Końska piroplazmoza to choroba odkleszczowa i spowodowane przez pierwotniaki krwi, które powodują zmiany wynikające z niszczenia czerwonych krwinek i problemów z krążeniem, które mogą powodować łagodną lub nadostrą chorobę, która prowadzi do śmierci zwierzęcia. Objawy w większości są niespecyficzne i zmienne w zależności od ciężkości choroby, która z kolei będzie zależeć od obciążenia pasożytami i odporności, która będzie w dużej mierze zdeterminowana przez obszar, w którym koń jest zarażony.
Chcesz dowiedzieć się więcej o Piroplazmoza koni, jej objawy i leczenie? Czytaj dalej ten artykuł z Better-Pets.net, opowiemy Ci o tej chorobie, która może tak bardzo osłabić nasze konie.
Co to jest piroplazmoza koni?
Piroplazmoza koni jest jedną z najczęstszych chorób koni. Jest to choroba pasożytnicza przenoszona przez kleszcze tęczowate z rodzaju Dermacentor, Hyalomma i Rhipicephalus, który dotyczy koni, mułów, osłów i zebr (Te kleszcze są głównym rezerwuarem choroby w Afryce). Inny sposób przenoszenia może być jatrogenny poprzez skażone przybory chirurgiczne, strzykawki lub igły oraz transfuzje krwi od zarażonych pasożytami zwierząt. To choroba, która powoduje uszkodzenia głównie czerwonych krwinek koni, u których występują objawy wynikające z niedokrwistości hemolitycznej z powodu pęknięcia tego samego, a także wytwarzają różne niespecyficzne objawy kliniczne, a w niektórych przypadkach zmiany w krążeniu, które kończą się wstrząsem zwierzęcia z powodu spadku objętości krwi (zmniejszenie objętości krwi zwierzęcia).
Ogromna większość światowych koniowatych występuje na obszarach endemicznych chorób (to znaczy, że mają chorobę), które są tropikalnymi, subtropikalnymi i umiarkowanymi obszarami Europy Południowej, Afryki, Azji, Karaibów, Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej i niektórych części południowych Stanów Zjednoczonych. Głównym znaczeniem piroplazmozy koni jest ograniczenie ruchu, zawodów i handlu końmi na całym świecie, co stanowi szczególnie istotne zagrożenie na obszarach, gdzie nie występuje endemicznie.
Co powoduje piroplazmozę koni?
Piroplazmoza u koni jest spowodowana hematyczne pierwotniaki należące do rzędu Piroplasmida i gromady Apicomplexa, konkretnie Theileria equi (teilerioza) i / lub Babesia kabała (babezjoza). B. kabała pasożytuje tylko u koni czerwonych krwinek, podczas gdy T. equi Pasożytuje również białe krwinki, w szczególności najpierw atakuje limfocyty, a około dziewięciu dni pasożytuje na czerwonych krwinkach. Jest to choroba, która może wystąpić o każdej porze roku, jeśli występuje wyłącznie infekcja mieszana lub teilerioza, od przypadków babeszjozy pojawiają się tylko latem i zimą.
Nazwa piroplazmozy pochodzi od formy gruszkowatej objawiającej się pasożytami wewnątrz czerwonych krwinek zakażonych koni. Konie, które przeszły tę chorobę, mogą być nosicielami B. kabała przez kilka lat, podczas gdy T. equi przez całe życie, działając jako źródło infekcji dla kleszczy, które z kolei będą gryźć inne konie, przenosząc na nie chorobę. T. equi Może być również przenoszony przez łożysko u ciężarnych samic, kończąc się śmiercią płodu, aborcją lub ostrą infekcją u noworodków.
Objawy piroplazmozy koni
Oba pasożyty atakują czerwone krwinki konia i w wyniku ich namnażania się w nich, a niedokrwistość hemolityczna Ze względu na jego pęknięcie, jest poważniejsze, im większe jest obciążenie pasożytami zwierzęcia, które zwykle jest poważniejsze w przypadku teileriozy i może powodować hemolizę większą niż 40%.
Ostra choroba Jest najczęstsza i charakteryzuje się objawami klinicznymi wynikającymi z hemolizy, takimi jak:
- Niedokrwistość.
