Seromas są nagromadzenie surowicy krwi pod skórą, w okolicy podskórnej, chociaż czasami mogą rozwijać się między mięśniami. Głównie jest to jedno z możliwych powikłań chirurgicznych, zwłaszcza po operacji brzusznej linii pośrodkowej. Chociaż wiele z nich jest naturalnie wchłanianych przez organizm psa, w innych przypadkach konieczne będzie usunięcie płynu, a nawet założenie drenażu.
Aby zapobiec jego pojawieniu się, należy przeprowadzić delikatny proces chirurgiczny i wyczerpujące zamknięcie rany operacyjnej, aby uniknąć martwych przestrzeni, które są podatne na rozwój seroma. Czytaj dalej artykuł Better-Pets.net, aby dowiedzieć się więcej o Seroma u psów, jej objawy i leczenie.
Co to jest seroma?
Seroma jest zdefiniowana jako gromadzenie się płynu, w szczególności surowica krwi, poza naczyniami krwionośnymi, gromadząca się pod skórą, w obszarze podskórnym. Różni się od krwiaka tym, że w seroma brakuje czerwonych krwinek.
Seroma psów może również pojawić się w inne lokalizacje, Co:
- Ramiona.
- Uszy.
- Szyja.
- Głowa.
- Mózg.
Seroma psów jest miękkie grudki i ogólnie nie bolesny która pojawia się w pustych przestrzeniach pod skórą, między warstwą tłuszczową znajdującą się między skórą a mięśniami psa lub w wyniku uderzenia lub nacięcia. Jest wynikiem procesu zapalnego i reakcji obronnych psiego organizmu.
Nie należy jednak mylić seroma z ropniem. Aby je odróżnić, w tym innym artykule porozmawiamy o ropniach u psów - przyczyny i leczenie.
Przyczyny seroma u psów
Seromas występują głównie po operacji, jako forma powikłań chirurgicznych, zwłaszcza w operacjach z nacięciem w brzusznej linii środkowej brzucha. Częstość pojawienia się seroma w chirurgii brzusznej linii środkowej wynosi około 10%, to znaczy 1 na 10 psów przedstawią to.
Ta komplikacja ma większe ryzyko wystąpienia jeśli podczas zabiegu chirurgicznego chirurg wykonał następujące czynności:
- Nadmierne rozwarstwienie skóry i tkanki podskórnej psa.
- Niezbyt delikatne lub traumatyczne obchodzenie się z tkankami.
- Słabe zamknięcie z martwymi przestrzeniami.
Inne możliwe przyczyny seroma u psów to zmiany w krzepnięciu krwi, przebicia lub urazy.
Objawy seroma u psów
Seromasy u psów powodują obrzęk pod skórą wypełniony płynem. Jeśli miałeś operację, seroma zostanie znaleziona wokół nacięcia i miejsca zamknięcia rany chirurgicznej. Najczęściej występują one podskórnie, ale istnieje szansa, że czasami występują między warstwami mięśni.
Generalnie pies może prezentować następujące: objawy kliniczne związane z seroma:
- Obrzęk okolicy, któremu może towarzyszyć ból.
- Czerwonawa skóra
- Podwyższona temperatura wokół rany chirurgicznej.
- Wyraźny wyciek płynu w okolicy blizny.
- Zakażenie.
W zależności od lokalizacji niechirurgicznych seroma, pies pokaże objawy neurologiczne, w tym drgawki i śpiączka w przypadkach, gdy rozwijają się w mózgu lub głowie. Jeśli jest to seroma szyjki macicy, może im przeszkadzać i utrudniać ruchy szyi, a jeśli wystąpi w ramionach, może boleć podczas chodzenia.
Diagnoza seroma u psów
Pojawienie się guzka lub obrzęku skóry w pobliżu rany chirurgicznej w ciągu kilku dni po zabiegu jest powodem do podejrzenia seroma. Należy go jednak odróżnić od krwiaków i przepuklin ze względu na rozejście się szwu, zwłaszcza w przypadku operacji jamy brzusznej.
To może się różnić ultradźwięk, aby dowiedzieć się, czy w guzku znajdują się narządy lub czy jest to płyn z krwi. ten ekstrakcja cieczy za pomocą igły odróżnia również siniaki od seroma.
W przypadku seroma czaszki należy stosować zaawansowane techniki obrazowania, takie jak rezonans magnetyczny czy tomografia komputerowa.
Leczenie seroma psów
U większości psów seroma zostanie ponownie wchłonięta przez skórę około 10-20 dni. W innych przypadkach można wykonać następujące czynności:
- Ekstrakcja: jeśli ze względu na rozmiar lub grawitację płyn nie może zostać całkowicie wchłonięty, co spowoduje konieczność jego pobrania poprzez zbieranie płynu za pomocą igły.
- System ścieków: w najpoważniejszych przypadkach może być konieczne tymczasowe założenie drenu w okolicy, aby surowica krwi nie gromadziła się w okolicy. Drenaż to rurka, która łączy zewnętrzną część z seromą, przechodząc przez skórę, aby umożliwić ucieczkę wysięku na zewnątrz. Drenaż może być pasywny z zastosowaniem bandaża uciskowego lub w najgorszych przypadkach zamkniętego drenażu ssącego. W tym ostatnim przypadku drenażu nie należy usuwać, dopóki ekstrahowany płyn nie przekroczy 0,2 ml / kg na godzinę.
- Kortykosteroidy lub zabieg chirurgiczny: Jeśli umiarkowany seroma nie jest leczony, może wystąpić jego otoczka. Kiedy wspomniany seroma twardnieje, pozostawiając nieestetyczną bliznę. W takich przypadkach potrzebne byłyby kortykosteroidy, a nawet operacja.
- Antybiotyki: Może się również zdarzyć, że seroma zostanie zainfekowana, powodując ropień w bliźnie z odpływem ropy. W takich przypadkach należy zastosować antybiotyk.
- Środki przeciwbólowe: Jeśli pies odczuwa ból lub duży dyskomfort, podaje się środki przeciwbólowe lub przeciwzapalne.
Profilaktyka seroma u psów
Aby zapobiec tworzeniu się seroma, należy zachować ostrożność podczas operacji i w okresie pooperacyjnym:
- w chirurgii: należy zminimalizować urazy tkanek, a także wypreparować najważniejsze elementy i wykonać skuteczne zamknięcie bez martwych przestrzeni. To ostatnie zostanie osiągnięte przez przyszycie tkanki podskórnej do leżącej poniżej powięzi w celu zatarcia przestrzeni. Wydaje się, że najskuteczniejszym wzorem szwu jest szew ciągły wyściełany (wzór pikowania), w którym po około trzech punktach jest jeden zakotwiczony do wiatrownicy.
- W okresie pooperacyjnym: należy założyć opatrunki lub materiały uciskowe, a także trzymać psa w cichym miejscu, w umiarkowanym odpoczynku iz obrożą elżbietańską na psie, aby uniknąć wylizywania okolicy.
Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w Better-Pets.net nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Seroma u psów - objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne.
Bibliografia- T. Welcha. (2019). Chirurgia małych zwierząt. 5 edycja. Elsevier.
