W naszym kraju istnieje wiele gatunków, które są poważnie zagrożone z powodu różnych czynników, ale wśród najważniejszych warto podkreślić działalność człowieka, czy to poprzez stosowanie herbicydów, ekspansję gatunków inwazyjnych czy przekształcanie środowiska naturalnego, m.in. … Galicja to społeczność, w której istnieje kilka gatunków zagrożonych wyginięciem i tylko kilka z nich ma plany ochrony i odbudowy, a przyszłość pozostałych jest bardzo niepewna.
Jeśli chcesz wiedzieć, co zwierzęta zagrożone wyginięciem w GalicjiZapraszamy do przeczytania tego artykułu na Better-Pets.net, gdzie mówimy o najbardziej zagrożonych gatunkach zwierząt w tej hiszpańskiej społeczności.
Motyl arlekin (Zerynthia rumina)
Ten motylowaty z rodziny Papilionidae występuje w Europie, gdzie występuje na Półwyspie Iberyjskim, we Francji i Afryce. Jest powszechny na obszarach ze skalistymi wychodniami i polanami leśnymi, zawsze z obecnością rośliny z rodzaju Arystolochia, na którym żywi się i zapewnia schronienie przed drapieżnikami i ich toksycznością.
Jest to średniej wielkości motyl o rozpiętości skrzydeł 5 cm, którego ubarwienie i wygląd sprawiają, że jest tak osobliwy i niepowtarzalny. Ma żółte tło i małe czarno-czerwone plamki, które służą również jako ostrzeżenie. Jego główne zagrożenia to: przekształcenie ich siedliska, ponowne zalesianie na terenach otwartych lasów, w których występują arystolokwia, stosowanie insektycydów oraz obecność kóz, które również żywią się tą rośliną.
Poznaj więcej zagrożonych zwierząt w Europie w tym innym artykule.
Krab białonogi (Austropotamobius pallipes)
Znany również jako krab europejski, jest skorupiakiem z rodziny Astacidae, który występuje na Półwyspie Bałkańskim i Iberyjskim, docierając do Wysp Brytyjskich. Zajmuje tereny płytkich rzek i jezior o kamienistym dnie, gdzie schroni się przed drapieżnikami. Raki mają czerwonawo-oliwkowy kolor i około 11 cm długości, a twarda skorupa chroni je przed drobnymi atakami. Ich populacje spadają niepokojąco od XX wieku, głównie z powodu wprowadzenie gatunków krabów amerykańskich (Procambarus clarkii Tak Pacifastacus leniusculus, które konkurują z krabami europejskimi o przestrzeń i pożywienie, ale ich głównym zagrożeniem było to, że te amerykańskie gatunki nosiły grzyby (Aphanomyces astaci), który spowodował śmierć prawie całej europejskiej populacji krabów z powodu afanomykozy. Ponadto zanieczyszczenie wód, w których żyje ten gatunek, spowodowało również jego zanik na niektórych obszarach, a jego obecność jest bardzo ważnym bioindykatorem jakości wody.
Ostryga słodkowodna (Margaritifera margaritifera)
Ten małż z rodziny Margaritiferidae występuje w Europie, Rosji i części Ameryki Północnej i jest typowy dla czystych i przejrzystych wód. Do XX wieku ten gatunek został wykorzystany przez przemysł jubilerski do produkcji pereł, co oznaczało wielki spadek jej populacji i dlatego stało się jednym ze zwierząt zagrożonych wyginięciem w Galicji i innych częściach świata.
Jest to bardzo szczególny i szczególny gatunek, ponieważ jego cykl życiowy zależy od łososia atlantyckiego (Salmo salar) i pstrąga pospolitego (Salmo Trutta), ponieważ ich larwy rozwijają się wyłącznie między skrzelami tych gatunków ryb. Jedną z najbardziej godnych uwagi cech tego gatunku jest jego długowieczność, ponieważ osobniki z populacji zamieszkujących chłodniejsze obszary mogą żyć ponad 100 lat. Ze względu na wymagania ekologiczne, Zanieczyszczenie wody powoduje jej przemieszczenie i jest kolejną z głównych przyczyn jej drastycznego zaniku. Ponadto jego powolny rozwój i zdolność filtracyjna sprawiają, że często gromadzi się w nim substancje toksyczne, które powodują jego śmierć, a także wprowadzenie gatunków egzotycznych jak w przypadku pstrąga tęczowegoOncorhynchus mykiss), który nie nadaje się do rozwoju larw ostryg perłowych.