- Niedotlenienie tkanek (brak tlenu).
- obrzęk brzucha
- Tachykardia (zwiększona częstość akcji serca).
- Tachypnea (zwiększone oddechy na minutę).
- Gorączka (powyżej 40ºC).
- Zwiększona potliwość
- Blado lub żółte przebarwienie (żółtaczka) błon śluzowych.
- Anoreksja.
- Odchudzanie.
- Depresja.
- Słabość.
- Zaparcia, z małymi, suchymi stolcami.
- Małopłytkowość (zmniejszona całkowita liczba płytek krwi).
- Małe krwotoki (wybroczyny lub wybroczyny).
- Hemoglobinuria (utrata hemoglobiny w moczu, nadając moczowi czerwonawy kolor).
- Bilirubinemia (podwyższona bilirubina we krwi z powodu hemolizy).
Ponadto w babeszjozie koni mogą dominować nad anemią hemolityczną zmiany w naczyniach krwionośnych z niedrożnością krążenia w mózgu, zakrzepami w płucach, nerkach i wątrobie, które zmieniają ich prawidłowe funkcjonowanie, a także uwalnianiem enzymów pasożytniczych, co kończy się rozszerzeniem naczyń krwionośnych, zwiększoną przepuszczalnością naczyń krwionośnych i wstrząsem z powodu utraty krwi, może zakończyć się życiem naszego konia.
w przypadki nadostre, koń zwykle umiera. Na szczęście nie są to najczęstsze przypadki. W przypadkach choroba przewlekłaobjawy piroplazmozy u koni to:
- Brak apetytu
- Niska tolerancja na ćwiczenia.
- Odchudzanie.
- Przejściowa gorączka.
- Rozszerzona śledziona (wyczuwalna w badaniu doodbytniczym).
Diagnoza piroplazmozy koni
Przy podejrzeniu piroplazmozy koni, ze względu na to, że jest to choroba deklaracja obowiązkowa która znajduje się na liście OIE (Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt), urzędowi lekarze weterynarii muszą powiadomić ją o podejrzeniu choroby, aby zastosować niezbędne wytyczne i pobrać próbki w celu jej wykrycia.
Diagnoza kliniczna
Koń z bladą błoną śluzową lub żółtaczką, słaby, słabo tolerujący wysiłek fizyczny i mający gorączkę, sprawia, że szybko myślimy o anemii hemolitycznej, a potem o tej chorobie, zwłaszcza jeśli jesteśmy w rejonie endemicznym lub koń tam dojechał. Ponadto, jeśli zostanie wykonane badanie krwi, widoczne będą parametry wskazujące na ten proces, takie jak wzrost liczby eozynofili (ponieważ liczba tych białych krwinek wzrasta w chorobach pasożytniczych), spadek hematokrytu (objętość krwinek czerwonych w całkowitej krwi), hemoglobiny (białko w czerwonych krwinkach, które przenosi tlen) i płytek krwi.
Ze względu na niespecyficzność niektórych objawów konieczne jest: odróżnić się od innych chorób koni które mogą powodować takie same objawy jak:
- Anemia zakaźna koni
- Zatrucie
- Afrykański pomór koni
- Leptospiroza
- Trypanosomoza
- Erlichioza
- Choroby autoimmunologiczne, które powodują anemię hemolityczną
Diagnostyka laboratoryjna
Aby zdiagnozować chorobę, należy: weź próbkę krwi podejrzanego konia do przeprowadzenia bezpośrednich testów na pasożyty lub pośrednich w celu znalezienia przeciwciał, gdy koń wytworzy odpowiedź immunologiczną. ten testy bezpośrednie są:
- Rozmaz krwi (patrz kropla krwi pod mikroskopem): jest to tradycyjna, prosta, tania i szybka metoda, wykonywana, gdy koń ma gorączkę. Obserwowane będą wtrącenia pasożytów w krwinkach czerwonych konia. Jeśli jednak obciążenie pasożytami jest niskie, czasami nie są one widoczne i można je zdiagnozować jako negatywne, gdy tak naprawdę nie jest.
- PCR: gdy koń ma gorączkę, w połączeniu z rozmazem krwi skuteczność wykrywania pasożyta jest bardziej wiarygodna.
