choroby, takie jak śmiertelna dla nich nosówka. W tym sensie w kilku regionach, w których żyje to zwierzę, nastąpił wzrost wypasu, więc wprowadzenie psów również znacznie wzrosło, powodując rozmnażanie się w wielu przypadkach choroby.

Wśród działań na rzecz ochrony gatunku panda czerwona została uznana za in Zagrożenie wyginięciem przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. Zawarto ją również w załączniku I do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), a także w różnych ustawodawstwach Indii, Chin, Bhutanu, Nepalu i Myanmaru.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Panda czerwona - Charakterystyka, siedlisko i rozmnażanie, zalecamy wejście do naszej sekcji Ciekawostki świata zwierząt.

Bibliografia

• Gladston, AR (1994). Czerwona panda, oligosy, ostronosy, szopy pracze i ich krewni. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych.
• Glatston, A., Wei, F., Than Zaw i Sherpa, A. (2015). Ailurus fulgens. Czerwona Lista Gatunków Zagrożonych IUCN 2014.2
• MacClintock, Dorcas. (1988). Czerwone pandy: historia naturalna. Charles Scribner’s Sons for Young Readers, Nowy Jork, NY. 104 pkt.
• Wei, Fuwen, Zuojian Feng, Zuwang Wang, Ang Zhou i Jinchu Hu. (1999). Wykorzystanie składników odżywczych w bambusie przez czerwoną pandę Ailurus fulgens. Dziennik Zoologii. t. 248. s. 535-541

Zdjęcia czerwonej pandy - charakterystyka, siedlisko i reprodukcja

Czerwona Panda Podobne filmy – charakterystyka, siedlisko i reprodukcja

1 lutegoCzerwona Panda Podobne filmy – charakterystyka, siedlisko i reprodukcja