Żółw błotny (Emys orbicularis)
Żółw ten należy do rodziny Emydidae i występuje w większości krajów Europy, sięgając aż do Afryki Północnej. Zwykle zamieszkuje wszystkie rodzaje zbiorników wodnych, choć preferuje płytkie wody z obfitą roślinnością, ponieważ zapewnia schronienie i ochronę. Jest to dość mały gatunek, który przeciętnie osiąga zwykle 20 cm długości, jednak w niektórych rejonach zdarzają się osobniki przekraczające 30 cm. Jego muszla jest zielonkawo-brązowa, z żółtymi promienistymi plamami, co jest bardzo urozmaicone wzorem. Ma bardzo powolny wzrost, osiąga dojrzałość płciową około 20 lat u samic.
Ten gatunek, podobnie jak wiele innych żółwi, cierpi na dużą utratę jaj lub młodych, ponieważ mogą stracić ponad 90% nieśności. Polują na nie lisy, dziki i borsuki. Ponadto znajduje się na liście zwierząt zagrożonych wyginięciem w Galicji również przez Zniszczenie ich siedliska i zanieczyszczenia przez toksyczne zrzuty do wód, budowę budynków na terenach lęgowych lub w ich pobliżu oraz rywalizację o siedliska i pożywienie z wprowadzonymi gatunkami egzotycznymi. Obecnie posiada plan ochrony, aby zapobiec jego wyginięciu.
Scynk iberyjski (Chalcides bedriagai)
Ta jaszczurka z rodziny Scincidae występuje na prawie całym Półwyspie Iberyjskim i jest endemiczna dla tego regionu, z wyjątkiem północy. Występuje w różnych typach siedlisk, ale najczęściej występuje na obszarach przybrzeżnych i piaszczystych, zaroślach, a także na obszarach leśnych z polanami i terenami kamienistymi, które zapewniają schronienie. Jest to gatunek małej jaszczurki, która osiąga około 8 do 9 cm długości, a jej ciało jest wydłużone i cylindryczne, z trójkątną głową i zaokrąglonym pyskiem. Ma zielonkawy kolor z jaśniejszym i żółtawym brzuchem.
To jest rodzaj bardzo delikatny i wrażliwy na zmiany w swoim otoczeniu, ponieważ jest to spowodowane regresem ich populacji na niektórych obszarach, przy czym populacje obecne na wyspach są najbardziej dotknięte i zagrożone obecnością człowieka. Ze względu na ograniczone występowanie i bycie gatunkiem rzadkim o bardzo szczególnych wymaganiach ekologicznych, jego obecność jest zagrożona wszelkimi zmianami środowiska, w którym żyją, a wszystko to związane jest z presją turystyki, która istnieje na wielu obszarach, na których występuje.
Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos arctos)
Europejski niedźwiedź brunatny jest obecny w całej Europie, od Rosji i Skandynawii po Półwysep Iberyjski. Zamieszkuje naturalne i dojrzałe lasy oraz tundrę w zależności od regionu jej występowania. Bardzo charakterystyczna jest jego długa żywotność, która może sięgać ponad 25 lat. Charakteryzuje się brązowo-brązowym zabarwieniem, które jednak może się różnić i w rzeczywistości sierść okazów hiszpańskich jest zwykle jaśniejsza. Jego długość może dochodzić u samców do około 2,5 metra, a samice są nieco mniejsze.
Ponieważ jest dużym ssakiem, potrzebuje długich odcinków lądu i prawie nie ma w nim obecności człowieka, co prowadziło do problemów z ludźmi na przestrzeni dziejów. Jego główne zagrożenia to: nielegalne polowanie, przypadkowa śmierć z powodu zainstalowanych pułapek i przekształcenie ich siedliska. Ponadto, ponieważ ich populacje są obecnie bardzo małe, różnorodność genetyczna jest kolejnym poważnym problemem, który uniemożliwia rozwój tego gatunku. Do tego wszystkiego niedźwiedź brunatny jest kolejnym zwierzęciem zagrożonym wyginięciem w Galicji i całym kraju. Odkryj najbardziej zagrożone zwierzęta w naszym kraju w tym innym artykule.
Trznadel Pasterski (Emberiza schoeniclus)
Ptak ten należy do rodziny Emberizidae i zajmuje tereny podmokłe i inne akweny niemal w całej Europie i Azji z obecnością roślinności bagiennej. Osiąga około 16 cm długości i ma upierzenie z brązowo-szarymi tonami na brzusznej części, samiec przyciąga uwagę w okresie rozrodczym, ponieważ jego upierzenie godowe zmienia kolor na czarny na głowie i części klatki piersiowej, dodatkowo ukazując białą kołnierz nie występuje u kobiety.