Ze swojej strony dowody pośrednie odpowiadają następującym:
- Test fiksacji dopełniacza: Od dłuższego czasu jest to oficjalny test, bardziej przydatny do wykluczenia choroby niż jej potwierdzenia.
- Pośrednia immunofluorescencja: wykrywa infekcje, gdy minął czas, a koń wytworzył wysokie miana przeciwciał. Przydaje się do wykrywania koni-nosicieli.
- Pośredni test ELISA: dobrze wykrywa również nosicieli i zwierzęta z przeciwciałami przeciwko tym pasożytom.
Leczenie piroplazmozy koni
Kiedy pojawia się ta choroba, weterynarz koni musi zastosować leczenie łagodzące objawy lub objawowe oraz specyficzny środek przeciwpasożytniczy, aby zabić te pierwotniaki.
Leczenie objawowe
Leczenie łagodzące objawy piroplazmozy u koni polega na:
- Transfuzja krwi jeśli niedokrwistość lub krwawienie są ciężkie.
- Środki przeciwgorączkowe na gorączkę.
- Płynoterapia kontrolować odwodnienie.
- Suplementy żelaza, witamin z grupy B i kwasu foliowego wspierających szpik kostny i układ odpornościowy.
Specyficzne traktowanie
W celu konkretnego leczenia piroplazmozy koni konieczne jest zastosowanie:
- Dipropionian imidokarbu: jest głównym środkiem przeciwpasożytniczym stosowanym w przypadku piroplazmozy koni, jest bardzo skuteczny w babeszjozie, w dwóch dawkach 2-3 mg/kg we wstrzyknięciu domięśniowym w ciągu 24 godzin, a w przypadku teileriozy w dawce 4 mg/kg przez cztery razy co 72 godziny. Jeśli ten lek jest stosowany, należy zastosować siarczan atropiny, aby uniknąć skutków ubocznych, takich jak ślinotok, kolka lub zwiększona ruchliwość jelit.
- octan diminacenu: dawka 4-5 mg/kg na dobę domięśniowo aż do ustąpienia objawów lub pojedyncza dawka 11 mg/kg tą samą drogą jest skuteczna dla obu pierwotniaków.
- Parwakwon: w dawce 20 mg/kg domięśniowo jest skuteczny przeciwko T. equi
- Buparwakwon: w dawce 5 mg/kg domięśniowo działa również przeciw theileriozie.
Tylko wyspecjalizowany lekarz weterynarii jest przeszkolony w przepisywaniu leków na piroplazmozę i określaniu właściwej dawki. Nigdy nie stosuj samoleczenia konia, ponieważ możesz pogorszyć jego stan.
Zapobieganie piroplazmozie u koni
Profilaktyka tej choroby opiera się na terapii zakażonych koni, kontrola kleszczy jako wektor choroby (za pomocą akarycydów, częste przeszukiwanie zwierzęcia i eliminacja znalezionych) oraz ograniczenie przemieszczania się zarażonych koni do nie ma skutecznej szczepionki. Na tereny nieendemiczne wjazd koni z rejonów endemicznych powinien być ograniczony (w tych przypadkach, które zamierzają wjechać, wymagane jest, aby nie miały żadnych objawów, aby były negatywne w testach na przeciwciała i leczeniu przeciw roztoczobójczym przed przemieszczeniem), ponieważ jak również monitorowanie zwłaszcza transfuzji i innych jatrogennych dróg przenoszenia chorób.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Piroplazmoza koni - objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Choroby pasożytnicze.
Bibliografia- L. Ferré. (2018). Infequus: platforma chorób zakaźnych koni. Dostępne pod adresem: https://eprints.ucm.es/55041/1/Informe%20Infequus%20120419%20DEF.pdf
- E. Camino., F. Cruz. (2017). Końska piroplazmoza. Dostępne pod adresem: https://www.visavet.es/en/articles/equine-piroplamosis.php
- A. Diaz., L. Roblejo., R. Marrero., B. Corona. (2020). Końska piroplazmoza. Journal of Animal Health vol.42 nr 1, Hawana.
- (2008). Końska piroplazmoza. http://www.cfsph.iastate.edu/Factsheets/es/equine_piroplasmosis-es.pdf