Gatunek ten jest zagrożony przez degradacja ich siedliska, wysychanie wielu terenów podmokłych i utrata trzcinowisk doprowadziły do zniknięcia tego ptaka z niektórych obszarów. Z drugiej strony presja intensyfikacji rolnictwa powoduje, że zanikają ich źródła pożywienia, czy to owady, czy roślinność, którą żywią się. Jest to jedno z nielicznych zwierząt zagrożonych wyginięciem w Galicji, które ma plan ochrony, aby zapobiec jego całkowitemu zniknięciu.
Czajka europejska (Vanellus vanellus)
Ptak ten występuje w rodzinie Charadriidae, zamieszkuje zalane i bagienne tereny z roślinnością. Ma uderzające upierzenie wśród innych ptaków brodzących i ptaków wodnych, o zielonkawych i niebieskawych odcieniach, z czarną piersią i białymi częściami dolnymi oraz kępką czarnych piór, która wychodzi z czubka głowy. Jest to ptak średniej wielkości, który osiąga około 30 cm długości. Zawsze można go zaobserwować w dużych grupach w zależności od pory roku, ponieważ jest to gatunek stadny.
Z powodu przekształcenie ich siedliskaGatunek ten przystosował się do zmian w użytkowaniu gruntów, wielokrotnie modyfikowany pod uprawy, gdzie niekiedy rozmnaża się i rozmnaża. Ta sytuacja w coraz większym stopniu stanowi zagrożenie dla czajki, oprócz wysychania zbiorników wodnych, w których żyje, korytowania lagun i rzek. Z drugiej strony działalność rolnicza i hodowlana, drapieżnictwo psów, szczurów i wron również spowodowało, że gatunek ten jest zagrożony wyginięciem w Galicji.
Drop (Tetrax tetrax)
Ptak ten należy do rodziny Otidae, a jego zasięg obejmuje zachodnią część Palearktyki, gdzie zamieszkuje tereny stepowe, łąki i obszary rolnicze plantacji zbóż. Jest to ptak stadny o smukłym wyglądzie i długich nogach, podobny do innych dropiów. Mierzy około 18 cali długości. Jego upierzenie jest brązowe do złotego, typowe dla gatunków tajemniczych, a w okresie rozrodczym samiec ma czarne pióra z białymi detalami na szyi.
Gatunek ten, podobnie jak wiele innych żyjących w tego typu środowisku, podlega ciągłym przeobrażeniom krajobrazu z powodu intensyfikacja rolnictwa, ponieważ ich rozmnażanie i rozmnażanie zależą od tych obszarów. Ciągłe przekształcanie tych gruntów w różne plantacje, wzrost pogłowia zwierząt, zanikanie odłogów, oprócz stosowania pestycydów, które również wpływają na ich źródła pożywienia, dodaje się do drapieżnictwa i nielegalne polowanie, są razem przyczyną spadku populacji dropia europejskiego w Galicji.
bekas (Gallinago gallinago)
Listę zwierząt zagrożonych wyginięciem w Galicji kończymy bekasem. Jest to gatunek ptaka z rodziny Scolopacidae, szeroko rozpowszechniony na świecie, występujący w Ameryce, Europie, Azji i Afryce, gdzie zajmuje obszary wewnętrznych terenów podmokłych i gęstej roślinności, a także uprawy ryżowe i pastwiska. Bekas jest średniej wielkości, osiąga około 27 cm. Ma długi dziób, typowy dla brodzących, upierzenie o brązowo-brązowej tonacji z białym brzuchem.
Jest to gatunek bardzo specyficzny pod względem siedliskowym, ponieważ jest bardzo wrażliwy na zmiany z wody. Zawsze szukaj obszarów gleby bogatej w materię organiczną, która ułatwia poszukiwanie pożywienia. Gatunek ten, ze względu na wymagania ekologiczne, jest zagrożony głównie przez modyfikacje terenu i niszczenie środowisk, w których żyje. Spowodowało to niepokojący spadek ich populacji, ponieważ wpłynęła na to liczba par rozrodczych, zanikając całkowicie w niektórych rejonach Galicji, gdzie znajdowało się jedno z najważniejszych jąder.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Zwierzęta zagrożone wyginięciem w GalicjiZalecamy zajrzeć do naszej sekcji Zagrożone Zwierzęta.
Bibliografia- Galicyjski katalog zagrożonych gatunków. Departament Środowiska i Zrównoważonego Rozwoju. (2007). Dostępne pod adresem: https://biodiversidade.eu/uploads/documentacion/arquivo/b6b/522f3e8a0d-catalogo-galego-especies-ameazadas.pdf.
- Hiszpańskie Towarzystwo Ornitologiczne. SEO BirdLife. Dostępne pod adresem: https://www.seo.org/.
